Πριν ακόμα περάσει ένας μήνας από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, συμμαχικές δυνάμεις με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες εισβάλουν στπ Αφγανιστάν για να σταματήσουν την Αλ Κάιντα και να ανατρέψουν το καθεστώς τον Ταλιμπάν που υποτίθεται την χρηματοδοτούσε και προστάτευε τον ηγέτη της, Οσάμα Μπιν Λάντεν. Μέχρι σήμερα, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν συνεχίζεται, με περισσότερες από 6,5 χιλιάδες συμμαχικές απώλειες. Ο Μπιν Λάντεν παραμένει ελεύθερος, 10-30 χιλιάδες Αφγανοί πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους, οι Ταλιμπάν έχουν εξαπλωθεί στο γειτονικό Πακιστάν και η νέα κυβέρνηση της χώρας κατηγορείται για μεγάλη διαφθορά.
Στρατιώτες από την Αμερική, τη Βρετανία, την Αυστραλία, την Πολωνία, την Ισπανία και τη Δανία εισβάλουν στο Ιράκ ψάχνοντας για όπλα μαζικής καταστροφής, παρά τις διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο. Η επιχείρηση "Σοκ και Δέος" τίθεται σε εφαρμογή, η Βαγδάτη βομβαρδίζεται και οι συμμαχικές δυνάμεις προχωρούν στο εσωτερικό της χώρας, με υποστήριξη σε μεγάλο βαθμό από τους Ιρακινούς πολίτες. Την 1η Μαΐου ο Τζορτζ Μπους ανακοινώνει πως η αποστολή εξετελέσθη. Ωστόσο, στο τέλος της δεκαετίας, τα αμερικανικά στρατεύματα αποχωρούν από το Ιράκ, με περισσότερες από 4350 απώλειες, εκ των οποίων οι 4200 τουλάχιστον προέκυψαν μετά την 1η Μαΐου 2003. Στο Ιράκ οι νεκροί ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο και τα ξεσπάσματα βίας είναι καθημερινά.
Monday, December 28, 2009
Sunday, December 27, 2009
Monday, December 21, 2009
Thursday, December 10, 2009
gia ena kouraliasmeno kommati pani panw se ena f8armeno xilo
Otan o Palaiwn Patrwn germanos sikone to labaro tis epanastasis:(eite ekeini kirix8ike stis 17 martiou eite stis 25 tou 1821,i akoma kai stis 21 febrouariou apo tin ipsiladi),simasia den exei i akribi imerominia giati oi ellines eixan sikosei auto to lavaro idi stis sinidiseis tous,kai auth h praxh itan gennima auton ton sinidiseon.Otan simbolika siko8ike auto to lavaro kai oxi i simaia tou metepeita kosmikou kratous,eixe os ennoia tin arxi tou agona,o agonas gia eleu8eria,o agonas pou 8a espage tis alisides,o agonas pou oi ellines 8a itan eleu8eroi kai den 8a eixan na logodotoun stin tourkokratia.Opou 8a eixan ta dika tous e8ima kai ton diko tous politismo,etsi opos geniete ana perioxes,exou kai oi diaforoi xoroi(iphrwtikoi,kritikoi,nisiotikoi ktl),etsi opos tous dimiourgei i eleu8eria kai oxi o ka8olismos.Auto to labaro sximatize ton po8o gia tin leuteria.To pa8os gia tin zoi.Den siberielambane stin opsi tou(to lavaro)tin proistoria tis elladas,alla tin eleu8eria pou eixe tote i ellada.Kapoioi kapileutikan auto to pa8os kai eisxwrisan ston ellinismo mia stauroti ennoia i opoia ka8olou den efaptete me ton ellinismo alla exei tin riza tou sta araboebraika e8ima.Etsi omos ginotan noiti i diafora me tin tourkokratria.O9omanoi-mousoulmanoi ekeinoi,xristianoi emeis.Xreiazotan mia kinisi na simbolisei kai na stigmatisei tin arxi tis epanastasis.Akoma kai na prokalesei.O xristianismos epi aiwnes anekopse tin epafi ton ellinon me ton ellinismo.Gia ekeinous to megiston tou ellinismou itan eidololatres kai poli8eistes,kati pou den armonizete me to neo 8riskeutiko pneuma.Ekeinoi polemisan tin ennoia tou ellina kai ton ka8ipotaxan desmio mias anatolitikis paradosis.Akoma kai etc omos oi ellines kai oxi i ellada eixan katakirieutei apo to pa8os tis eleu8erias.Auto to labaro itan mia nea dimiourgia.Simadi tou neou anemou tis eleu8erias pou epnee.Auto to lavaro ebale fwtia.Kirixe ton kleftopolemo.Pou oi tourkoi tote onomazan deilo,anadro polemo.pou tous parousiaze os mono mia merida tou ipodoulou ellinismou kai os eglimatika stoixeia.To lavaro loipon itan kati pou den proipirxe simatodotouse tin arxi tou agona.Ola auta eno i anektikoatita kai to spirto tis epanastasis eixe ginei bourloto.
afou i ellada katafere na apeleu8erw8ei,me arketes apwleies,kai meta tin lixi tou polemou,afou o polemos gia tin leueteria den stamata pote...
Akoma kai se ekeines tis periodous den eleipan ellines oi opoioi xepoulisan olon ton politistiko plouto tis elladas.Oi opoioi eginan andreikela ton megalon dinameon.Oloi ekeinoi pou gia to prosopiko tous ofelos apokirixan to mellon tis elladas.Akolou8isan polemoi,balkanikoi,a'-b' pagosmioi,emfilioi,kata tis xoudas kata twn mauragoriton...kai distixos i eutixos ta pragmata exoun arxisei na eklambanoun mia nea tropi.
Simera opou o ellinismos exei adikatasta8ei apo ton xristianismo,ton amerikanismo,tin mauri agora tou politikou xorou,tin diaf8ora,apo to pneuma tou apolitou midenismou kai parakratismou.Simera opou ta gimna xeria tis neolaias erxode se amesi adipara8esi me tin siderenia glop kai tin adistakti,ipouli kratiki bia.Simera pou i ellada den exei na adimetopisei xenous kataktites alla oi ex8roi tis einai oi idioi oi ellines.Opou tous exei katakiriesei i iberialistiki ipokoultoura.Simera pou oi ellines einai perissotero an8elines.Dioti ellinas den einai ekeinos opou i ennoia tou apodisete xarin se geografiko oro alla ekeinos pou einai meros tis ennoias,ekeinos pou einai ellinas.Oi an8elines pou ladonode,pou aposkopoun na ekmetaleutoun katastaseis gia na analboun tin exousia,ekeinoi pou petoun ta skoupidia tous sto dromo,pou kapnizoun ekei opou apagoreuete,oi en8elines tou fanatismou kai tis bias,oi opadoi twn megaloepixhrimatiwn,oi opadoi tis politikis iperaplousteusis,oi opadoi tis adiaforias,tou kanape kai tis kafeterias.Oi anikanoi ekeinoi pou den exoun kataferei oute to xaos na dimiourgisoun.Ena apolito keno,toso keno oso kai oi zoes tous.Boreis na sinadiseis tous an8elines dipla sou,brwmane,i koultoura tous brwmaei,i eukolia tis stigmis tous katadidei.Ekeinoi pou stin aniparxia tous prospa9oun na broun noima stous allous.I exousia tou midenos.Mia xwra xepoulimeni stis megales dinameis,ekeines pou apo to 1453 exoun rizosei stin ellada,kai tin akatadinasteuoun.O ellinas pou simera einai ellinas mono se otin afora ton geografiko tou oro,ka8os kai autos 8a allaxei ka9os pleon einai o eurwpaios GREEK.
Otan loipon anipso8ike i simaia ton anarxikon kai katebasan tin ellini,oloi oi ellines sokaristikan.Opws kai oti espasan tin bitrina tou kedrou.Alloi exorgistikan,alloi adiaforisan opos sini8os,alloi eniwsan wraia kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi....KANEIS!
Auti i praxi einai i parxi enos agona gia tin eleuteria.Auti i praxi einai to labaro tis epanastasis.Auti i praxi as sas sikosei ap ton kanape.Epitelous mia praxi mesa stin ka8oliki aniparxia.Opws kai to 1821 i exousia mas apokalei dielous,taraxies,meionotita,opos tora ta dekanikia tis exousias tote(i ekklisia)katageloun ton kleftopolemo.Alloi ipertonizoun oti o agonas mas einai katadikasmenos na xasei kai allous tous exoume idi sinadisei sto dromo.Allous 9a tous sinadisoume.Akoma kia ta paidia tis exousias briskode ston dromo ka8os 8eloun na iperkalipsoun tin koinoniki apraxia kai kenotita.Oloi zoume tin kratiki katastoli stis sinidisis mas.Oloi exoume biwsei to kratos na mas xegimnonei,na mas ipotasei.Oloi eixame oneira san paidia kai i exousia ta adikatestise me proioda kai mas katestise katanalotikous maniakous agorastes.Se olous mas den aresei kai oloi mas ginomaste mixanismoi tou.Oloi den 8eloume,foboumaste na anoixoume tin porta kai na bgoume apo to kabouki mas,foboumaste na adikrisoume ton kosmo,ton ali8ino kai oxi tis pseudais8iseis.Exei er8ei omos i ora na anakalispoume ton kosmo kai na ginoume an8ropoi.Boleutikame se autin tin gh twra den menei na apoktisoume dikaiomata alla na tirisoume tis ipoxreoseis mas.Oxi alla dikaiomata pou mas dinei i exousia,as tirisoume tis ipoxreoseis pou 8etei o euatos mas kai o autosebasmos mas.Kamia sinergasia,adidrasi & adidrasi se ka8e prospa8eia tous na mas katasteiloun ta oneira,anipakoi stous nomous tous pou 8eloun na mas desoun,antirisi arxis!!!kanenas ellinas eidwlolatreis se kamia simaia!!O politismos tis eleu8erias kai tis dimokratias pou gennise o ellinismos den ipobibazei tin eleu8eri kai dimokratiki adilipsi mas.Oute xwraei se ena koureliasmeno kommati pani.Fwtia se olous pou piso apo autin xepoulane tin patrida mas kai tin eleu8eria mas.Fwtia se olous autous pou katw apo to lavaro tis epanastasis kai tis eleu8erias 8eloun na mas ipodoulosoun.
xilia lavara xana
xilia spa8ia stou kratous tin raxokalia
xilia beli sta afedika
epanastasi xana
kai eleu8eria gia pada!
afou i ellada katafere na apeleu8erw8ei,me arketes apwleies,kai meta tin lixi tou polemou,afou o polemos gia tin leueteria den stamata pote...
Akoma kai se ekeines tis periodous den eleipan ellines oi opoioi xepoulisan olon ton politistiko plouto tis elladas.Oi opoioi eginan andreikela ton megalon dinameon.Oloi ekeinoi pou gia to prosopiko tous ofelos apokirixan to mellon tis elladas.Akolou8isan polemoi,balkanikoi,a'-b' pagosmioi,emfilioi,kata tis xoudas kata twn mauragoriton...kai distixos i eutixos ta pragmata exoun arxisei na eklambanoun mia nea tropi.
Simera opou o ellinismos exei adikatasta8ei apo ton xristianismo,ton amerikanismo,tin mauri agora tou politikou xorou,tin diaf8ora,apo to pneuma tou apolitou midenismou kai parakratismou.Simera opou ta gimna xeria tis neolaias erxode se amesi adipara8esi me tin siderenia glop kai tin adistakti,ipouli kratiki bia.Simera pou i ellada den exei na adimetopisei xenous kataktites alla oi ex8roi tis einai oi idioi oi ellines.Opou tous exei katakiriesei i iberialistiki ipokoultoura.Simera pou oi ellines einai perissotero an8elines.Dioti ellinas den einai ekeinos opou i ennoia tou apodisete xarin se geografiko oro alla ekeinos pou einai meros tis ennoias,ekeinos pou einai ellinas.Oi an8elines pou ladonode,pou aposkopoun na ekmetaleutoun katastaseis gia na analboun tin exousia,ekeinoi pou petoun ta skoupidia tous sto dromo,pou kapnizoun ekei opou apagoreuete,oi en8elines tou fanatismou kai tis bias,oi opadoi twn megaloepixhrimatiwn,oi opadoi tis politikis iperaplousteusis,oi opadoi tis adiaforias,tou kanape kai tis kafeterias.Oi anikanoi ekeinoi pou den exoun kataferei oute to xaos na dimiourgisoun.Ena apolito keno,toso keno oso kai oi zoes tous.Boreis na sinadiseis tous an8elines dipla sou,brwmane,i koultoura tous brwmaei,i eukolia tis stigmis tous katadidei.Ekeinoi pou stin aniparxia tous prospa9oun na broun noima stous allous.I exousia tou midenos.Mia xwra xepoulimeni stis megales dinameis,ekeines pou apo to 1453 exoun rizosei stin ellada,kai tin akatadinasteuoun.O ellinas pou simera einai ellinas mono se otin afora ton geografiko tou oro,ka8os kai autos 8a allaxei ka9os pleon einai o eurwpaios GREEK.
Otan loipon anipso8ike i simaia ton anarxikon kai katebasan tin ellini,oloi oi ellines sokaristikan.Opws kai oti espasan tin bitrina tou kedrou.Alloi exorgistikan,alloi adiaforisan opos sini8os,alloi eniwsan wraia kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi kai alloi....KANEIS!
Auti i praxi einai i parxi enos agona gia tin eleuteria.Auti i praxi einai to labaro tis epanastasis.Auti i praxi as sas sikosei ap ton kanape.Epitelous mia praxi mesa stin ka8oliki aniparxia.Opws kai to 1821 i exousia mas apokalei dielous,taraxies,meionotita,opos tora ta dekanikia tis exousias tote(i ekklisia)katageloun ton kleftopolemo.Alloi ipertonizoun oti o agonas mas einai katadikasmenos na xasei kai allous tous exoume idi sinadisei sto dromo.Allous 9a tous sinadisoume.Akoma kia ta paidia tis exousias briskode ston dromo ka8os 8eloun na iperkalipsoun tin koinoniki apraxia kai kenotita.Oloi zoume tin kratiki katastoli stis sinidisis mas.Oloi exoume biwsei to kratos na mas xegimnonei,na mas ipotasei.Oloi eixame oneira san paidia kai i exousia ta adikatestise me proioda kai mas katestise katanalotikous maniakous agorastes.Se olous mas den aresei kai oloi mas ginomaste mixanismoi tou.Oloi den 8eloume,foboumaste na anoixoume tin porta kai na bgoume apo to kabouki mas,foboumaste na adikrisoume ton kosmo,ton ali8ino kai oxi tis pseudais8iseis.Exei er8ei omos i ora na anakalispoume ton kosmo kai na ginoume an8ropoi.Boleutikame se autin tin gh twra den menei na apoktisoume dikaiomata alla na tirisoume tis ipoxreoseis mas.Oxi alla dikaiomata pou mas dinei i exousia,as tirisoume tis ipoxreoseis pou 8etei o euatos mas kai o autosebasmos mas.Kamia sinergasia,adidrasi & adidrasi se ka8e prospa8eia tous na mas katasteiloun ta oneira,anipakoi stous nomous tous pou 8eloun na mas desoun,antirisi arxis!!!kanenas ellinas eidwlolatreis se kamia simaia!!O politismos tis eleu8erias kai tis dimokratias pou gennise o ellinismos den ipobibazei tin eleu8eri kai dimokratiki adilipsi mas.Oute xwraei se ena koureliasmeno kommati pani.Fwtia se olous pou piso apo autin xepoulane tin patrida mas kai tin eleu8eria mas.Fwtia se olous autous pou katw apo to lavaro tis epanastasis kai tis eleu8erias 8eloun na mas ipodoulosoun.
xilia lavara xana
xilia spa8ia stou kratous tin raxokalia
xilia beli sta afedika
epanastasi xana
kai eleu8eria gia pada!
Wednesday, December 9, 2009
e nai loipon?auto itan?
I koinonikes domes,i koinoniki organosi,o kratismos ola auta ta idiwmata auto itan?
pliris apogoiteusi!!!
Einia anikanotita einai mia epidioxi?eite einai ena ergo epitiximeno i apotiximeno,8elimeno i kai a8elo.Einai akros katastrofiko.Anapotelesmatiko kai apan8ropo.
Xiliades services stin dia8esi ton politon.Xiliades ipiresies.Ekatommiria ergazomenoi se autes.Xiliades ipiresies,xiliades ipiretes.Ipiretes tis exousias kai tou grafeiokratikou kapitalismou.To mono pou borei na apodextei simera mia neolaia einai ekeini tin apex8eia kai apogoiteusi pou dimiourgei tin orgh.Thn orgh auth 8a tin kanoume exergesi.kai i exergesi orimazodas 8a mas brei se enan dromo epanastasis kai epanan8ropoihshs.Auth i diadikasia 8a mas prosferei mian ennalaktiki pragmatikotita kai oxi mia enallaktiki pseudais8isi pou paradinei o ilikos komfortismos tis sigroxis epoxis.
Oles autes oi ipiresies loipon leitourgoun sto eleos,sta simferoda.Eno iparxoun xiliades ipiresies organismoi kanenas apo autous tous organismous den prosferei tis ipiresies tous se ekeinon pou zita tis ipiresies.Kanenas apo autous tous organismous kaneis den dieukolinei tin epikoinwnia kai tin leitourgia.8a milagame gia atomistes stin koinonia omws edo den blepoume auto para mono ena narkiso egwpa8ei sistima pou basizete mono sto self motivated.Mia ka8ara kapitalistiki koinwnia,neofileu8erismebou anatagwnismou.O andagonismos autos o opoios kedrinete atomika apodomei opoiadipote koinoniki ipostasi kai sistasi.Mia katakermatismeni koinoniki anomia.Kai edo milame safos gia mia fisiki anomia kai oxi gia mia sidagmatiki anomia.
Simera gia na kalipseis tis ipoxreoseis sou.Ipoxreoseis pou to idio to sistima tis exei dimiourgisei kai tis exei katastisei desma.Prepei na apeu8in8eis se mia pliada organismon pou prosferoun ipiresies.Oi opoioi otan einai idiwtikoi amesa einai katanoito nomizo oti den prosferoun koinonikes ipiresies alla exipiretoun simferoda.Otan einai dimosies ipiresies exoun os skopo tin kedropoisi tis exousias,tin edraiwsi tis kai tin koinoniki piramida,katastodas tn kratismo ws apolito exousiasti.Opoiadipote kai apo tis dio katigories omos,peran tis kenotitas tous kai tou mi logou iparxis tous,diogonoun ena te terastio xasma anamesa stin koinonia kai tin exousia.Ka8os stin kiriolexia ipoleitourgoun eos kai leitourgoun anastaltika.Den noeite i drasi tous os ipiresia stin koinonia.Gia auto o apue8inomenos politis exei na adimetopisei peran ton grafiokratikon mixanismon kai ton xaotismo pou epikratei alla kai mia ataxia.Gia na exipiretisei enan basiko stoxo prepei na apue8in8ei s mia soreia pollaplon organismon,pollaplon edipon,akoma kai ilektronikon.dedomena pou einai agnwsta.gia mia apli praxi xreiazete mia pliada praxeon pou stin teliki den exipiretoun ton skopo tous.
............burn brun
pliris apogoiteusi!!!
Einia anikanotita einai mia epidioxi?eite einai ena ergo epitiximeno i apotiximeno,8elimeno i kai a8elo.Einai akros katastrofiko.Anapotelesmatiko kai apan8ropo.
Xiliades services stin dia8esi ton politon.Xiliades ipiresies.Ekatommiria ergazomenoi se autes.Xiliades ipiresies,xiliades ipiretes.Ipiretes tis exousias kai tou grafeiokratikou kapitalismou.To mono pou borei na apodextei simera mia neolaia einai ekeini tin apex8eia kai apogoiteusi pou dimiourgei tin orgh.Thn orgh auth 8a tin kanoume exergesi.kai i exergesi orimazodas 8a mas brei se enan dromo epanastasis kai epanan8ropoihshs.Auth i diadikasia 8a mas prosferei mian ennalaktiki pragmatikotita kai oxi mia enallaktiki pseudais8isi pou paradinei o ilikos komfortismos tis sigroxis epoxis.
Oles autes oi ipiresies loipon leitourgoun sto eleos,sta simferoda.Eno iparxoun xiliades ipiresies organismoi kanenas apo autous tous organismous den prosferei tis ipiresies tous se ekeinon pou zita tis ipiresies.Kanenas apo autous tous organismous kaneis den dieukolinei tin epikoinwnia kai tin leitourgia.8a milagame gia atomistes stin koinonia omws edo den blepoume auto para mono ena narkiso egwpa8ei sistima pou basizete mono sto self motivated.Mia ka8ara kapitalistiki koinwnia,neofileu8erismebou anatagwnismou.O andagonismos autos o opoios kedrinete atomika apodomei opoiadipote koinoniki ipostasi kai sistasi.Mia katakermatismeni koinoniki anomia.Kai edo milame safos gia mia fisiki anomia kai oxi gia mia sidagmatiki anomia.
Simera gia na kalipseis tis ipoxreoseis sou.Ipoxreoseis pou to idio to sistima tis exei dimiourgisei kai tis exei katastisei desma.Prepei na apeu8in8eis se mia pliada organismon pou prosferoun ipiresies.Oi opoioi otan einai idiwtikoi amesa einai katanoito nomizo oti den prosferoun koinonikes ipiresies alla exipiretoun simferoda.Otan einai dimosies ipiresies exoun os skopo tin kedropoisi tis exousias,tin edraiwsi tis kai tin koinoniki piramida,katastodas tn kratismo ws apolito exousiasti.Opoiadipote kai apo tis dio katigories omos,peran tis kenotitas tous kai tou mi logou iparxis tous,diogonoun ena te terastio xasma anamesa stin koinonia kai tin exousia.Ka8os stin kiriolexia ipoleitourgoun eos kai leitourgoun anastaltika.Den noeite i drasi tous os ipiresia stin koinonia.Gia auto o apue8inomenos politis exei na adimetopisei peran ton grafiokratikon mixanismon kai ton xaotismo pou epikratei alla kai mia ataxia.Gia na exipiretisei enan basiko stoxo prepei na apue8in8ei s mia soreia pollaplon organismon,pollaplon edipon,akoma kai ilektronikon.dedomena pou einai agnwsta.gia mia apli praxi xreiazete mia pliada praxeon pou stin teliki den exipiretoun ton skopo tous.
............burn brun
Sunday, November 1, 2009
i ergasia blaptei sobara tn ygeia
Το επάγγελμά σας μπορεί να βλάπτει σοβαρά την υγεία σας. Αυτό ήταν γνωστό εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά: πρόσφατη έρευνα φανερώνει ότι συγκεκριμένες δουλειές οδηγούν σε συγκεκριμένες... αιτίες θανάτου!
Την εν λόγω έρευνα πραγματοποίησε επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Southampton, η οποία συγκέντρωσε περισσότερα από 40.000 πιστοποιητικά θανάτου κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 και συνδύασε τις αιτίες θανάτου με τα... επαγγέλματα που έκαναν οι θανόντες. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα... ανησυχητικά.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι ξυλουργοί, οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί και όσοι ασχολούνται με εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πεθάνουν από ασθένειες που συνδέονται με τον αμίαντο. Από την άλλη, οι ανθρακωρύχοι εμφανίζουν υψηλά ποσοστά θανάτου από πνευμονοκονίωση.
Η έρευνα γίνεται, ωστόσο, ακόμα πιο «ενδιαφέρουσα»: οι άνθρωποι που δουλεύουν σε μπαρ ή στον κατασκευαστικό τομέα, εμφανίζουν υψηλότερη πιθανότητα από όλους τους άλλους να... δολοφονηθούν! Επίσης, οι επαγγελματίες υγείας, όπως γιατροί, οδοντίατροι, νοσοκόμες, καθώς και οι άνθρωποι που δουλεύουν σε ασθενοφόρα έχουν τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας ανάμεσα σε όλα τα επαγγέλματα.
Άλλο στοιχείο που εξέπληξε τους ερευνητές ήταν ότι οι άντρες κομμωτές έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τον ιό του AIDS, ενώ αντιθέτως, οι γυναίκες κομμώτριες έχουν τη... μικρότερη πιθανότητα από όλες τις άλλες εργαζόμενες γυναίκες να πεθάνουν από αυτόν τον ιό. Την ίδια στιγμή, «ευάλωτες» στον ιό του AIDS είναι και άλλες επαγγελματικές ομάδες, όπως οι δημοσιογράφοι, οι μόδιστροι και γενικότερα τα «καλλιτεχνικά» επαγγέλματα. Παράλληλα, οι ίδιες «καλλιτεχνικές» ομάδες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά θανάτου από κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών.
Τέλος, η πιο επικίνδυνη εργασία που μπορεί να κάνει κάποιος κατά τη διάρκεια της δουλειάς του είναι να.... οδηγεί! Περίπου 130 εργαζόμενοι το χρόνο σκοτώνονται στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Τα 50 από αυτά τα εργατικά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της οδήγησης για εργασιακούς λόγους!
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας προκάλεσαν τέτοια ανησυχία, που η Βρετανική Στατιστική Υπηρεσία έσπευσε να προειδοποιήσει τους πολίτες – με ανακοίνωσή της – να μη βιαστούν να βγάλουν συμπεράσματα με βάση τα πορίσματα της έρευνας. «Τα εν λόγω αποτελέσματα είναι καθαρώς στατιστικά. Αυτό σημαίνει ότι το επάγγελμα και οι λόγοι θανάτου δε συνδέονται αναγκαστικά με μια σχέση αιτίου-αιτιατού. Το μόνο που αποδεικνύουν είναι στατιστικά ποσοστά», κατέληξαν.
Πηγή: Independent
Την εν λόγω έρευνα πραγματοποίησε επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Southampton, η οποία συγκέντρωσε περισσότερα από 40.000 πιστοποιητικά θανάτου κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 και συνδύασε τις αιτίες θανάτου με τα... επαγγέλματα που έκαναν οι θανόντες. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα... ανησυχητικά.
Σύμφωνα με την έρευνα, οι ξυλουργοί, οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί και όσοι ασχολούνται με εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, κινδυνεύουν σε μεγάλο βαθμό να πεθάνουν από ασθένειες που συνδέονται με τον αμίαντο. Από την άλλη, οι ανθρακωρύχοι εμφανίζουν υψηλά ποσοστά θανάτου από πνευμονοκονίωση.
Η έρευνα γίνεται, ωστόσο, ακόμα πιο «ενδιαφέρουσα»: οι άνθρωποι που δουλεύουν σε μπαρ ή στον κατασκευαστικό τομέα, εμφανίζουν υψηλότερη πιθανότητα από όλους τους άλλους να... δολοφονηθούν! Επίσης, οι επαγγελματίες υγείας, όπως γιατροί, οδοντίατροι, νοσοκόμες, καθώς και οι άνθρωποι που δουλεύουν σε ασθενοφόρα έχουν τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας ανάμεσα σε όλα τα επαγγέλματα.
Άλλο στοιχείο που εξέπληξε τους ερευνητές ήταν ότι οι άντρες κομμωτές έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τον ιό του AIDS, ενώ αντιθέτως, οι γυναίκες κομμώτριες έχουν τη... μικρότερη πιθανότητα από όλες τις άλλες εργαζόμενες γυναίκες να πεθάνουν από αυτόν τον ιό. Την ίδια στιγμή, «ευάλωτες» στον ιό του AIDS είναι και άλλες επαγγελματικές ομάδες, όπως οι δημοσιογράφοι, οι μόδιστροι και γενικότερα τα «καλλιτεχνικά» επαγγέλματα. Παράλληλα, οι ίδιες «καλλιτεχνικές» ομάδες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά θανάτου από κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών.
Τέλος, η πιο επικίνδυνη εργασία που μπορεί να κάνει κάποιος κατά τη διάρκεια της δουλειάς του είναι να.... οδηγεί! Περίπου 130 εργαζόμενοι το χρόνο σκοτώνονται στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Τα 50 από αυτά τα εργατικά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της οδήγησης για εργασιακούς λόγους!
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας προκάλεσαν τέτοια ανησυχία, που η Βρετανική Στατιστική Υπηρεσία έσπευσε να προειδοποιήσει τους πολίτες – με ανακοίνωσή της – να μη βιαστούν να βγάλουν συμπεράσματα με βάση τα πορίσματα της έρευνας. «Τα εν λόγω αποτελέσματα είναι καθαρώς στατιστικά. Αυτό σημαίνει ότι το επάγγελμα και οι λόγοι θανάτου δε συνδέονται αναγκαστικά με μια σχέση αιτίου-αιτιατού. Το μόνο που αποδεικνύουν είναι στατιστικά ποσοστά», κατέληξαν.
Πηγή: Independent
Friday, October 30, 2009
28/10 oxi
Επίσημη εθνική γιορτή και αργία, η επέτειος του «ΟΧΙ» υπενθυμίζει την άρνηση της Ελλάδας, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ως απάντηση στο τελεσίγραφο της Ιταλίας για διέλευση του στρατού της από τη χώρα και την κατάληψη στρατηγικών σημείων της. Παράλληλα, επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για τη χρησιμότητα της... κληρονομιάς του Ιωάννη Μεταξά: τις παρελάσεις.
Για πολλούς αποτελεί ερώτημα πώς μπορεί το «ΟΧΙ» στο φασισμό να τιμάται με φασιστικού τύπου εκδηλώσεις. Οι μαθητικές παρελάσεις επινοήθηκαν από το Φρειδερίκο της Πρωσίας, κορυφώθηκαν στη Γερμανία του Χίτλερ, αποτέλεσαν βασικό σύμβολο της δικτατορίας του Μεταξά και επανήλθαν δυναμικά στη χούντα του Παπαδόπουλου. Σε κάθε εθνική επέτειο γίνονται συν τοις άλλοις αφορμή για διαχωρισμούς ανάμεσα στους μαθητές, με γνώμονα παράγοντες όπως οι επιδόσεις, η καταγωγή, ακόμη και το ύψος.
«Η παρέλαση επισκιάζει τον παιδευτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει για το σχολείο ο εορτασμός των εθνικών επετείων», δηλώνει σχετικά -στην Ελευθεροτυπία- o πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας(ΔΟΕ), Δημήτρης Μπράτης. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης(ΟΛΜΕ), Δημήτρης Πεππές, εκτιμά ότι «το εκπαιδευτικό ζητούμενο είναι το πρότυπο το οποίο θα προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, όπου ένας ολόκληρος λαός αντιστάθηκε στις ιδέες του φασισμού». «Γελοιοποίηση αντί για μέθεξη» είναι ο τίτλος που δίνει για τις επίμαχες εκδηλώσεις ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου(ΕΜΠ), Κωνσταντίνος Μουτζούρης.
Ασφαλώς, κατηγορηματικοί είναι οι Αντιρρησίες Συνείδησης, οι οποίοι διατυπώνουν με σθένος τη θέση τους:
Η ελευθερία της συνείδησης στην Ελλάδα, τρεις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση, τείνει να μετατραπεί σε ανέκδοτο. Ανέκδοτο αρκετά κακόγουστο, ασφαλώς, για όσους βιώνουν τις συνέπειές του. Πριν λίγες μέρες, μαθητές δύο λυκείων της Θεσσαλονίκης απειλήθηκαν με αποβολή από το σχολείο επειδή αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, να πάρουν μέρος στην παρέλαση. Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα.
Την ίδια ώρα, η δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας για όσους αρνούνται να υπηρετήσουν το μιλιταρισμό έχει πρακτικά καταργηθεί, καθώς η διορισμένη από το ελληνικό κράτος επιτροπή ελέγχου του φρονήματος των αντιρρησιών, συνεχίζει να απορρίπτει ανενδοίαστα τις αιτήσεις των όλων των αρνητών στράτευσης που επικαλούνται μη θρησκευτικούς λόγους. Κατά συνέπεια, η ελευθερία συνείδησης στην Ελλάδα είναι απαραβίαστη˙ αρκεί να συμφωνεί με την ελληνοχριστιανική παράδοση.
Οι παρελάσεις, δεν είναι μόνο ένα κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά. Είναι ένας αντιδραστικός θεσμός που διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία ρατσιστικά, εθνικιστικά και μισανθρωπικά αισθήματα. Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει να δίνουμε σε μικρά παιδιά πλαστικές σημαίες και να τα βάζουμε να χειροκροτούν την επέλαση των αρμάτων μάχης και των τάνκς ή την ομογενοποιημένη μάζα των ανθρώπων που με όμοια περιβολή και με συντονισμένο βηματισμό, σαν να ήταν ρομπότ, αποτίουν φόρο τιμής σε τί άραγε; Αποτίουν φόρο τιμής στην ιδέα του εθνικισμού. Σαν να μην ακούσαμε ποτέ για τις σφαγές και στα ποτάμια του αίματος που προκάλεσε η ιδέα αυτή στην ανθρώπινη ιστορία. Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουν να διδάσκονται τα παιδιά τις ιδέες της συναδέλφωσης των λαών και της εξάλειψης του μιλιταρισμού;
Αυτοί που πρέπει να πάρουν αποβολή πρέπει να είναι αυτοί που αναπαράγουν το εθνικιστικό μίσος, αυτοί που περιφρονούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετατρέποντας τους ανθρώπους σε ρομπότ και σε κρέας για τα κανόνια.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
Για πολλούς αποτελεί ερώτημα πώς μπορεί το «ΟΧΙ» στο φασισμό να τιμάται με φασιστικού τύπου εκδηλώσεις. Οι μαθητικές παρελάσεις επινοήθηκαν από το Φρειδερίκο της Πρωσίας, κορυφώθηκαν στη Γερμανία του Χίτλερ, αποτέλεσαν βασικό σύμβολο της δικτατορίας του Μεταξά και επανήλθαν δυναμικά στη χούντα του Παπαδόπουλου. Σε κάθε εθνική επέτειο γίνονται συν τοις άλλοις αφορμή για διαχωρισμούς ανάμεσα στους μαθητές, με γνώμονα παράγοντες όπως οι επιδόσεις, η καταγωγή, ακόμη και το ύψος.
«Η παρέλαση επισκιάζει τον παιδευτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει για το σχολείο ο εορτασμός των εθνικών επετείων», δηλώνει σχετικά -στην Ελευθεροτυπία- o πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας(ΔΟΕ), Δημήτρης Μπράτης. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης(ΟΛΜΕ), Δημήτρης Πεππές, εκτιμά ότι «το εκπαιδευτικό ζητούμενο είναι το πρότυπο το οποίο θα προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, όπου ένας ολόκληρος λαός αντιστάθηκε στις ιδέες του φασισμού». «Γελοιοποίηση αντί για μέθεξη» είναι ο τίτλος που δίνει για τις επίμαχες εκδηλώσεις ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου(ΕΜΠ), Κωνσταντίνος Μουτζούρης.
Ασφαλώς, κατηγορηματικοί είναι οι Αντιρρησίες Συνείδησης, οι οποίοι διατυπώνουν με σθένος τη θέση τους:
Η ελευθερία της συνείδησης στην Ελλάδα, τρεις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση, τείνει να μετατραπεί σε ανέκδοτο. Ανέκδοτο αρκετά κακόγουστο, ασφαλώς, για όσους βιώνουν τις συνέπειές του. Πριν λίγες μέρες, μαθητές δύο λυκείων της Θεσσαλονίκης απειλήθηκαν με αποβολή από το σχολείο επειδή αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, να πάρουν μέρος στην παρέλαση. Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα.
Την ίδια ώρα, η δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας για όσους αρνούνται να υπηρετήσουν το μιλιταρισμό έχει πρακτικά καταργηθεί, καθώς η διορισμένη από το ελληνικό κράτος επιτροπή ελέγχου του φρονήματος των αντιρρησιών, συνεχίζει να απορρίπτει ανενδοίαστα τις αιτήσεις των όλων των αρνητών στράτευσης που επικαλούνται μη θρησκευτικούς λόγους. Κατά συνέπεια, η ελευθερία συνείδησης στην Ελλάδα είναι απαραβίαστη˙ αρκεί να συμφωνεί με την ελληνοχριστιανική παράδοση.
Οι παρελάσεις, δεν είναι μόνο ένα κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά. Είναι ένας αντιδραστικός θεσμός που διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία ρατσιστικά, εθνικιστικά και μισανθρωπικά αισθήματα. Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει να δίνουμε σε μικρά παιδιά πλαστικές σημαίες και να τα βάζουμε να χειροκροτούν την επέλαση των αρμάτων μάχης και των τάνκς ή την ομογενοποιημένη μάζα των ανθρώπων που με όμοια περιβολή και με συντονισμένο βηματισμό, σαν να ήταν ρομπότ, αποτίουν φόρο τιμής σε τί άραγε; Αποτίουν φόρο τιμής στην ιδέα του εθνικισμού. Σαν να μην ακούσαμε ποτέ για τις σφαγές και στα ποτάμια του αίματος που προκάλεσε η ιδέα αυτή στην ανθρώπινη ιστορία. Μήπως θα έπρεπε να αρχίσουν να διδάσκονται τα παιδιά τις ιδέες της συναδέλφωσης των λαών και της εξάλειψης του μιλιταρισμού;
Αυτοί που πρέπει να πάρουν αποβολή πρέπει να είναι αυτοί που αναπαράγουν το εθνικιστικό μίσος, αυτοί που περιφρονούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μετατρέποντας τους ανθρώπους σε ρομπότ και σε κρέας για τα κανόνια.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
Saturday, October 17, 2009
Οι άλλοι πρωταγωνιστές
Πατέρα δεν γνώρισε και η μητέρα της ζούσε με έναν τύπο που εμπορευόταν ηρωίνη. Η Χριστίνα ήταν το βαποράκι τους. Κάποια στιγμή η Αστυνομία τους έπιασε, τους έβαλε φυλακή και η Χριστίνα με τον Σπύρο, τον μικρό της αδελφό, «δόθηκαν» στη μάνα του τύπου με την ηρωίνη. Ξύλο, ξύλο, ξύλο ήταν το νέο σκηνικό στη ζωή της Χριστίνας και του Σπύρου. Ώσπου μια μέρα άνοιξαν την πόρτα και έτρεξαν.
Για πες μου για τη μέρα που αποφασίσατε να φύγετε με τον αδελφό σου.
Ήταν Παρασκευή, η τελευταία μέρα του σχολείου, κι ο αδερφός μου δεν είχε έρθει. Είχε φάει τόσο ξύλο την προηγούμενη μέρα που τα σημάδια δεν τον άφηναν να έρθει στο σχολείο. Το έσκασε όμως απ΄ το σπίτι και ήρθε στο σχολείο να με βρει. Ξέραμε ότι η μόνη λύση ήταν να πάρουμε ένα καράβι και να φύγουμε. Και ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε με τα πόδια προς το λιμάνι.
Γιατί προς το λιμάνι;
Έτσι σκεφθήκαμε. Ότι αν μπούμε σε ένα πλοίο θα ξεφύγουμε. Στον δρόμο ακούγαμε σειρήνες από περιπολικά και νομίζαμε ότι μας ψάχνανε. Κλαίγαμε, γιατί δεν θέλαμε να γυρίσουμε πίσω. Ο αδερφός μου πεινούσε κιόλας. Ένας περιπτεράς όμως μας έδωσε μπισκότα.
Σε ποιο πλοίο μπήκατε;
Σε ένα που πήγαινε για τη Σίφνο. Τυχαία το επιλέξαμε. Ήταν αυτό που έφευγε εκείνη την ώρα. Ακολουθήσαμε μια οικογένεια και μπήκαμε μέσα.
Για να νομίζουν ότι ήσασταν και εσείς της οικογενείας;
Ναι, είχαν και αυτοί παιδιά και κολλήσαμε από πίσω τους. Και δεν μας υποψιάστηκε κανείς.
Μπήκαμε στο καράβι και καθήσαμε κάτω, εκεί που παρκάρουν τα αυτοκίνητα. Νομίζαμε ότι έτσι θα σωθούμε. Ότι θα φύγει το καράβι κι ότι θα φύγουμε κι εμείς και δεν θα μας βρει ποτέ κανένας. Μας βρήκε γρήγορα όμως ένας μηχανικός, υποψιάστηκε ότι κάτι τρέχει και μας πήγε πάνω στον καπετάνιο.
Τι του είπατε του καπετάνιου;
Ο αδερφός μου φοβήθηκε και του είπε την αλήθεια ότι το είχαμε σκάσει από το σπίτι. Εγώ συνέχισα να λέω ψέματα ότι ταξιδεύαμε με τους γονείς μας αλλά τους είχαμε χάσει. Ήθελα να φύγει το καράβι για να μη μας γυρίσουν πίσω. Ο καπετάνιος τελικά ήταν έξυπνος και ευαίσθητος άνθρωπος και κατάλαβε αμέσως ότι κάτι τρέχει. Δυο μέρες μείναμε στο καράβι και όταν γυρίσαμε στον Πειραιά εμείς παρακαλούσαμε να μη μας γυρίσουν πίσω. Δεν θέλαμε ούτε συγγενή ούτε κανέναν. Τότε ο καπετάνιος σκέφτηκε το «Χαμόγελο του Παιδιού». Ουσιαστικά αυτός ο άνθρωπος ήταν ο σωτήρας μας.
Οι δικοί σας δεν σας έψαχναν;
Μας έψαχναν, αλλά δεν είχε νόημα. Ήταν ήδη αργά. Να μας κάνουν τι; Εμείς είχαμε δείξει σε όλους τα σημάδια μας. Και μας πήγαν στο «Χαμόγελο». Δεν υπήρχε κενό δωμάτιο στο σπίτι της Νίκαιας, αλλά ο κ. Κώστας (σ.σ.: ο Γιαννόπουλος, ο επικεφαλής του «Χαμόγελου») σκέφτηκε ότι εντάξει, για να φύγουν 2 παιδιά από το σπίτι τους κάτι σοβαρό θα συνέβαινε και αποφάσισε να μας δεχτούν στο σπίτι τους και να κοιμηθούμε για λίγες μέρες στον καναπέ.
Για περιέγραψέ μου μία από τις κακές μέρες.
Μια μέρα με είχαν στείλει σε έναν καταυλισμό, να δώσω ένα δέμα και να πάρω ένα μεγάλο ποσό. Επειδή ήμουνα μικρή δεν θα με υποψιαζόταν κανείς.
Ήξερες τι μεταφέρεις;
Ήξερα ότι μεταφέρω ναρκωτικά, αλλά με είχαν κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι κάτι κακό κι ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να το προσέξω πολύ και να μην τους προδώσω γιατί έτσι θα πρόδιδα τη μητέρα μου. Πήγα λοιπόν μόνη μου. Φοβόμουνα πάρα πολύ τους άλλους γύρω μου, αλλά δεν έπρεπε να το δείξω, έπρεπε να φερθώ σαν μεγάλη. Κι όταν τους έδωσα λοιπόν αυτό που έπρεπε να τους δώσω, κάνανε χρήση μπροστά μου. Είχαν πάρει κάτι σαν αλουμινόχαρτο κι έβαλαν λίγη από τη σκόνη επάνω, είδα όλη τη διαδικασία δηλαδή. Νόμιζα ότι εντάξει, ή θα με σκοτώσουνε ή δεν ξέρω τι.
Αυτό συνέβαινε συχνά;
Μία μέρα με είχαν στείλει σε έναν καταυλισμό, να δώσω ένα δέμα και να πάρω ένα μεγάλο ποσό. Ήξερα ότι μεταφέρω ναρκωτικά, αλλά με είχαν κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι κάτι κακό κι ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να το προσέξω πολύ και να μην τους προδώσω, γιατί έτσι θα πρόδιδα τη μητέρα μου. Όταν τους έδωσα λοιπόν τα ναρκωτικά κάνανε χρήση μπροστά μουΝαι, πολλές φορές, για πολλούς μήνες. Ξύπναγα, ήξερα εντάξει ότι η μαμά μου δεν ήταν εκεί για μένα, ήταν μόνο για εκείνον και μόνο για να κανονίζει τα δρομολόγια, το πώς θα γίνει το εμπόριο. Μου έλεγε θα πας «εκεί» και θα δώσεις «αυτό». Η μητέρα σου έπαιρνε και αυτή ναρκωτικά;
Από όσο ξέρω δεν έκανε χρήση. Ήταν αρκετά έξυπνη για να μην κάνει χρήση. Έξυπνη;
Ο φίλος της;
Ούτε εκείνος, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, αλλά απ΄ ό,τι ξέρω όχι. Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις τη μητέρα σου, το πρότυπό σου, να υποτάσσεται σε έναν άνδρα ο οποίος ήταν ένας άνθρωπος άκυρος, τελείως άκυρος όμως. Ένας άνθρωπος που δεν θέλω να δω ποτέ στη ζωή μου. Θεωρώ ότι αν δω τη μαμά μου, πλέον είμαι τόσο δυνατή που μπορώ να την αντιμετωπίσω, δεν τη φοβάμαι, ενώ εκείνον δεν ξέρω.
Τελικά τους έκλεισαν στη φυλακή;
Τους έπιασαν 30 Ιανουαρίου. Ήταν βράδυ, ήμασταν στο σπίτι, η μαμά μου, ο φίλος της, η μαμά του, ο μικρός μου αδερφός κι εγώ. Σπρώχνουν την πόρτα και μπαίνουν μαζί πολλοί αστυνομικοί. Άρχισαν να ψάχνουν, εμείς κλαίγαμε, είχαμε τρομοκρατηθεί, φωνάζαμε, τελικά πρέπει να βρήκαν μια μεγάλη ποσότητα και μας έσυραν όλους στο περιπολικό.
Εσύ τι τους είπες;
Στην αρχή τους έλεγα ψέματα. Μετά όμως ήρθε ένας αστυνομικός και μου μίλαγε πολλή ώρα. Ώσπου κάποια στιγμή γυρνάω και του λέω «άμα σας πω δεν θα το πείτε σε κανένα;». Γέλασε.
Κι αφού τους έβαλαν στη φυλακή,γιατί δεν σε πήγανε κάπου εσένα με τον αδελφό σου και σε αφήσανε με τη μητέρα του φίλου της μητέρας σου;
Δεν ξέρω γιατί. Αν και τώρα ξέρω ότι έπρεπε να κάνουν κάτι. Έπρεπε να μη μας αφήσουν σε εκείνη τη γυναίκα. Τη γριά.
Είναι πολύ άσχημο να βλέπεις τη μητέρα σου, το πρότυπό σου, να υποτάσσεται σε έναν άνδρα ο οποίος ήταν ένας άνθρωπος άκυρος, τελείως άκυρος όμως. Ένας άνθρωπος που δεν θέλω να δω ποτέ στη ζωή μου. Θεωρώ ότι αν δω τη μαμά μου, πλέον είμαι τόσο δυνατή που μπορώ να την αντιμετωπίσω, δεν τη φοβάμαι, ενώ εκείνον δεν ξέρωΔεν έφταναν όσα είχαμε περάσει όλα τα προηγούμενα χρόνια δηλαδή, έπρεπε να υποστούμε και αυτό.
Περάσατε άσχημα κοντά της.
Μας χτύπαγε τόσο πολύ σαν αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση και λέμε είναι ψεύτικα. Ήταν μια γυναίκα που είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Πολλά όμως. Προκειμένου να βγάλει τον θυμό της για ό,τι είχε συμβεί στη δική της ζωή, έπρεπε να χτυπάει κάποιον.
Πώς σας χτυπούσε;
Είτε με τις κουτάλες της κουζίνας, είτε με τα χέρια της, είχε φοβερή δύναμη. Απ΄ τα νεύρα της; Δεν ξέρω. Μια φορά με είχε χτυπήσει με την καρέκλα, μας έσερνε από τα μαλλιά, μας χτύπαγε στον τοίχο. Και όταν γεμίζαμε αίματα μας έριχνε στον νεροχύτη και μας ξέπλενε.
Με ποιες αφορμές;
Με καμία αφορμή. Μπορεί να μην ήθελα να φάω ή μπορεί να αργούσα 5 λεπτά να γυρίσω από το σχολείο. Δεν χρειαζόταν αφορμή. Έκλεινε το τηλέφωνο, είχε θυμώσει με κάτι και μας χτύπαγε.
Έχεις δει τη μητέρα σου στη νέα σου ζωή;
Ήμουνα αναγκασμένη να τη δω όταν ήταν στη φυλακή, γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι την αρνήθηκαν τα παιδιά της. Περίμενα τη στιγμή που θα τη δω ότι θα λυγίσω. Ήταν το 2006 ή το 2007. Έχω διαγράψει και την ημερομηνία. Περίμενα ότι θα ήταν μια γυναίκα ταλαιπωρημένη, ότι θα έδειχνε κάπως τον πόνο της. Ακριβώς το αντίθετο, ήταν μια γυναίκα καλοφτιαγμένη, όμορφη, σχετικά όμορφη, γιατί εγώ δεν την έβλεπα όμορφη και πολύ δυναμική, λες και δεν συνέβαινε τίποτα, λες και την είδαμε και χθες. Ήταν μια από τις χειρότερες μέρες που είχα περάσει εκείνη τη χρονιά.
Την έχεις αθωώσει τη μητέρα σου μέσα σου;
Υπήρξε μια περίοδος που κατηγορούσα συνέχεια τον εαυτό μου κι έλεγα ότι εγώ φταίω. Προσπαθούσα να τη δικαιολογήσω. Σήμερα όχι. Δεν είναι ότι της κρατάω κακία, απλά έχει βγει εκτός, εκτός από τη ζωή μας. Πολλές φορές όμως όταν ακούω τους φίλους μου να είναι με τους γονείς τους νιώθω παράξενα, η αλήθεια είναι αυτή. Μου λείπει, αλλά δεν την αναζητώ.
Πες μου για μια ωραία μέρα.
Για μια ωραία μέρα; Α! ήταν στο φεστιβάλ που είχαμε στο σχολείο. Ζωγραφίζαμε πήλινα με τον δάσκαλό μας. Μου άρεσε πολύ να ζωγραφίζω. Και κάναμε μια έκθεση, συμμετείχε και ο αδερφός μου. Η μητέρα μου ήταν στη φυλακή, αλλά είχαμε τους φίλους μας, κοιτάζαμε αυτά που είχαμε κάνει και τα βρίσκαμε ωραία.
Πώς σκέφτεσαι τη ζωή σου ύστερα από δέκα χρόνια;
Να έχω φίλους, αληθινούς, οι οποίοι είναι αυτοί που έχω και τώρα. Αν γίνω μαμά να είμαι καλή μαμά. Καλύτερη από εκείνη, τουλάχιστον. Να έχω τελειώσει το πανεπιστήμιο και να ακολουθήσω τελικά το όνειρό μου, που είναι η διακόσμηση και το θέατρο, και να είμαι ένας καλός άνθρωπος. Ναι, εντάξει, ακούγεται μικρό, άλλα είναι πολύ σπουδαίο.
«Δεν έχουμε πού να τα πάμε όλα τα κακοποιημένα παιδιά»
Τη Χριστίνα τη γνώρισα αρχές Σεπτεμβρίου. Στην αρχή, μου τα έλεγε όλα με μισόλογα. Μια ερώτηση της έκανα, με δύο απαντούσε. Χωρίσαμε τότε, την πρώτη φορά, χωρίς να μου τα έχει πει όλα.
Αρχές Οκτωβρίου ταξίδεψα στην Κέρκυρα. Μέσα στο δάσος, εκεί που κάποτε ήταν το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου είναι τώρα ένα από τα σπίτια του Χαμόγελου του Παιδιού. Αγόρια δαρμένα, κορίτσια σεξουαλικά κακοποιημένα, παιδιά που υπέφεραν- 15 αγόρια- 11 κορίτσια, τα περισσότερα πιτσιρίκια και 4-5 φοιτητές, ανάμεσά τους και η Χριστίνα. Έτσι σε αυτό το σπίτι όλοι έχουν να φροντίσουν κάποιον. Τα μικρότερα θα στρώσουν το τραπέζι, τα μεγαλύτερα θα τα βοηθήσουν στα μαθήματα, κάποιοι θα ασχοληθούν με τα ζώα. Τα περισσότερα τρόφιμα φτάνουν εδώ από δωρεές. Οι παιδαγωγοί είναι παρόντες, αλλά διακριτικοί. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τα βγάζουν πέρα μόνα τους. Εδώ είναι πια το σπίτι τους. Έτσι μου το αναφέρουν συνεχώς. «Το σπίτι μας».
Στους 11 ξενώνες του Χαμόγελου, έχουν βρει καταφύγιο 252 παιδιά. Στις γειτονιές όμως συνεχίζουν να κυκλοφορούν κακοποιημένα παιδιά. «Δεν μπορούμε να τα μαζέψουμε όλα, γιατί δεν έχουμε πού να τα πάμε», θα μου πει ένας εισαγγελέας.
Όταν ξεκίνησα για την Κέρκυρα, ένας ειδικός με συμβούλευσε: «Να αφήσεις τα παιδιά να μιλήσουν, ν΄ ακουστούν. Η κακοποίηση πρέπει να πάψει να είναι μυστικό, στο σπίτι, στο σχολείο, στη γειτονιά. Η κοινωνία, ο καθένας μας δηλαδή, χρειάζεται να ακούσει και να αντιδράσει».
«Και να συνδράμει», μου συμπληρώνει η Χριστίνα, που τώρα πια μεγάλωσε και ξέρει.
Thursday, October 15, 2009
xmas2
θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ ἀποτελέσῃ κατὰ τὴ γνώμη
μου κομβικὸ σταθμὸ καὶ καταλύτη στὴν πορεία τῆς διαχρονικῆς
Ἑλληνικῆς Συνείδησης. Ἀποτελεῖται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ ἕνα Ἀπάν-
θισμα ἐπίσημων κειμένων τοῦ Χριστιανισμοῦ γενικώτερα, δηλα-
δὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ἔργων τῶν Πατέρων
τῆς Ἐκκλησίας· καὶ εἰδικώτερα τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλαδὴ τῶν Κανόνων τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τῶν λειτουργικῶν της βιβλίων καὶ ἐπίσημων κει-
μένων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ Ἀρχιερέων της, Συναξαριστῶν
της καὶ Ἁγίων της, ποὺ γράφτηκαν ἐπὶ Βυζαντινοῦ Μεσαίωνα, ἐπὶ Τουρκο-
κρατίας, κατὰ καὶ μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καὶ ἐπὶ νεωτέρου Ἑλληνι-
κοῦ Κράτους καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ γράφωνται ἕως σήμερα. Τὰ κείμενα αὐ-
τὰ παρουσιάζονται συγκεντρωμένα γιὰ πρώτη φορὰ ἐδῶ ὄχι ὡς πλῆρες
corpus, ὁπωσδήποτε ὅμως ὡς ἕνα συστηματικὸ καὶ πολὺ ἀντιπροσωπευτι-
κὸ δειγματολόγιο.
Ἡ λέξη Ἀπάνθισμα χρησιμοποιεῖται βέβαια ἐδῶ συμβατικά· διότι στὴν
πραγματικότητα πρόκειται γιὰ συλλογὴ δηλητηριωδῶν «φυτῶν», γιὰ κα-
ταγραφὴ ἑνὸς ἀτελείωτου ὀχετοῦ ὕβρεων, συκοφαντιῶν, ἀπειλῶν, στρε-
βλώσεων, ἐπισήμων καταδικαστικῶν κειμένων κατάρας, ἀναθεματισμοῦ,
ἀφορισμοῦ καὶ ἀκρότατης ἀπαξίωσης ὅλων τῶν εἰδῶν, ποὺ ξεχειλίζουν
ἀπὸ μῖσος, ἄρνηση, ἀπέχθεια καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἀπόρριψη παντὸς Ἑλληνι-
κοῦ, ὄχι μόνο τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Θρησκείας, ὅπως ἐπικαλοῦνται ὡς
δῆθεν ἄλλοθι οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες ἀπολογητὲς τοῦ ἰδεολογήματος τοῦ
«Ἑλληνοχριστιανισμοῦ», ἀλλὰ τῶν ἴδιων τῶν Ἑλλήνων ὡς ἐθνικῆς ὀντότη-
τας, τῶν μεγάλων διανοητῶν-καλλιτεχνῶν-δημιουργῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Πο-
λιτισμοῦ, τῶν πολιτιστικῶν, καλλιτεχνικῶν καὶ ἐπιστημονικῶν δημιουργημά-
των τους, τῶν νεώτερων ἱστορικῶν ἀγώνων τους γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ
τὴν ἐθνική τους ἀνεξαρτησία – μὲ μία λέξη τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς ἱστορικοῦ
φαινομένου, ὡς ἔθνους καὶ ὡς πολιτικῆς ὕπαρξης.
Τὰ καταγραφόμενα κείμενα στρέφονται κατὰ τῶν Ἑλλήνων ὀνομαστι-
κῶς· καὶ δὲν συμπεριλαμβάνονται στὴν παροῦσα συλλογὴ πλεῖστα ἄλλα,
στὰ ὁποῖα ὁ ἀνθελληνισμὸς εἶναι εὐκόλως ἐννοούμενος ἀλλὰ ὄχι ὀνο-
μαστικὸς (ἐκτὸς ἀπὸ λίγα, τῶν ὁποίων προηγεῖται ἄλλο ἀπόσπασμα ποὺ
ρητῶς τοὺς κατονομάζει), ὅπως π.χ. ὅσα ἀναφέρονται στὶς ἔννοιες «ἐθνι-
κός», «εἴδωλα», «μωρία», «πλάνη», «μανία», «φιλοσοφία», «σοφία» κ.ἄ. –
ἔννοιες οἱ ὁποῖες προδήλως ὑπονοοῦν πάντοτε τοὺς Ἕλληνες, δεδομένουὅ ιτ οἱ Ἕλ λη νες εἶ ναι τὸ ἔ θνος-στόχος, ἐ ναν ίτ ον τοῦ ὁ ποί ου ὁ Χρι στι α νι-
σμὸς ἐ στρά φη, πο λέ μη σε καὶ δι έ πρα ξε τὸ ἱ στο ρι κὸ ἔγ κλη μα τῆς ἐ ξα φά νι-
σής του γιὰ 16 αἰῶνες ἀ πὸ τὸ ἱ στο ρι κὸ προ σκή νιο. Πολλὰ ἐξ αὐ τῶν ἀ πο-
δί δον ται στὴ Δη μο ιτ κή, ἐ κτὸς τῶν λει τουρ γι κῶν κει μέ νων καὶ ἄλ λων ποὺ
εἶχαν γραφῆ σὲ σχε ιτ κὰ προ σι τὴ γλῶσ σα ( Κα θα ρεύ ου σα), κα θὼς καὶ κει-
μέ νων μὲ ἰ δι αί τε ρη ἐ πι ση μό τη τα (ὅ πως π.χ. οἱ ἀ να θε μα ιτ σμοὶ τοῦ Ἑλ λη νι-
κοῦ Ἔ θνους), τὰ ὁ ποῖ α δη μο σι εύ ο με στὴ γλῶσ σα τοῦ πρω το τύ που τους.
Δὲν συμ πε ρι λαμ βά νον ται ἐ πί σης πλεῖ στα κρα ιτ κὰ κεί με να τῆς Βυ ζαν ιτ νῆς
Αὐ το κρα το ρί ας ( νό μοι, κώ δι κες, δι α τάγ μα τα, ἀποφάσεις καὶ δι α τα γὲς πο λι-
τι κῶν καὶ στρα ιτ ω ιτ κῶν ἡ γε τῶν κ.λπ.), τὰ ὁ ποῖ α ἐ πί σης βρί θουν ἀ πὸ ρητῶς
ἀν θελ λη νι κὰ στοι χεῖ α.
* * *
ὸ φαινόμενο τοῦ χριστιανικοῦ ἀνθελληνισμοῦ ἐμφανίστηκε
πρὶν ἀπὸ περισσότερους τῶν 20 αἰώνων καὶ παραμένει ζωντανὸ
καὶ διαχρονικὸ σ’ ὅλες τὶς μετέπειτα ἐποχές, διατηρῶντας τὴν
ἰσχὺ καὶ τὴν ἔντασή του ἀκέραιες ἕως σήμερα. Δι ό τι καὶ σή με-
ρα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλά δος ὄ χι μό νο δὲν ἔ χει ἀ πο κη ρύ ξει κα νέ να ἀ πὸ τὰ
κείμενα αὐτά, ἀλ λὰ καὶ τὰ χρη σι μο ποι εῖ καὶ στὴν Δογ μα τι κή της, καὶ στὴν
Κα τή χη σή της, καὶ στὴ Λει τουρ γι κή της· πλεῖστα ἐξ αὐτῶν ἀ πο τε λοῦν ἐν χρή-
σει ψαλ μούς, ἀ να γνώ σεις, ὕ μνους, τροπάρια, ᾠδὲς κ.λπ., ποὺ ψάλ λον ται
καὶ δι α βά ζον ται κα θ’ ὅ λη τὴ διά ρκεια τοῦ ἔ τους στὶς ἐκ κλη σί ες καὶ στὰ
μο να στή ρια τῆς Ἑλ λά δας εἰς ἐ πή κο ον τῶν ἐκκλησιαζόμενων Ἑλλήνων, ἀλ-
λὰ καὶ χρη σι μο ποι οῦν ται στὰ κη ρύγ μα τα τῶν Ἑλλήνων κλη ρι κῶν καὶ ἱ ε-
ρο κη ρύ κων, ὅ πως καὶ τῶν σύγ χρο νων «ἑλληνορθόδ οξων» ἀ πο λο γη τῶν
στὴν πο λε μι κή τους κα τὰ τοῦ Ἑλ λη νι κοῦ Πο λι ιτ σμοῦ. Τὰ λει τουρ γι κὰ βι βλί α
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ γέ μουν τέ τοι ων κει μέ νων, οἱ ἱ ε ρεῖς εἶ ναι
κανονικά διατεταγμένοι καὶ νομικὰ ὑ πο χρε ω μέ νοι νὰ τὰ χρη σι μο ποι οῦν
στὶς ἱ ε ρο πρα ξί ες τους.
* * *
ολ λὲς σκέ ψεις, κρί σεις, συμ πε ρά σμα τα, σχόλια καὶ ἱ στο ρι κὲς ἀ ξι-
ο λο γή σεις θὰ μπο ροῦ σαν νὰ δι α τυ πω θοῦν γιὰ τὸ Ἀ πάν θι σμα
αὐ τό, ἀλ λὰ θὰ προ ιτ μή σου με νὰ πε ρι ο ρι σθοῦ με ἐ δῶ σὲ δύο μό-
νο πα ρα τη ρή σεις , ποὺ κα ’τ ἀ πό λυ τη λο γι κὴ ἀ ναγ και ό τη τα προ-
κύ πτουν ἀ πὸ τὰ κεί με να αὐ τὰ –πα ρα τη ρή σεις ποὺ φρο νοῦ με ὅ ιτ ἀ φή νουν
ἄ ναυ δο εἰ δι κὰ τὸν ση με ρι νὸ Ἕλ λη να:
Τὴν πο λε μι κὴ τοῦ Χρι στι α νι σμοῦ κα τὰ τοῦ Ἑλ λη νι σμοῦ, τὴν ἀ δι ά λει πτα
συ νε χι ζό με νη ὣς σή με ρα , καμ μί α ἱ στο ρι κὴ ἀλ λα γή, πολι ιτσμικὴ ἐ ξέ λξη ἢ πολιτικὴ πρό ο δος δὲν στά θη καν ἱ κα νὲς νὰ τὴν ἀμ βλύ νουν, νὰ τὴν
με τριά σουν, νὰ τὴν στα μα τή σουν. Ἡ μό νη ἑρ μη νεί α ποὺ μπο ρεῖ νὰ δο-
θῇ στὸ πα ρά δο ξο καὶ μο να δι κὸ αὐ τὸ φαι νό με νο στὴν ἱ στο ρί α τῆς ἐ ξέ λι-
ξης τῆς ἀν θρω πό τη τας εἶ ναι προ φα νής: Ὁ Ἑλ λη νι σμός, δη λα δὴ ὁ τρό-
πος σκέ ψης καὶ ζω ῆς ποὺ δι α μόρ φω σαν οἱ προχριστιανικοὶ Ἕλ λη νες,
ὑπῆρξε τὸ μο να δι κὸ ἐμ πό διο γιὰ τὴν ἐ πι βο λὴ τοῦ ἀ σι α ιτ κοῦ δογ μα ιτ-
σμοῦ ἀ πὸ τὴν ἐμ φά νι σή του καὶ στοὺς πρώ τους αἰ ῶ νες τῆς ἐ πι κρά τη-
σής του, καὶ ἀ πο τε λεῖ καὶ σή με ρα τὸν μο να δι κὸ «κίν δυ νο», πού, ἂν στα-
μα τή σῃ ὁ δι ωγ μὸς καὶ ἡ ἀ πα ξί ω σή του, μπο ρεῖ νὰ ἀ να συγ κρο τη θῇ καὶ
νὰ κλο νί σῃ καὶ κα ταρ γή σῃ τὴν ἰδεο λογικὴ κυ ρι αρ χί α του· ἑ πο μέ νως ἡ
ἐ πα γρύ πνη ση καὶ ἡ συ νε χὴς πο λε μι κὴ τοῦ Χρι στι α νι σμοῦ κα τὰ τοῦ Ἑλ-
λη νι σμοῦ ἀ πο τε λοῦν ζω ιτ κῆς ση μα σί ας πο λι ιτ κὴ τοῦ πρώ του, ἀ πὸ τὴν
ἐ πι τυ χί α τῆς ὁ ποί ας ἐ ξαρ τᾶ ται ἡ ἱ στο ρι κή του ἐ πι βί ω ση.
Ἡ ἐ πί ση μη ὀ νο μα στι κὴ ἐ πί θε ση κα τὰ τῶν Ἑλ λή νων ἀ πὸ Ἕλ λη νες κλη ρι-
κοὺς στὶς ἐκ κλη σί ες τῆς Ἑλ λά δος ἀ πο τε λεῖ μί α πραγ μα ιτ κό τη τα ἐπίσης
πρω το φα νῆ στὰ ἱ στο ρι κὰ χρο νι κά, πού, ἂν δὲν ἦ ταν γνωστὴ τοῖς πᾶσι,
προ φα νὴς καὶ αὐ τα πό δει κτη, θὰ μπο ροῦ σε νὰ θε ω ρη θῇ ὅ ιτ ἀ νή κει στὴ
σφαῖ ρα τῆς φαν τα σίας. Ὅ μως μὲ δια ρκῆ καὶ ἀ πε ρι ο ρί στως ἰ σχύ ου σα
ἐν το λὴ τῆς Ἐκ κλη σί ας τῆς Ἑλ λά δος ὅ λοι οἱ Ἕλ λη νες κλη ρι κοὶ ἐ ξα πο λύ-
ουν σχεδὸν κα θη με ρι νὰ τὴν ἐ πί θε ση αὐ τὴ καὶ ὅ λοι οἱ Ἕλ λη νες πι στοὶ
τὴν ὑ φί σταν ται ἐ πὶ αἰ ῶ νες, χω ρὶς πο τὲ κά ποι ος νὰ ἀν ιτ δρά σῃ στὸ πα-
ρα μι κρό.
* * *
ῶς νὰ σχο λιά σω τὸ κα τα πλη κτι κὸ αὐ τὸ φαι νό με νο, ποὺ προ φα-
νῶς δὲν εἶ ναι ἁ πλῶς μιὰ κατάσταση «ἐ θνι κῆς ἀ φα σί ας», ἕ να
«ἱ στο ρι κὸ κῶ μα», ὅ πως εἶ ναι σί γου ρα σὲ ὁ μα δι κό-πο λι ιτ κὸ ἐ πί πε-
δο, ἀλ λὰ εἶ ναι ἐπίσης καὶ ἕ νας κατ’ ἐξακο λούθηση ψυχο λο γικὸς
βιασμὸς ἀλλὰ καὶ ἕνας κατὰ συρροὴν μα ζο χι σμὸς σὲ ἀ το μι κό-ὑ πο κει με-
νι κὸ ἐ πί πε δο; Τὸ συ ναί σθη μα τῆς ἀμηχανίας γιὰ τὸν ἑ αυ τό μου δὲν μοῦ
ἐ πι τρέ πει τί πο τε ἄλ λο ἀ πὸ τὸ νὰ βι ώ σω ἀ φ’ ἑ νὸς μιὰ θλί ψη γιὰ τὴν ἔ σχα-
τη κα τάν τια τοῦ ἱστο ρι κώ τε ρου ἔ θνους τῆς Γῆς, τοῦ ἔθνους ποὺ δη μι ούρ γη-
σε τὸν πα ναν θρώ πι νο πο λι ιτ σμὸ καὶ νὰ δι α γνώ σω ἀ φ’ ἑ τέ ρου τὴν βα θύ τε-
ρη , τὴν ἀ θέ α τη , ἀλ λὰ βέβαιη αἰ ίτ α, τὴν πα λαι ὰ καὶ σύγ χρο νη, ποὺ ὡδή γη σε
κάποτε καὶ δι α τη ρεῖ στα θε ρὰ ἔκτοτε τὸν Ἑλ λη νι σμὸ στὸ ἐθνικό, ψυχολογικὸ
καὶ ἠθικὸ χά λι ποὺ βρί σκε ται σή με ρα.
μου κομβικὸ σταθμὸ καὶ καταλύτη στὴν πορεία τῆς διαχρονικῆς
Ἑλληνικῆς Συνείδησης. Ἀποτελεῖται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ ἕνα Ἀπάν-
θισμα ἐπίσημων κειμένων τοῦ Χριστιανισμοῦ γενικώτερα, δηλα-
δὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ἔργων τῶν Πατέρων
τῆς Ἐκκλησίας· καὶ εἰδικώτερα τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλαδὴ τῶν Κανόνων τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τῶν λειτουργικῶν της βιβλίων καὶ ἐπίσημων κει-
μένων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ Ἀρχιερέων της, Συναξαριστῶν
της καὶ Ἁγίων της, ποὺ γράφτηκαν ἐπὶ Βυζαντινοῦ Μεσαίωνα, ἐπὶ Τουρκο-
κρατίας, κατὰ καὶ μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καὶ ἐπὶ νεωτέρου Ἑλληνι-
κοῦ Κράτους καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ γράφωνται ἕως σήμερα. Τὰ κείμενα αὐ-
τὰ παρουσιάζονται συγκεντρωμένα γιὰ πρώτη φορὰ ἐδῶ ὄχι ὡς πλῆρες
corpus, ὁπωσδήποτε ὅμως ὡς ἕνα συστηματικὸ καὶ πολὺ ἀντιπροσωπευτι-
κὸ δειγματολόγιο.
Ἡ λέξη Ἀπάνθισμα χρησιμοποιεῖται βέβαια ἐδῶ συμβατικά· διότι στὴν
πραγματικότητα πρόκειται γιὰ συλλογὴ δηλητηριωδῶν «φυτῶν», γιὰ κα-
ταγραφὴ ἑνὸς ἀτελείωτου ὀχετοῦ ὕβρεων, συκοφαντιῶν, ἀπειλῶν, στρε-
βλώσεων, ἐπισήμων καταδικαστικῶν κειμένων κατάρας, ἀναθεματισμοῦ,
ἀφορισμοῦ καὶ ἀκρότατης ἀπαξίωσης ὅλων τῶν εἰδῶν, ποὺ ξεχειλίζουν
ἀπὸ μῖσος, ἄρνηση, ἀπέχθεια καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἀπόρριψη παντὸς Ἑλληνι-
κοῦ, ὄχι μόνο τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Θρησκείας, ὅπως ἐπικαλοῦνται ὡς
δῆθεν ἄλλοθι οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες ἀπολογητὲς τοῦ ἰδεολογήματος τοῦ
«Ἑλληνοχριστιανισμοῦ», ἀλλὰ τῶν ἴδιων τῶν Ἑλλήνων ὡς ἐθνικῆς ὀντότη-
τας, τῶν μεγάλων διανοητῶν-καλλιτεχνῶν-δημιουργῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Πο-
λιτισμοῦ, τῶν πολιτιστικῶν, καλλιτεχνικῶν καὶ ἐπιστημονικῶν δημιουργημά-
των τους, τῶν νεώτερων ἱστορικῶν ἀγώνων τους γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ
τὴν ἐθνική τους ἀνεξαρτησία – μὲ μία λέξη τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς ἱστορικοῦ
φαινομένου, ὡς ἔθνους καὶ ὡς πολιτικῆς ὕπαρξης.
Τὰ καταγραφόμενα κείμενα στρέφονται κατὰ τῶν Ἑλλήνων ὀνομαστι-
κῶς· καὶ δὲν συμπεριλαμβάνονται στὴν παροῦσα συλλογὴ πλεῖστα ἄλλα,
στὰ ὁποῖα ὁ ἀνθελληνισμὸς εἶναι εὐκόλως ἐννοούμενος ἀλλὰ ὄχι ὀνο-
μαστικὸς (ἐκτὸς ἀπὸ λίγα, τῶν ὁποίων προηγεῖται ἄλλο ἀπόσπασμα ποὺ
ρητῶς τοὺς κατονομάζει), ὅπως π.χ. ὅσα ἀναφέρονται στὶς ἔννοιες «ἐθνι-
κός», «εἴδωλα», «μωρία», «πλάνη», «μανία», «φιλοσοφία», «σοφία» κ.ἄ. –
ἔννοιες οἱ ὁποῖες προδήλως ὑπονοοῦν πάντοτε τοὺς Ἕλληνες, δεδομένουὅ ιτ οἱ Ἕλ λη νες εἶ ναι τὸ ἔ θνος-στόχος, ἐ ναν ίτ ον τοῦ ὁ ποί ου ὁ Χρι στι α νι-
σμὸς ἐ στρά φη, πο λέ μη σε καὶ δι έ πρα ξε τὸ ἱ στο ρι κὸ ἔγ κλη μα τῆς ἐ ξα φά νι-
σής του γιὰ 16 αἰῶνες ἀ πὸ τὸ ἱ στο ρι κὸ προ σκή νιο. Πολλὰ ἐξ αὐ τῶν ἀ πο-
δί δον ται στὴ Δη μο ιτ κή, ἐ κτὸς τῶν λει τουρ γι κῶν κει μέ νων καὶ ἄλ λων ποὺ
εἶχαν γραφῆ σὲ σχε ιτ κὰ προ σι τὴ γλῶσ σα ( Κα θα ρεύ ου σα), κα θὼς καὶ κει-
μέ νων μὲ ἰ δι αί τε ρη ἐ πι ση μό τη τα (ὅ πως π.χ. οἱ ἀ να θε μα ιτ σμοὶ τοῦ Ἑλ λη νι-
κοῦ Ἔ θνους), τὰ ὁ ποῖ α δη μο σι εύ ο με στὴ γλῶσ σα τοῦ πρω το τύ που τους.
Δὲν συμ πε ρι λαμ βά νον ται ἐ πί σης πλεῖ στα κρα ιτ κὰ κεί με να τῆς Βυ ζαν ιτ νῆς
Αὐ το κρα το ρί ας ( νό μοι, κώ δι κες, δι α τάγ μα τα, ἀποφάσεις καὶ δι α τα γὲς πο λι-
τι κῶν καὶ στρα ιτ ω ιτ κῶν ἡ γε τῶν κ.λπ.), τὰ ὁ ποῖ α ἐ πί σης βρί θουν ἀ πὸ ρητῶς
ἀν θελ λη νι κὰ στοι χεῖ α.
* * *
ὸ φαινόμενο τοῦ χριστιανικοῦ ἀνθελληνισμοῦ ἐμφανίστηκε
πρὶν ἀπὸ περισσότερους τῶν 20 αἰώνων καὶ παραμένει ζωντανὸ
καὶ διαχρονικὸ σ’ ὅλες τὶς μετέπειτα ἐποχές, διατηρῶντας τὴν
ἰσχὺ καὶ τὴν ἔντασή του ἀκέραιες ἕως σήμερα. Δι ό τι καὶ σή με-
ρα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλά δος ὄ χι μό νο δὲν ἔ χει ἀ πο κη ρύ ξει κα νέ να ἀ πὸ τὰ
κείμενα αὐτά, ἀλ λὰ καὶ τὰ χρη σι μο ποι εῖ καὶ στὴν Δογ μα τι κή της, καὶ στὴν
Κα τή χη σή της, καὶ στὴ Λει τουρ γι κή της· πλεῖστα ἐξ αὐτῶν ἀ πο τε λοῦν ἐν χρή-
σει ψαλ μούς, ἀ να γνώ σεις, ὕ μνους, τροπάρια, ᾠδὲς κ.λπ., ποὺ ψάλ λον ται
καὶ δι α βά ζον ται κα θ’ ὅ λη τὴ διά ρκεια τοῦ ἔ τους στὶς ἐκ κλη σί ες καὶ στὰ
μο να στή ρια τῆς Ἑλ λά δας εἰς ἐ πή κο ον τῶν ἐκκλησιαζόμενων Ἑλλήνων, ἀλ-
λὰ καὶ χρη σι μο ποι οῦν ται στὰ κη ρύγ μα τα τῶν Ἑλλήνων κλη ρι κῶν καὶ ἱ ε-
ρο κη ρύ κων, ὅ πως καὶ τῶν σύγ χρο νων «ἑλληνορθόδ οξων» ἀ πο λο γη τῶν
στὴν πο λε μι κή τους κα τὰ τοῦ Ἑλ λη νι κοῦ Πο λι ιτ σμοῦ. Τὰ λει τουρ γι κὰ βι βλί α
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ γέ μουν τέ τοι ων κει μέ νων, οἱ ἱ ε ρεῖς εἶ ναι
κανονικά διατεταγμένοι καὶ νομικὰ ὑ πο χρε ω μέ νοι νὰ τὰ χρη σι μο ποι οῦν
στὶς ἱ ε ρο πρα ξί ες τους.
* * *
ολ λὲς σκέ ψεις, κρί σεις, συμ πε ρά σμα τα, σχόλια καὶ ἱ στο ρι κὲς ἀ ξι-
ο λο γή σεις θὰ μπο ροῦ σαν νὰ δι α τυ πω θοῦν γιὰ τὸ Ἀ πάν θι σμα
αὐ τό, ἀλ λὰ θὰ προ ιτ μή σου με νὰ πε ρι ο ρι σθοῦ με ἐ δῶ σὲ δύο μό-
νο πα ρα τη ρή σεις , ποὺ κα ’τ ἀ πό λυ τη λο γι κὴ ἀ ναγ και ό τη τα προ-
κύ πτουν ἀ πὸ τὰ κεί με να αὐ τὰ –πα ρα τη ρή σεις ποὺ φρο νοῦ με ὅ ιτ ἀ φή νουν
ἄ ναυ δο εἰ δι κὰ τὸν ση με ρι νὸ Ἕλ λη να:
Τὴν πο λε μι κὴ τοῦ Χρι στι α νι σμοῦ κα τὰ τοῦ Ἑλ λη νι σμοῦ, τὴν ἀ δι ά λει πτα
συ νε χι ζό με νη ὣς σή με ρα , καμ μί α ἱ στο ρι κὴ ἀλ λα γή, πολι ιτσμικὴ ἐ ξέ λξη ἢ πολιτικὴ πρό ο δος δὲν στά θη καν ἱ κα νὲς νὰ τὴν ἀμ βλύ νουν, νὰ τὴν
με τριά σουν, νὰ τὴν στα μα τή σουν. Ἡ μό νη ἑρ μη νεί α ποὺ μπο ρεῖ νὰ δο-
θῇ στὸ πα ρά δο ξο καὶ μο να δι κὸ αὐ τὸ φαι νό με νο στὴν ἱ στο ρί α τῆς ἐ ξέ λι-
ξης τῆς ἀν θρω πό τη τας εἶ ναι προ φα νής: Ὁ Ἑλ λη νι σμός, δη λα δὴ ὁ τρό-
πος σκέ ψης καὶ ζω ῆς ποὺ δι α μόρ φω σαν οἱ προχριστιανικοὶ Ἕλ λη νες,
ὑπῆρξε τὸ μο να δι κὸ ἐμ πό διο γιὰ τὴν ἐ πι βο λὴ τοῦ ἀ σι α ιτ κοῦ δογ μα ιτ-
σμοῦ ἀ πὸ τὴν ἐμ φά νι σή του καὶ στοὺς πρώ τους αἰ ῶ νες τῆς ἐ πι κρά τη-
σής του, καὶ ἀ πο τε λεῖ καὶ σή με ρα τὸν μο να δι κὸ «κίν δυ νο», πού, ἂν στα-
μα τή σῃ ὁ δι ωγ μὸς καὶ ἡ ἀ πα ξί ω σή του, μπο ρεῖ νὰ ἀ να συγ κρο τη θῇ καὶ
νὰ κλο νί σῃ καὶ κα ταρ γή σῃ τὴν ἰδεο λογικὴ κυ ρι αρ χί α του· ἑ πο μέ νως ἡ
ἐ πα γρύ πνη ση καὶ ἡ συ νε χὴς πο λε μι κὴ τοῦ Χρι στι α νι σμοῦ κα τὰ τοῦ Ἑλ-
λη νι σμοῦ ἀ πο τε λοῦν ζω ιτ κῆς ση μα σί ας πο λι ιτ κὴ τοῦ πρώ του, ἀ πὸ τὴν
ἐ πι τυ χί α τῆς ὁ ποί ας ἐ ξαρ τᾶ ται ἡ ἱ στο ρι κή του ἐ πι βί ω ση.
Ἡ ἐ πί ση μη ὀ νο μα στι κὴ ἐ πί θε ση κα τὰ τῶν Ἑλ λή νων ἀ πὸ Ἕλ λη νες κλη ρι-
κοὺς στὶς ἐκ κλη σί ες τῆς Ἑλ λά δος ἀ πο τε λεῖ μί α πραγ μα ιτ κό τη τα ἐπίσης
πρω το φα νῆ στὰ ἱ στο ρι κὰ χρο νι κά, πού, ἂν δὲν ἦ ταν γνωστὴ τοῖς πᾶσι,
προ φα νὴς καὶ αὐ τα πό δει κτη, θὰ μπο ροῦ σε νὰ θε ω ρη θῇ ὅ ιτ ἀ νή κει στὴ
σφαῖ ρα τῆς φαν τα σίας. Ὅ μως μὲ δια ρκῆ καὶ ἀ πε ρι ο ρί στως ἰ σχύ ου σα
ἐν το λὴ τῆς Ἐκ κλη σί ας τῆς Ἑλ λά δος ὅ λοι οἱ Ἕλ λη νες κλη ρι κοὶ ἐ ξα πο λύ-
ουν σχεδὸν κα θη με ρι νὰ τὴν ἐ πί θε ση αὐ τὴ καὶ ὅ λοι οἱ Ἕλ λη νες πι στοὶ
τὴν ὑ φί σταν ται ἐ πὶ αἰ ῶ νες, χω ρὶς πο τὲ κά ποι ος νὰ ἀν ιτ δρά σῃ στὸ πα-
ρα μι κρό.
* * *
ῶς νὰ σχο λιά σω τὸ κα τα πλη κτι κὸ αὐ τὸ φαι νό με νο, ποὺ προ φα-
νῶς δὲν εἶ ναι ἁ πλῶς μιὰ κατάσταση «ἐ θνι κῆς ἀ φα σί ας», ἕ να
«ἱ στο ρι κὸ κῶ μα», ὅ πως εἶ ναι σί γου ρα σὲ ὁ μα δι κό-πο λι ιτ κὸ ἐ πί πε-
δο, ἀλ λὰ εἶ ναι ἐπίσης καὶ ἕ νας κατ’ ἐξακο λούθηση ψυχο λο γικὸς
βιασμὸς ἀλλὰ καὶ ἕνας κατὰ συρροὴν μα ζο χι σμὸς σὲ ἀ το μι κό-ὑ πο κει με-
νι κὸ ἐ πί πε δο; Τὸ συ ναί σθη μα τῆς ἀμηχανίας γιὰ τὸν ἑ αυ τό μου δὲν μοῦ
ἐ πι τρέ πει τί πο τε ἄλ λο ἀ πὸ τὸ νὰ βι ώ σω ἀ φ’ ἑ νὸς μιὰ θλί ψη γιὰ τὴν ἔ σχα-
τη κα τάν τια τοῦ ἱστο ρι κώ τε ρου ἔ θνους τῆς Γῆς, τοῦ ἔθνους ποὺ δη μι ούρ γη-
σε τὸν πα ναν θρώ πι νο πο λι ιτ σμὸ καὶ νὰ δι α γνώ σω ἀ φ’ ἑ τέ ρου τὴν βα θύ τε-
ρη , τὴν ἀ θέ α τη , ἀλ λὰ βέβαιη αἰ ίτ α, τὴν πα λαι ὰ καὶ σύγ χρο νη, ποὺ ὡδή γη σε
κάποτε καὶ δι α τη ρεῖ στα θε ρὰ ἔκτοτε τὸν Ἑλ λη νι σμὸ στὸ ἐθνικό, ψυχολογικὸ
καὶ ἠθικὸ χά λι ποὺ βρί σκε ται σή με ρα.
xmas
Oσο φιλοσοφεῖ κανεὶς πάνω στὴν Ἱστορία, ὅσο ἡ προσωπικὴ βά-
σανος τοῦ «ἱστορικοῦ γίγνεσθαι» τοῦ ἐπιτρέπει νὰ σπάῃ τὰ «κλι-
σέ» καὶ τὰ «δεδομένα» τῆς καθιερωμένης Ἱστοριογραφίας καὶ
νὰ ἀνάγεται σὲ πιὸ ἐλεύθερους τρόπους θεωρήσεως τῶν γεγο-
νότων, τόσο πληθαίνουν τὰ ἐρωτηματικὰ καὶ οἱ ἐκπλήξεις γιὰ τὰ ὅσα ἔχουν
συμβῆ στὸν Κόσμο μας.
Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ τὰ ἐρωτηματικὰ εἶναι, τὸ πῶς στὸ κέντρο τοῦ προαιώνιου ἑλ-
ληνικοῦ χώρου (τοῦ χώρου ὅπου γιὰ πρώτη καὶ τελευταία ἴσως φορὰ δημι-
ουργήθηκαν οἱ προϋποθέσεις γιὰ μία ἐλεύθερη καὶ ἀληθινὴ ζωὴ καὶ πορεία
τῆς ἀνθρωπότητας, οἱ προϋποθέσεις τῆς ἑλληνικότητας) κατασκευάσθηκε
μιὰ ἐξουσία ρωμαιο-εβραϊκῆς προελεύσεως καὶ ἰδεολογίας, μὲ ἀπόλυτη
ἐπιβολὴ γιὰ χίλια χρόνια καὶ πλέον. Οἱ κατεστημένες ἑρμηνεῖες γιὰ τὴν με-
ταφορὰ τοῦ κέντρου δυνάμεως τῆς Ρώμης καὶ τῆς ἑστίας δογματισμοῦ τῆς
Ἱερουσαλὴμ στὴν ἀρχαία μεγαρικὴ ἀποικία τοῦ Βοσπόρου καταρρίπτονται
ἀφ’ ἑαυτῶν, ἡ δὲ ἀντίληψη ὅτι, ὅταν ἱδρύθηκε τὸ Βυζάντιο, ὁ ἑλληνικὸς Κό-
σμος, ἡ Ἑλληνικότητα ἦταν νεκρή, ἀποτελεῖ τὸ «ἄλλοθι» τῶν δολοφόνων
της, δεδομένου ὅτι ὁ φόβος πρὸς αὐτὴν κατέτρυχε τοὺς τελευταίους μέχρι
τέλους τῆς κυριαρχίας τους –φόβος ποὺ ἐκφράσθηκε μὲ τόσο μῖσος, βία,αἷμα καὶ δόλο ἐναντίον παντὸς ἑλληνικοῦ, ὅπως ἐπισημάναμε ἤδη.
Πραγματικὰ τὸ «παράδοξο» τῆς ἱδρύσεως τοῦ βυζαντινοῦ κατασκευάσμα-
τος ἀποτελεῖ ἱστορικὴ ἐπισήμανση, χωρὶς ὅμως νὰ γίνεται καὶ προσπάθεια
γιὰ νὰ ἑρμηνευθῇ:
« Ἔτσι –σημειώνει ἡ σύγχρονη ἱστορικὴ ἔρευνα– μὲ ἀπόφαση τοῦ Κων-
σταντίνου τοῦ Μεγάλου, ποὺ ἀναγνωρίσθηκε μὲ τὸ χρόνο ὡς ὁ πρῶτος βυ-
ζαντινὸς αὐτοκράτωρ, χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος Ρωμαῖος αὐτο-
κράτωρ, ἱδρύθηκε τὸ Βυζάντιο, ποὺ ἀποτέλεσε ἀπὸ τὴ γέννησή του ἕνα ἰδιό-
τυπο ἱστορικὸ φαινόμενο: εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία, ποὺ δὲν κτίσθηκε πά-
νω στὰ ἐρείπια μιᾶς ἄλλης, ἡ μόνη ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο προικισμένη μὲ
μία κληρονομιά, ἄρα ἡ μόνη ποὺ δὲν εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ ἄμεσα τὰ προ-
βλήματα τῆς συστάσεως, ἀλλὰ τὰ πιὸ περίπλοκα τῆς διατηρήσεως καὶ τῆς
ἐπιβιώσεως, καὶ γι’ αυτὸ εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία ποὺ ὑπῆρξε κράτος προ-
τοῦ γίνῃ ἔθνος.»(17)
Ὁ Ἑλληνικὸς Κόσμος καὶ ἡ Ἑλληνοσύνη τὸ 324 ποὺ ἱδρύθηκε τὸ Βυζαν-
τινὸ Κράτος ὄχι μόνο δὲν ἔπνεαν τὰ λοίσθια σὰν πνεῦμα καὶ τρόπος ζω-
ῆς, ὅπως προπαγανδίζουν ὅσοι θέλουν νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἱστορικὴ
δολοφονία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνεξάντλητη πολιτισμικὴ ρωμα-
λεότητά του εἶχε καταβάλει πνευματικὰ τὴ Ρώμη, ὅπως εἶναι πασίγνωστο.
Καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Πνεῦμα ὄχι μόνο δὲν εἶχε χρεωκοπήσει, ἀλλὰ ἦταν ἀκμαι-
ότατο, ἀκόμη καὶ στὶς μᾶζες τοῦ Ἑλληνιστικοῦ Κόσμου, ποὺ «ζητοῦσαν σο-
φίαν» καὶ εἶχαν τόσο προαχθῆ πνευματικά, ὥστε, ὅπως εἶναι γνωστὸ, μιὰ
νέα ἀνώτερη θρησκεία, ἡ λατρεία τῶν ἰδεῶν τῆς Ἀλήθειας, τῆς Ἐλευθερί-
ας καὶ τῆς Δικαιοσύνης, μιὰ ἐξαληθευτικὴ καὶ ἐλευθερωτικὴ θρησκεία, εἶχε
ἀρχίσει ἤδη νὰ ὑποστασιοποιῆται στὰ τελευταῖα χρόνια τῆς Ἑλληνιστικῆς
Περιόδου. Αὐτὲς τὶς προοπτικές, τὴν ἐξαλήθευση καὶ τὴν ἐλευθέρωση τῆς
ἀνθρωπότητας μέσῳ τῆς ἑλληνικῆς θεωρήσεως τῆς ζωῆς καὶ τοῦ Κόσμου,
ἀπέτρεψε ἡ τεχνητή, ἡ ἐξουσιαστικὴ κατασκευὴ τοῦ Βυζαντίου: τὸ κλονιζόμε-
νο πνεῦμα τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας τῆς Ρώμης καὶ τὸ διαλελυμένο, ἀποσυν-
τεθειμένο δογματικὸ πνεῦμα τῆς Σιών, μπροστὰ στὸν κοινὸ κίνδυνο, συμ-
μάχησαν, συνώμωσαν καὶ ἐγκαταλείποντας τὶς κοιτίδες τους, ποὺ ἐξελίσ-
σονταν σὲ τάφους τους, συναντήθηκαν στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνέ-
πραξαν, γιὰ νὰ δουλέψουν ἀπὸ κοινοῦ γιὰ τὴν νεκρανάστασή τους μέσῳ
τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κωνσταντῖνος, συνειδητὸ ἢ ἀσύνειδο
ὄργανο, ἦταν ἁπλῶς ἡ ἐκτελεστικὴ πρόσοψη τῆς ἐπιχειρήσεως – κάτι ἀνά-
λογο πρὸς τὸν νεώτερο Λένιν, ποὺ μπόρεσε, γιὰ λόγους φαινομενικὰ ἀνε-ξήγητους, νὰ εἶναι ὁ πρῶτος σοβιετικὸς αὐτοκράτορας, ἀλλὰ ὄχι καὶ ὁ τε-
λευταῖος τσάρος μιᾶς αὐτοκρατορίας, ποὺ δὲν κτίσθηκε πάνω στὰ ἐρείπια
μιᾶς παλιᾶς, μεταφέροντας ὁμοίως τὴν πρωτεύουσά της ἀπὸ τὴν Πετρού-
πολη στὴ Μόσχα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ Κωνσταντῖνος ἦταν ὁ «πρῶτος βυ-
ζαντινὸς αὐτοκράτωρ χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος Ρωμαῖος αὐτο-
κράτωρ» μιᾶς αὐτοκρατορίας ποὺ δὲν χτίσθηκε πάνω στὰ ἐρείπια μιᾶς ἄλ-
λης, μεταφέροντας τὴν πρωτεύουσά της ἀπὸ τὴ Ρώμη στὸ Βυζάντιο.
Καὶ τὸ δεύτερο ἐρωτηματικὸ καὶ ἡ ἔκπληξη ἐκείνου ποὺ φιλοσοφεῖ στὴν
Ἱστορία εἶναι, γιατί τὸ Κατεστημένο τῶν Ἀθηνῶν γύρω στὰ 1850 υἱοθέτη-
σε σὰν ἰδεολογία του –ἰδεολογία πού, ὅπως εἴπαμε, ἰσχύει ἐν πολλοῖς,
ἐπίσημα, μέχρι σήμερα– τὴν ἀντίληψη τοῦ βυζαντινισμοῦ καὶ τῆς ἱστορικῆς
ἀπόρροιας δῆθεν τῆς Νέας Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ Βυζάντιο. Ἐκτὸς ὅτι ἡ ἀντίλη-
ψη αὐτὴ ἱστορικὰ εἶναι ἀπολύτως φανταστική, ἡ πολιτικὴ ἀνάγκη τῆς ἀποδο-
χῆς της εἶναι ἀνύπαρκτη. Ἡ «Μεγάλη Ἰδέα», ἡ πολιτικὴ δηλαδὴ πτυχὴ τοῦ
βυζαντινισμοῦ στὴ Νέα Ἑλλάδα, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θὰ ὑπηρετοῦσε τὴν «γε-
ωγραφικὴ ἔννοια» τῆς Ἑλλάδος, θὰ μποροῦσε, ἂν ἤθελαν, νὰ στηριχθῇ
ἀπὸ τοὺς ἐμπνευστές της στὸ χῶρο τοῦ κλασικοῦ καὶ ἑλληνιστικοῦ Ἑλλη-
νισμοῦ, ποὺ περιελάβαινε ὄχι μόνο τὸν βυζαντινὸ γεωγραφικὸ στόχο τῆς
«Μεγάλης Ἰδέας», ἀλλὰ καὶ ἄλλους τόπους πλὴν τῆς Ἰωνίας, τοῦ Πόντου,
τῆς Κύπρου κ.λπ.
Καὶ ἀπὸ ἄλλη σκοπιὰ ὁ βυζαντινισμός, ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ ὄχι ἁπλῶς ἀνελ-
ληνικοῦ, ἀλλὰ ἀνθελληνικοῦ, ἀνθελληνικώτατου Βυζαντίου στὴν ἱστορικὴ
συνείδηση τοῦ σύγχρονου Ἑλληνισμοῦ, ἀπέβη ἕνας ἀπὸ τοὺς κυριώτερους
λόγους τῆς ἐθνοϊδεολογικῆς μας συγχύσεως, τῆς ἀποτροπῆς κάθε ἑλλη-
νικῆς, πνευματικά, ζωῆς στὸν τόπο μας, τῆς ἄρσεως κάθε προϋποθέσεως
γιὰ τὴν δημιουργία ἐλεύθερων καὶ ἀληθινῶν ἀνθρώπων, Ἑλλήνων ἀνθρώ-
πων, στὴ Νέα Ἑλλάδα.
σανος τοῦ «ἱστορικοῦ γίγνεσθαι» τοῦ ἐπιτρέπει νὰ σπάῃ τὰ «κλι-
σέ» καὶ τὰ «δεδομένα» τῆς καθιερωμένης Ἱστοριογραφίας καὶ
νὰ ἀνάγεται σὲ πιὸ ἐλεύθερους τρόπους θεωρήσεως τῶν γεγο-
νότων, τόσο πληθαίνουν τὰ ἐρωτηματικὰ καὶ οἱ ἐκπλήξεις γιὰ τὰ ὅσα ἔχουν
συμβῆ στὸν Κόσμο μας.
Ἕνα ἀπ’ αὐτὰ τὰ ἐρωτηματικὰ εἶναι, τὸ πῶς στὸ κέντρο τοῦ προαιώνιου ἑλ-
ληνικοῦ χώρου (τοῦ χώρου ὅπου γιὰ πρώτη καὶ τελευταία ἴσως φορὰ δημι-
ουργήθηκαν οἱ προϋποθέσεις γιὰ μία ἐλεύθερη καὶ ἀληθινὴ ζωὴ καὶ πορεία
τῆς ἀνθρωπότητας, οἱ προϋποθέσεις τῆς ἑλληνικότητας) κατασκευάσθηκε
μιὰ ἐξουσία ρωμαιο-εβραϊκῆς προελεύσεως καὶ ἰδεολογίας, μὲ ἀπόλυτη
ἐπιβολὴ γιὰ χίλια χρόνια καὶ πλέον. Οἱ κατεστημένες ἑρμηνεῖες γιὰ τὴν με-
ταφορὰ τοῦ κέντρου δυνάμεως τῆς Ρώμης καὶ τῆς ἑστίας δογματισμοῦ τῆς
Ἱερουσαλὴμ στὴν ἀρχαία μεγαρικὴ ἀποικία τοῦ Βοσπόρου καταρρίπτονται
ἀφ’ ἑαυτῶν, ἡ δὲ ἀντίληψη ὅτι, ὅταν ἱδρύθηκε τὸ Βυζάντιο, ὁ ἑλληνικὸς Κό-
σμος, ἡ Ἑλληνικότητα ἦταν νεκρή, ἀποτελεῖ τὸ «ἄλλοθι» τῶν δολοφόνων
της, δεδομένου ὅτι ὁ φόβος πρὸς αὐτὴν κατέτρυχε τοὺς τελευταίους μέχρι
τέλους τῆς κυριαρχίας τους –φόβος ποὺ ἐκφράσθηκε μὲ τόσο μῖσος, βία,αἷμα καὶ δόλο ἐναντίον παντὸς ἑλληνικοῦ, ὅπως ἐπισημάναμε ἤδη.
Πραγματικὰ τὸ «παράδοξο» τῆς ἱδρύσεως τοῦ βυζαντινοῦ κατασκευάσμα-
τος ἀποτελεῖ ἱστορικὴ ἐπισήμανση, χωρὶς ὅμως νὰ γίνεται καὶ προσπάθεια
γιὰ νὰ ἑρμηνευθῇ:
« Ἔτσι –σημειώνει ἡ σύγχρονη ἱστορικὴ ἔρευνα– μὲ ἀπόφαση τοῦ Κων-
σταντίνου τοῦ Μεγάλου, ποὺ ἀναγνωρίσθηκε μὲ τὸ χρόνο ὡς ὁ πρῶτος βυ-
ζαντινὸς αὐτοκράτωρ, χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος Ρωμαῖος αὐτο-
κράτωρ, ἱδρύθηκε τὸ Βυζάντιο, ποὺ ἀποτέλεσε ἀπὸ τὴ γέννησή του ἕνα ἰδιό-
τυπο ἱστορικὸ φαινόμενο: εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία, ποὺ δὲν κτίσθηκε πά-
νω στὰ ἐρείπια μιᾶς ἄλλης, ἡ μόνη ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο προικισμένη μὲ
μία κληρονομιά, ἄρα ἡ μόνη ποὺ δὲν εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσῃ ἄμεσα τὰ προ-
βλήματα τῆς συστάσεως, ἀλλὰ τὰ πιὸ περίπλοκα τῆς διατηρήσεως καὶ τῆς
ἐπιβιώσεως, καὶ γι’ αυτὸ εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία ποὺ ὑπῆρξε κράτος προ-
τοῦ γίνῃ ἔθνος.»(17)
Ὁ Ἑλληνικὸς Κόσμος καὶ ἡ Ἑλληνοσύνη τὸ 324 ποὺ ἱδρύθηκε τὸ Βυζαν-
τινὸ Κράτος ὄχι μόνο δὲν ἔπνεαν τὰ λοίσθια σὰν πνεῦμα καὶ τρόπος ζω-
ῆς, ὅπως προπαγανδίζουν ὅσοι θέλουν νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἱστορικὴ
δολοφονία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνεξάντλητη πολιτισμικὴ ρωμα-
λεότητά του εἶχε καταβάλει πνευματικὰ τὴ Ρώμη, ὅπως εἶναι πασίγνωστο.
Καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Πνεῦμα ὄχι μόνο δὲν εἶχε χρεωκοπήσει, ἀλλὰ ἦταν ἀκμαι-
ότατο, ἀκόμη καὶ στὶς μᾶζες τοῦ Ἑλληνιστικοῦ Κόσμου, ποὺ «ζητοῦσαν σο-
φίαν» καὶ εἶχαν τόσο προαχθῆ πνευματικά, ὥστε, ὅπως εἶναι γνωστὸ, μιὰ
νέα ἀνώτερη θρησκεία, ἡ λατρεία τῶν ἰδεῶν τῆς Ἀλήθειας, τῆς Ἐλευθερί-
ας καὶ τῆς Δικαιοσύνης, μιὰ ἐξαληθευτικὴ καὶ ἐλευθερωτικὴ θρησκεία, εἶχε
ἀρχίσει ἤδη νὰ ὑποστασιοποιῆται στὰ τελευταῖα χρόνια τῆς Ἑλληνιστικῆς
Περιόδου. Αὐτὲς τὶς προοπτικές, τὴν ἐξαλήθευση καὶ τὴν ἐλευθέρωση τῆς
ἀνθρωπότητας μέσῳ τῆς ἑλληνικῆς θεωρήσεως τῆς ζωῆς καὶ τοῦ Κόσμου,
ἀπέτρεψε ἡ τεχνητή, ἡ ἐξουσιαστικὴ κατασκευὴ τοῦ Βυζαντίου: τὸ κλονιζόμε-
νο πνεῦμα τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας τῆς Ρώμης καὶ τὸ διαλελυμένο, ἀποσυν-
τεθειμένο δογματικὸ πνεῦμα τῆς Σιών, μπροστὰ στὸν κοινὸ κίνδυνο, συμ-
μάχησαν, συνώμωσαν καὶ ἐγκαταλείποντας τὶς κοιτίδες τους, ποὺ ἐξελίσ-
σονταν σὲ τάφους τους, συναντήθηκαν στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνέ-
πραξαν, γιὰ νὰ δουλέψουν ἀπὸ κοινοῦ γιὰ τὴν νεκρανάστασή τους μέσῳ
τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κωνσταντῖνος, συνειδητὸ ἢ ἀσύνειδο
ὄργανο, ἦταν ἁπλῶς ἡ ἐκτελεστικὴ πρόσοψη τῆς ἐπιχειρήσεως – κάτι ἀνά-
λογο πρὸς τὸν νεώτερο Λένιν, ποὺ μπόρεσε, γιὰ λόγους φαινομενικὰ ἀνε-ξήγητους, νὰ εἶναι ὁ πρῶτος σοβιετικὸς αὐτοκράτορας, ἀλλὰ ὄχι καὶ ὁ τε-
λευταῖος τσάρος μιᾶς αὐτοκρατορίας, ποὺ δὲν κτίσθηκε πάνω στὰ ἐρείπια
μιᾶς παλιᾶς, μεταφέροντας ὁμοίως τὴν πρωτεύουσά της ἀπὸ τὴν Πετρού-
πολη στὴ Μόσχα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ Κωνσταντῖνος ἦταν ὁ «πρῶτος βυ-
ζαντινὸς αὐτοκράτωρ χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος Ρωμαῖος αὐτο-
κράτωρ» μιᾶς αὐτοκρατορίας ποὺ δὲν χτίσθηκε πάνω στὰ ἐρείπια μιᾶς ἄλ-
λης, μεταφέροντας τὴν πρωτεύουσά της ἀπὸ τὴ Ρώμη στὸ Βυζάντιο.
Καὶ τὸ δεύτερο ἐρωτηματικὸ καὶ ἡ ἔκπληξη ἐκείνου ποὺ φιλοσοφεῖ στὴν
Ἱστορία εἶναι, γιατί τὸ Κατεστημένο τῶν Ἀθηνῶν γύρω στὰ 1850 υἱοθέτη-
σε σὰν ἰδεολογία του –ἰδεολογία πού, ὅπως εἴπαμε, ἰσχύει ἐν πολλοῖς,
ἐπίσημα, μέχρι σήμερα– τὴν ἀντίληψη τοῦ βυζαντινισμοῦ καὶ τῆς ἱστορικῆς
ἀπόρροιας δῆθεν τῆς Νέας Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ Βυζάντιο. Ἐκτὸς ὅτι ἡ ἀντίλη-
ψη αὐτὴ ἱστορικὰ εἶναι ἀπολύτως φανταστική, ἡ πολιτικὴ ἀνάγκη τῆς ἀποδο-
χῆς της εἶναι ἀνύπαρκτη. Ἡ «Μεγάλη Ἰδέα», ἡ πολιτικὴ δηλαδὴ πτυχὴ τοῦ
βυζαντινισμοῦ στὴ Νέα Ἑλλάδα, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θὰ ὑπηρετοῦσε τὴν «γε-
ωγραφικὴ ἔννοια» τῆς Ἑλλάδος, θὰ μποροῦσε, ἂν ἤθελαν, νὰ στηριχθῇ
ἀπὸ τοὺς ἐμπνευστές της στὸ χῶρο τοῦ κλασικοῦ καὶ ἑλληνιστικοῦ Ἑλλη-
νισμοῦ, ποὺ περιελάβαινε ὄχι μόνο τὸν βυζαντινὸ γεωγραφικὸ στόχο τῆς
«Μεγάλης Ἰδέας», ἀλλὰ καὶ ἄλλους τόπους πλὴν τῆς Ἰωνίας, τοῦ Πόντου,
τῆς Κύπρου κ.λπ.
Καὶ ἀπὸ ἄλλη σκοπιὰ ὁ βυζαντινισμός, ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ ὄχι ἁπλῶς ἀνελ-
ληνικοῦ, ἀλλὰ ἀνθελληνικοῦ, ἀνθελληνικώτατου Βυζαντίου στὴν ἱστορικὴ
συνείδηση τοῦ σύγχρονου Ἑλληνισμοῦ, ἀπέβη ἕνας ἀπὸ τοὺς κυριώτερους
λόγους τῆς ἐθνοϊδεολογικῆς μας συγχύσεως, τῆς ἀποτροπῆς κάθε ἑλλη-
νικῆς, πνευματικά, ζωῆς στὸν τόπο μας, τῆς ἄρσεως κάθε προϋποθέσεως
γιὰ τὴν δημιουργία ἐλεύθερων καὶ ἀληθινῶν ἀνθρώπων, Ἑλλήνων ἀνθρώ-
πων, στὴ Νέα Ἑλλάδα.
o ellinikos xristianismos:
«Θὰ ξεσηκώσω τὰ παιδιά σου, Σιών, ἐναντίον τῶν παιδιῶν τῶν Ἑλλή-
νων καὶ θὰ σὲ κρατήσω ὡς ξίφος πολεμικό... ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ
θὰ τοὺς ὑπερασπίσῃ (τοὺς Ἑβραίους), καὶ θὰ τοὺς κατασπαράξουν (τοὺς
Ἕλληνες), καὶ θὰ τοὺς θάψουν κάτω ἀπὸ πέτρες σφεντόνας, καὶ θὰ τοὺς
πιοῦν σὰν κρασί, καὶ θὰ γεμίσουν (μὲ τὸ αἷμα τους) φιάλες σὰν αὐτὲς τοῦ
θυσιαστηρίου» (Ζαχαρίας, θ΄ 13-15).
Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν
ἅγιο τοῦτο τόπο» (κα΄ 28-29).
α. Ἰωάννης Χρυσόστομος
[Χαρακτηρίζει ὀνομαστικῶς τοὺς Ἕλληνες: • «μωρούς»: τόμος 18, σελ. 17,
• ἐκφέροντες «λόγους ματαίους καὶ ἀκαθάρτους»: 18,113, • «κυλιομένους
ὁμοῦ μὲ πόρνους καὶ μοιχούς...»: 18,115, • «δεισιδαίμονας»: 34,429, • «αἱ-
μομείκτας μετὰ μητέρων καὶ ἀδελφῶν»: 34,459, • «ἀσοφωτέρους ἀπὸ τὰ
ζῷα»: 34, 497, • «ἐστιγματισμένους», «χειροτέρους ἀπὸ τοὺς χοίρους ποὺ
πασαλείβονται μὲ περιττώματα», «κυνικὰ καθάρματα», «παναθλίους»,
«παμμιάρους», «ἀναισχύντους» κ.ἄ.]
Στὴν ὁμιλία του «Εἰς Τεσσαρακοστήν»: «Ἂς ντραποῦν οἱ Ἕλληνες βλέ-
ποντας τ ὴν ἀγάπη μ ὲ τ ὴν ὁ ποία ἀ ποδεχόμεθα κ αὶ ἀσπαζόμεθα τ ὸν
ἐρχομὸ τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς κι ἂς ὀνομάζουν ἐκεῖνοι γιορτὲς καὶ
πανηγύρια τὴ μέθη κι ὅλες τὶς ἄλλες ἀκολασίες κι ἀσχήμιες.»
Τίποτε δὲν κατώρθωναν, διότι τέτοια εἶναι ἡ πλάνη (τῶν Ἑλλήνων φι-
λοσόφων), ὥστε, καὶ ἂν ἀκόμη κανεὶς δὲν τὴν ἐνοχλῇ, διαλύεται.» («Εἰς
τὸν Ἀπόστολον Παῦλον», Ὁμιλία Δ΄.)
Τὰ παιδιά, νὰ ὑπακοῦτε στοὺς γονεῖς σας σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ
Κυρίου... Ὅμως ὅταν ὁ γονέας εἶναι Ἕλλην ἢ αἱρετικός, τότε τὸ παιδὶ
δὲν πρέπει νὰ ὑπακούῃ.» («Εἰς τὴν Ἐπιστολὴν πρὸς Ἐφεσίους», Ὁμιλία
21, παρ. α.)
• «Γιατὶ ὁ ἅγιος
νων καὶ θὰ σὲ κρατήσω ὡς ξίφος πολεμικό... ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ
θὰ τοὺς ὑπερασπίσῃ (τοὺς Ἑβραίους), καὶ θὰ τοὺς κατασπαράξουν (τοὺς
Ἕλληνες), καὶ θὰ τοὺς θάψουν κάτω ἀπὸ πέτρες σφεντόνας, καὶ θὰ τοὺς
πιοῦν σὰν κρασί, καὶ θὰ γεμίσουν (μὲ τὸ αἷμα τους) φιάλες σὰν αὐτὲς τοῦ
θυσιαστηρίου» (Ζαχαρίας, θ΄ 13-15).
Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν
ἅγιο τοῦτο τόπο» (κα΄ 28-29).
α. Ἰωάννης Χρυσόστομος
[Χαρακτηρίζει ὀνομαστικῶς τοὺς Ἕλληνες: • «μωρούς»: τόμος 18, σελ. 17,
• ἐκφέροντες «λόγους ματαίους καὶ ἀκαθάρτους»: 18,113, • «κυλιομένους
ὁμοῦ μὲ πόρνους καὶ μοιχούς...»: 18,115, • «δεισιδαίμονας»: 34,429, • «αἱ-
μομείκτας μετὰ μητέρων καὶ ἀδελφῶν»: 34,459, • «ἀσοφωτέρους ἀπὸ τὰ
ζῷα»: 34, 497, • «ἐστιγματισμένους», «χειροτέρους ἀπὸ τοὺς χοίρους ποὺ
πασαλείβονται μὲ περιττώματα», «κυνικὰ καθάρματα», «παναθλίους»,
«παμμιάρους», «ἀναισχύντους» κ.ἄ.]
Στὴν ὁμιλία του «Εἰς Τεσσαρακοστήν»: «Ἂς ντραποῦν οἱ Ἕλληνες βλέ-
ποντας τ ὴν ἀγάπη μ ὲ τ ὴν ὁ ποία ἀ ποδεχόμεθα κ αὶ ἀσπαζόμεθα τ ὸν
ἐρχομὸ τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς κι ἂς ὀνομάζουν ἐκεῖνοι γιορτὲς καὶ
πανηγύρια τὴ μέθη κι ὅλες τὶς ἄλλες ἀκολασίες κι ἀσχήμιες.»
Τίποτε δὲν κατώρθωναν, διότι τέτοια εἶναι ἡ πλάνη (τῶν Ἑλλήνων φι-
λοσόφων), ὥστε, καὶ ἂν ἀκόμη κανεὶς δὲν τὴν ἐνοχλῇ, διαλύεται.» («Εἰς
τὸν Ἀπόστολον Παῦλον», Ὁμιλία Δ΄.)
Τὰ παιδιά, νὰ ὑπακοῦτε στοὺς γονεῖς σας σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ
Κυρίου... Ὅμως ὅταν ὁ γονέας εἶναι Ἕλλην ἢ αἱρετικός, τότε τὸ παιδὶ
δὲν πρέπει νὰ ὑπακούῃ.» («Εἰς τὴν Ἐπιστολὴν πρὸς Ἐφεσίους», Ὁμιλία
21, παρ. α.)
• «Γιατὶ ὁ ἅγιος
Sunday, October 11, 2009
imera kata tis 8anatikis poinis
auto mou moiazei me to exis.kata oli tin diarkeia tou xronou isxuei i 8anatiki poini k dimiourgisame mia mera an8ropinon dikaiomaton g tipikous logous k n blepoume poso apexoume apo auta t diakiomata.
Τρία άτομα καταδικάστηκαν σήμερα σε θάνατο στο Ιράν για την συμμετοχή τους στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μετά τις προεδρικές εκλογές του Ιουνίου. Την Πέμπτη, η ίδια ποινή επιβλήθηκε στον διαδηλωτή Μοχάμαντ-Ρεζά Αλί-Ζαμάνι. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο περιστατικό εκτέλεσης της εσχάτης των ποινών, λίγες μέρες πριν την Παγκόσμια ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής.
Mε αφορμή την ημέρα αυτή, για μια ακόμη φορά έρχεται στο προσκήνιο η εσχάτη των ποινών ενώ πολλά ερωτήματα τίθενται σχετικά με την επιβολή της αλλά και την ταύτιση της με το πνεύμα δικαίου που θα πρέπει να διακρίνει κάθε ευνομούμενη πολιτεία. Η μέρα αυτή αποτελεί μια πρωτοβουλία του «Παγκόσμιου Συνασπισμού για την κατάργηση της Θανατικής ποινής» και συγκεντρώνει παγκοσμίως 38 μη κυβερνητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Διεθνούς Αμνηστίας.
H θανατική ποινή σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί φαινόμενο των καιρών μας. Ήδη, από τον 18ο αιώνα π.Χ στην Βαβυλώνα του βασιλιά Χαμουραμπί επικρατούσε ο θάνατος ως τιμωρία για 25 μορφές εγκληματικών πράξεων. Ο νόμος της Χιττίτης υπήρξε τον 14ο αιώνα ενώ τον 7ο αιώνα στην αρχαία Αθήνα την εμφάνιση του έκανε ο Δρακόντειος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο η θανατική ποινή επιβαλλόταν σε όλα τα εγκλήματα.
Στην Αμερική, η θανατική ποινή ήρθε μαζί με τους Βρετανούς εξερευνητές της Νέας Γης και η πρώτη καταγεγραμμένη εκτέλεση έγινε το 1608 στην Βιρτζίνια ακολουθώντας το ευρωπαϊκό παράδειγμα.
Από τους δημοφιλέστερους τρόπους επιβολής της θανατικής ποινής υπήρξε η κρεμάλα και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους η πυρά, «μέθοδος εξαγνισμού» των μαγισσών και σύμβολο σκοταδισμού. Η ανυπαρξία ενός οργανωμένου συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης αλλά και η αυθαιρεσία, σε μεγάλο βαθμό, των αρχών οδήγησε στην άκριτη εκτέλεση ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων.
Με το πέρασμα των χρόνων συντελέστηκαν πολλές αλλαγές στην επιβολή της θανατικής ποινής η οποία εν τέλει απαγορεύτηκε στην περίπτωση μικρών εγκλημάτων. Ταυτόχρονα όμως άλλαζε και η στάση της κοινής γνώμης απέναντι στο φαινόμενο αυτό, που μέχρι στιγμής μόνον αρνητική δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, αφού όχι μόνον πρόσφερε ικανοποίηση αλλά θεωρούνταν και απολύτως δίκαιη.
Η αλλαγή ήρθε από μεγάλους διανοητές με την δημιουργία του «Abolitionist Movement», το οποίο όχι μόνο κατόρθωσε να καταργήσει την θανατική ποινή στην Αυστρία και την Τοσκάνη αλλά κυρίως άλλαξε τον τρόπο σκέψης πίσω από την επιβολή. Οι αρχές πλέον δεν εκτελούσαν άκριτα, αλλά μέσα από διαδικασίες εξέτασης της εκάστοτε υπόθεσης κατέληγαν στο αν θα πρέπει να θανατωθεί ο κατηγορούμενος. Το εν λόγω κίνημα είχε αποτελέσματα και στην Αμερική, όπου ο Thomas Jefferson πρότεινε την δημιουργία ενός νόμου που θα όριζε την θανατική ποινή ως τιμωρία μόνον για εγκλήματα που αφορούσαν δολοφονίες ή εσχάτη προδοσία.
Και άλλες πολιτείες δεν άργησαν να υιοθετήσουν αυτόν τον τρόπο σκέψης, ωστόσο ένα μεγάλο πισωγύρισμα έγινε την περίοδο 1920 με 1950, με τους δύο Παγκοσμίους πολέμους και τον Ψυχρό πόλεμο να διαμορφώνουν ανεξέλεγκτες συνθήκες.
Η εμφάνιση πολλών ανθρωπιστικών οργανώσεων και η υπογραφή συνθηκών για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημιούργησαν ένα ευνοϊκότερο κλίμα από την δεκαετία του 50' και ύστερα. Τη δεδομένη χρονική στιγμή η θανατική ποινή έχει περιοριστεί στην εφαρμογή της σε περιπτώσεις που σχετίζονται με τον φόνο και εν γένει πράξεις αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής ενώ σε πολλές χώρες έχει καταργηθεί.
Στην χώρα μας, η τελευταία εκτέλεση πραγματοποιήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1972 ενώ δια νόμου απαγορεύτηκε το 1993, με μοναδική εξαίρεση τα στρατιωτικά εγκλήματα σε περίοδο πολέμου.
Η θανατική ποινή έχει καταργηθεί ολοκληρωτικά σε 88 χώρες του κόσμου, σε 11 μερικώς, σε 24 στην πράξη ενώ σε 75 χώρες διατηρείται ακόμη. Στις ΗΠΑ, οι 38 από τις 50 συνολικά πολιτείες υποστηρίζουν την θανατική ποινή ενώ ο αριθμός των μελλοθάνατων ξεπερνά τους 3.000. Τα τελευταία δύο χρόνια περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έχουν εκτελεσθεί σε 49 χώρες του κόσμου, που αγνοώντας το ψήφισμα της 18 Δεκέμβρη του 2007 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για αναστολή των εκτελέσεων παγκοσμίως, συνέχισαν την επιβολή της ποινής κανονικά.
Πρώτες σε εκτελέσεις έρχονται οι ΗΠΑ , η Κίνα, η Ιαπωνία και το Ιράν όπου έχει γίνει και το 94% των εκτελέσεων. Μάλιστα, στις ΗΠΑ έχουν εκτελεστεί 19 ανήλικοι μεταξύ 1900 - 2003, περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, κάτι το οποίο απαγορεύεται από διεθνείς συνθήκες.
Οι απόψεις σχετικά με την ύπαρξη της θανατικής ποινής ως μέσο «σωφρονισμού» διίστανται, την στιγμή που ίσως δεν θα έπρεπε. Πώς μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοιου είδους ολοκληρωτική ποινή σωφρονισμός; Και κατά πόσο συνάδει με την εξελιγμένη κοινωνία στην οποία ανήκουμε, όπως θέλουμε να πιστεύουμε;
H θανατική ποινή στην πραγματικότητα αποτελεί ένα πολύ ισχυρό φόβητρο για όσους δεν πρόκειται να εγκληματήσουν, αφού για τους ίδιους τους εγκληματίες ισχύει μια βασική αρχή: πως δεν πρόκειται να συλληφθούν. Η αφαίρεση λοιπόν της ανθρώπινης ζωής, κάτι που απαγορεύει η Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα πρέπει να ισχύει τόσο μεμονωμένα για τους πολίτες ενός κράτους όσο και για το ίδιο το κράτος.
Στο πέρασμα των χρόνων, πολλοί ηγέτες δικτατορικών, κυρίως, καθεστώτων έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες πολιτών όταν αυτή την στιγμή πραγματοποιούνται εκτελέσεις με το «κάλυμμα» μιας δημοκρατίας για την προστασία του «κοινού καλού». Μ'αυτές τις πρακτικές όμως δεν διαφέρουμε και ιδιαίτερα από τον κάθε δολοφόνο ή δικτάτορα.
Σ' αυτό το σημείο εγείρεται ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα όσων τάσσονται υπέρ της θανατικής ποινής. Ο κατηγορούμενος έχει διαπράξει ένα έγκλημα που δίκαια επιφέρει αυτού του είδους την ποινή, κατά κάποιο τρόπο δηλαδή του αξίζει αυτό που θα πάθει. Το «οφθαλμός αντί οφθαλμού» όμως, υπήρξε μέτρο πολύ προγενέστερων κοινωνιών και στους δικούς μας καιρούς αποτελεί περισσότερο τροχοπέδη. Δεν γίνεται να προχωρήσει μια κοινωνία όταν η ίδια διδάσκει την δολοφονία, όταν η ίδια αυτοδικεί αντί για τους συγγενείς του θύματος.
Επιπλέον, σε ένα σύστημα δικαιοσύνης που σε αρκετές των περιπτώσεων χωλαίνει πρέπει να υπάρχει μεγάλος βαθμός σιγουριάς από την πλευρά των αρχών για την ποινή που πρόκειται να επιβληθεί, και, ας μην γελιόμαστε, η διαφορετική και άνιση μεταχείριση περιπτώσεων που είναι ίδιες δεν λείπουν από τις κοινωνίες μας. Ακόμη, δεν είναι λίγες οι φορές που μελλοθάνατοι λόγω «λάθος» εκτιμήσεων, γλίτωσαν μερικές ώρες πριν εκτελεστούν ως κατηγορούμενοι για πολύ σοβαρά εγκλήματα.
H θανατική ποινή είναι ακραία, όπως και η δολοφονία ή οποιοδήποτε άλλο σοβαρό αδίκημα κατά της ανθρώπινης ζωής. Ο μόνος λόγος για τον οποίο το ζήτημα αυτό είναι διαπραγματεύσιμο είναι πως εκτελείται από το ίδιο το κράτος. Αυτός όμως είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να απαγορευθεί τελικά: δεν μπορεί ένα κράτος να παραβαίνει έναν από τους βασικότερους νόμους, και να δίνει αφύσικο τέλος σε έναν άνθρωπο.
Αξιοσημείωτα είναι τα λόγια του Cesare Beccaria, ενός μεγάλου διανοητή που πολέμησε ο ίδιος ενάντια στην εσχάτη των ποινών, σχετικά με την αποτελεσματικότητα της: «Ο θάνατος ενός εγκληματία είναι ένα τρομερό, αλλά προσωρινό θέμα, συνεπώς είναι μια λιγότερο αποτελεσματική μέθοδος αποτροπής (άλλων ανθρώπων από εγκληματικές πράξεις) απ' ότι το συνεχές παράδειγμα ενός ανθρώπου αποστερημένου από την ελευθερία του, καταδικασμένου να διορθώσει μέσα από τη δουλεία του, το κακό που έκανε στην κοινωνία. Αν κάνω ένα τέτοιο έγκλημα, λέει ο θεατής στον εαυτό του, θα υποβιβαστώ σε αυτή τη μίζερη κατάσταση σε ολόκληρη τη ζωή μου. (Είναι) μια πολύ πιο ισχυρή αποτροπή από το φόβο του θανάτου τον οποίο οι άνθρωποι κρατούν πάντα σε μια απόμακρη αφάνεια. Οι βίαιες εντυπώσεις μας εκπλήσσουν, αλλά η επίδρασή τους είναι στιγμιαία. Μια ποινή, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να έχει τόσο βαθμό αυστηρότητας ώστε να αποτρέπει επαρκώς τους άλλους».
Mε αφορμή την ημέρα αυτή, για μια ακόμη φορά έρχεται στο προσκήνιο η εσχάτη των ποινών ενώ πολλά ερωτήματα τίθενται σχετικά με την επιβολή της αλλά και την ταύτιση της με το πνεύμα δικαίου που θα πρέπει να διακρίνει κάθε ευνομούμενη πολιτεία. Η μέρα αυτή αποτελεί μια πρωτοβουλία του «Παγκόσμιου Συνασπισμού για την κατάργηση της Θανατικής ποινής» και συγκεντρώνει παγκοσμίως 38 μη κυβερνητικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Διεθνούς Αμνηστίας.
H θανατική ποινή σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί φαινόμενο των καιρών μας. Ήδη, από τον 18ο αιώνα π.Χ στην Βαβυλώνα του βασιλιά Χαμουραμπί επικρατούσε ο θάνατος ως τιμωρία για 25 μορφές εγκληματικών πράξεων. Ο νόμος της Χιττίτης υπήρξε τον 14ο αιώνα ενώ τον 7ο αιώνα στην αρχαία Αθήνα την εμφάνιση του έκανε ο Δρακόντειος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο η θανατική ποινή επιβαλλόταν σε όλα τα εγκλήματα.
Στην Αμερική, η θανατική ποινή ήρθε μαζί με τους Βρετανούς εξερευνητές της Νέας Γης και η πρώτη καταγεγραμμένη εκτέλεση έγινε το 1608 στην Βιρτζίνια ακολουθώντας το ευρωπαϊκό παράδειγμα.
Από τους δημοφιλέστερους τρόπους επιβολής της θανατικής ποινής υπήρξε η κρεμάλα και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους η πυρά, «μέθοδος εξαγνισμού» των μαγισσών και σύμβολο σκοταδισμού. Η ανυπαρξία ενός οργανωμένου συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης αλλά και η αυθαιρεσία, σε μεγάλο βαθμό, των αρχών οδήγησε στην άκριτη εκτέλεση ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων.
Με το πέρασμα των χρόνων συντελέστηκαν πολλές αλλαγές στην επιβολή της θανατικής ποινής η οποία εν τέλει απαγορεύτηκε στην περίπτωση μικρών εγκλημάτων. Ταυτόχρονα όμως άλλαζε και η στάση της κοινής γνώμης απέναντι στο φαινόμενο αυτό, που μέχρι στιγμής μόνον αρνητική δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, αφού όχι μόνον πρόσφερε ικανοποίηση αλλά θεωρούνταν και απολύτως δίκαιη.
Η αλλαγή ήρθε από μεγάλους διανοητές με την δημιουργία του «Abolitionist Movement», το οποίο όχι μόνο κατόρθωσε να καταργήσει την θανατική ποινή στην Αυστρία και την Τοσκάνη αλλά κυρίως άλλαξε τον τρόπο σκέψης πίσω από την επιβολή. Οι αρχές πλέον δεν εκτελούσαν άκριτα, αλλά μέσα από διαδικασίες εξέτασης της εκάστοτε υπόθεσης κατέληγαν στο αν θα πρέπει να θανατωθεί ο κατηγορούμενος. Το εν λόγω κίνημα είχε αποτελέσματα και στην Αμερική, όπου ο Thomas Jefferson πρότεινε την δημιουργία ενός νόμου που θα όριζε την θανατική ποινή ως τιμωρία μόνον για εγκλήματα που αφορούσαν δολοφονίες ή εσχάτη προδοσία.
Και άλλες πολιτείες δεν άργησαν να υιοθετήσουν αυτόν τον τρόπο σκέψης, ωστόσο ένα μεγάλο πισωγύρισμα έγινε την περίοδο 1920 με 1950, με τους δύο Παγκοσμίους πολέμους και τον Ψυχρό πόλεμο να διαμορφώνουν ανεξέλεγκτες συνθήκες.
Η εμφάνιση πολλών ανθρωπιστικών οργανώσεων και η υπογραφή συνθηκών για την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημιούργησαν ένα ευνοϊκότερο κλίμα από την δεκαετία του 50' και ύστερα. Τη δεδομένη χρονική στιγμή η θανατική ποινή έχει περιοριστεί στην εφαρμογή της σε περιπτώσεις που σχετίζονται με τον φόνο και εν γένει πράξεις αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής ενώ σε πολλές χώρες έχει καταργηθεί.
Στην χώρα μας, η τελευταία εκτέλεση πραγματοποιήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1972 ενώ δια νόμου απαγορεύτηκε το 1993, με μοναδική εξαίρεση τα στρατιωτικά εγκλήματα σε περίοδο πολέμου.
Η θανατική ποινή έχει καταργηθεί ολοκληρωτικά σε 88 χώρες του κόσμου, σε 11 μερικώς, σε 24 στην πράξη ενώ σε 75 χώρες διατηρείται ακόμη. Στις ΗΠΑ, οι 38 από τις 50 συνολικά πολιτείες υποστηρίζουν την θανατική ποινή ενώ ο αριθμός των μελλοθάνατων ξεπερνά τους 3.000. Τα τελευταία δύο χρόνια περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έχουν εκτελεσθεί σε 49 χώρες του κόσμου, που αγνοώντας το ψήφισμα της 18 Δεκέμβρη του 2007 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για αναστολή των εκτελέσεων παγκοσμίως, συνέχισαν την επιβολή της ποινής κανονικά.
Πρώτες σε εκτελέσεις έρχονται οι ΗΠΑ , η Κίνα, η Ιαπωνία και το Ιράν όπου έχει γίνει και το 94% των εκτελέσεων. Μάλιστα, στις ΗΠΑ έχουν εκτελεστεί 19 ανήλικοι μεταξύ 1900 - 2003, περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, κάτι το οποίο απαγορεύεται από διεθνείς συνθήκες.
Οι απόψεις σχετικά με την ύπαρξη της θανατικής ποινής ως μέσο «σωφρονισμού» διίστανται, την στιγμή που ίσως δεν θα έπρεπε. Πώς μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοιου είδους ολοκληρωτική ποινή σωφρονισμός; Και κατά πόσο συνάδει με την εξελιγμένη κοινωνία στην οποία ανήκουμε, όπως θέλουμε να πιστεύουμε;
H θανατική ποινή στην πραγματικότητα αποτελεί ένα πολύ ισχυρό φόβητρο για όσους δεν πρόκειται να εγκληματήσουν, αφού για τους ίδιους τους εγκληματίες ισχύει μια βασική αρχή: πως δεν πρόκειται να συλληφθούν. Η αφαίρεση λοιπόν της ανθρώπινης ζωής, κάτι που απαγορεύει η Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα πρέπει να ισχύει τόσο μεμονωμένα για τους πολίτες ενός κράτους όσο και για το ίδιο το κράτος.
Στο πέρασμα των χρόνων, πολλοί ηγέτες δικτατορικών, κυρίως, καθεστώτων έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες πολιτών όταν αυτή την στιγμή πραγματοποιούνται εκτελέσεις με το «κάλυμμα» μιας δημοκρατίας για την προστασία του «κοινού καλού». Μ'αυτές τις πρακτικές όμως δεν διαφέρουμε και ιδιαίτερα από τον κάθε δολοφόνο ή δικτάτορα.
Σ' αυτό το σημείο εγείρεται ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα όσων τάσσονται υπέρ της θανατικής ποινής. Ο κατηγορούμενος έχει διαπράξει ένα έγκλημα που δίκαια επιφέρει αυτού του είδους την ποινή, κατά κάποιο τρόπο δηλαδή του αξίζει αυτό που θα πάθει. Το «οφθαλμός αντί οφθαλμού» όμως, υπήρξε μέτρο πολύ προγενέστερων κοινωνιών και στους δικούς μας καιρούς αποτελεί περισσότερο τροχοπέδη. Δεν γίνεται να προχωρήσει μια κοινωνία όταν η ίδια διδάσκει την δολοφονία, όταν η ίδια αυτοδικεί αντί για τους συγγενείς του θύματος.
Επιπλέον, σε ένα σύστημα δικαιοσύνης που σε αρκετές των περιπτώσεων χωλαίνει πρέπει να υπάρχει μεγάλος βαθμός σιγουριάς από την πλευρά των αρχών για την ποινή που πρόκειται να επιβληθεί, και, ας μην γελιόμαστε, η διαφορετική και άνιση μεταχείριση περιπτώσεων που είναι ίδιες δεν λείπουν από τις κοινωνίες μας. Ακόμη, δεν είναι λίγες οι φορές που μελλοθάνατοι λόγω «λάθος» εκτιμήσεων, γλίτωσαν μερικές ώρες πριν εκτελεστούν ως κατηγορούμενοι για πολύ σοβαρά εγκλήματα.
H θανατική ποινή είναι ακραία, όπως και η δολοφονία ή οποιοδήποτε άλλο σοβαρό αδίκημα κατά της ανθρώπινης ζωής. Ο μόνος λόγος για τον οποίο το ζήτημα αυτό είναι διαπραγματεύσιμο είναι πως εκτελείται από το ίδιο το κράτος. Αυτός όμως είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να απαγορευθεί τελικά: δεν μπορεί ένα κράτος να παραβαίνει έναν από τους βασικότερους νόμους, και να δίνει αφύσικο τέλος σε έναν άνθρωπο.
Αξιοσημείωτα είναι τα λόγια του Cesare Beccaria, ενός μεγάλου διανοητή που πολέμησε ο ίδιος ενάντια στην εσχάτη των ποινών, σχετικά με την αποτελεσματικότητα της: «Ο θάνατος ενός εγκληματία είναι ένα τρομερό, αλλά προσωρινό θέμα, συνεπώς είναι μια λιγότερο αποτελεσματική μέθοδος αποτροπής (άλλων ανθρώπων από εγκληματικές πράξεις) απ' ότι το συνεχές παράδειγμα ενός ανθρώπου αποστερημένου από την ελευθερία του, καταδικασμένου να διορθώσει μέσα από τη δουλεία του, το κακό που έκανε στην κοινωνία. Αν κάνω ένα τέτοιο έγκλημα, λέει ο θεατής στον εαυτό του, θα υποβιβαστώ σε αυτή τη μίζερη κατάσταση σε ολόκληρη τη ζωή μου. (Είναι) μια πολύ πιο ισχυρή αποτροπή από το φόβο του θανάτου τον οποίο οι άνθρωποι κρατούν πάντα σε μια απόμακρη αφάνεια. Οι βίαιες εντυπώσεις μας εκπλήσσουν, αλλά η επίδρασή τους είναι στιγμιαία. Μια ποινή, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να έχει τόσο βαθμό αυστηρότητας ώστε να αποτρέπει επαρκώς τους άλλους».
Wednesday, October 7, 2009
sssssssssssskataaaaaaaaaaaaaaaaaaa
einai apisteuto oti i arsi tis exousias pernaaei akoma apo ta xeria tis ekklisias.borei o laos na exelexe tin kibernisi.omos prepei n orkistei apo tin ekklisias.oi ennoies 8espizode apo kei?orkizomai px n ipireto t sidagma...pote omos dn iparxei teleti apoxorisis
Sunday, October 4, 2009
to teixos pou iparxei akoma
http://www.youtube.com/watch?v=wy3wvPmej2U&feature=player_embedded#
Το συγκεκριμένο βίντεο είναι διαφήμιση μιας μεγάλης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στο Ισραήλ. Έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στο Ισραήλ αλλά και σε άλλες χώρες σε σημείο που ο Ahmed Tibi Άραβας Βουλευτής στο Ισραηλινό κοινοβούλιο Knesset ζήτησε την άμεση απόσυρση της διαφήμισης με το σκεπτικό ότι «το τείχος (της Δυτικής Όχθης) χωρίζει οικογένειες και εμποδίζει σε παιδιά την πρόσβαση σε σχολεία και κλινικές, παρόλα αυτά η διαφήμιση το παρουσιάζει σαν να ήταν ένας απλός φράχτης κήπου στο Τελ Αβίβ».
Στην αρχή της διαφήμισης μια μπάλα ποδοσφαίρου πέφτει απειλητικά πάνω σε ένα στρατιωτικό όχημα. Οι νεαροί Ισραηλινοί στρατιώτες τρομάζουν και παίρνουν θέσεις μάχης αλλά μόλις ανακαλύπτουν ότι πρόκειται απλά για μια μπάλα ποδοσφαίρου το παιχνίδι αρχίζει. Η μπάλα πηγαινοέρχεται από την μία και την άλλη πλευρά του τείχους και με το κινητό οι στρατιώτες καλούν κι άλλους φαντάρους να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Το βίντεο κλείνει με τον εκφωνητή να λέει «τι χρειαζόμαστε στο τέλος; απλά λίγο γέλιο».
Η συζήτηση-αντιπαράθεση που ξεκίνησε στο διαδίκτυο και στα blogs σύντομα εμπλουτίστηκε από ένα ακόμη βίντεο (φτιαγμένο μάλλον από Παλαιστίνιους) όπου εκεί παρουσιάζεται μια πιο «ρεαλιστική» εικόνα με τους Παλαιστίνιους να παίζουν ποδόσφαιρο αλλά όταν η μπάλα φτάνει στους Ισραηλινούς στρατιώτες αυτοί απαντούν με δακρυγόνα.
Το τείχος που κατασκευάζουν ακόμη οι Ισραηλινοί στη Δυτική Όχθη είναι ένα τεράστιο οικοδομικό έργο. Όταν ολοκληρωθεί θα έχει μήκος 700 χιλιομέτρων (με τα 2/3 να είναι ήδη έτοιμα) ύψος μέχρι 8 μέτρα και θα περιλαμβάνει τάφρους, φυλάκια και άλλα μέτρα ασφαλείας. Το 2004 πραγματοποιήθηκε δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και η κατασκευή κρίθηκε παράνομη, ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο.
Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 (28 χρόνια αφού κτίστηκε) ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα καινούργιο τείχος θα κατασκευαζόταν για να χωρίσει οικογένειες, κοινότητες και ανθρώπους όλα στο όνομα της «ασφάλειας» και της «προστασίας».
Το πιο ανησυχητικό είναι μια φασίζουσα λογική η οποία νομιμοποιεί στα μυαλά πολλών Ισραηλινών την ύπαρξη του τείχους. Σε αυτό το πλαίσιο η διαφήμιση σκηνοθετεί μια χαρούμενη ατμόσφαιρα όπου ακόμη και το τείχος, που είναι σύμβολο καταπίεσης και ρατσιστικού διαχωρισμού, μετατρέπεται σε μια πραγματικότητα που οι φαντάροι αντικρίζουν καθημερινά στις περιπολίες τους στην περιοχή και ενσωματώνεται ακόμη και στο παιχνίδι τους με την μπάλα.
Η «πραγματική» πραγματικότητα όμως είναι ακόμη πιο σκληρή από την σκηνοθετημένη. Πολλά διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν εικόνες από το πρόσφατο πόλεμο στη Γάζα όπου Ισραηλινοί με ξαπλώστρες και φαγητό παρακολουθούσαν από ένα ύψωμα στα σύνορα τους βομβαρδισμούς φωνάζοντας από χαρά όταν μια βόμβα έπληττε ένα στόχο. Κάποιοι από αυτούς ίσως χρησιμοποίησαν το κινητό τους για να ενημερώσουν τους φίλους τους ότι στο συγκεκριμένο ύψωμα έχει κάλη θέα, είναι μαζεμένος αρκετός κόσμος και υπάρχει μιά χαρούμενη «διάθεση».
Το συγκεκριμένο βίντεο είναι διαφήμιση μιας μεγάλης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας στο Ισραήλ. Έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στο Ισραήλ αλλά και σε άλλες χώρες σε σημείο που ο Ahmed Tibi Άραβας Βουλευτής στο Ισραηλινό κοινοβούλιο Knesset ζήτησε την άμεση απόσυρση της διαφήμισης με το σκεπτικό ότι «το τείχος (της Δυτικής Όχθης) χωρίζει οικογένειες και εμποδίζει σε παιδιά την πρόσβαση σε σχολεία και κλινικές, παρόλα αυτά η διαφήμιση το παρουσιάζει σαν να ήταν ένας απλός φράχτης κήπου στο Τελ Αβίβ».
Στην αρχή της διαφήμισης μια μπάλα ποδοσφαίρου πέφτει απειλητικά πάνω σε ένα στρατιωτικό όχημα. Οι νεαροί Ισραηλινοί στρατιώτες τρομάζουν και παίρνουν θέσεις μάχης αλλά μόλις ανακαλύπτουν ότι πρόκειται απλά για μια μπάλα ποδοσφαίρου το παιχνίδι αρχίζει. Η μπάλα πηγαινοέρχεται από την μία και την άλλη πλευρά του τείχους και με το κινητό οι στρατιώτες καλούν κι άλλους φαντάρους να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Το βίντεο κλείνει με τον εκφωνητή να λέει «τι χρειαζόμαστε στο τέλος; απλά λίγο γέλιο».
Η συζήτηση-αντιπαράθεση που ξεκίνησε στο διαδίκτυο και στα blogs σύντομα εμπλουτίστηκε από ένα ακόμη βίντεο (φτιαγμένο μάλλον από Παλαιστίνιους) όπου εκεί παρουσιάζεται μια πιο «ρεαλιστική» εικόνα με τους Παλαιστίνιους να παίζουν ποδόσφαιρο αλλά όταν η μπάλα φτάνει στους Ισραηλινούς στρατιώτες αυτοί απαντούν με δακρυγόνα.
Το τείχος που κατασκευάζουν ακόμη οι Ισραηλινοί στη Δυτική Όχθη είναι ένα τεράστιο οικοδομικό έργο. Όταν ολοκληρωθεί θα έχει μήκος 700 χιλιομέτρων (με τα 2/3 να είναι ήδη έτοιμα) ύψος μέχρι 8 μέτρα και θα περιλαμβάνει τάφρους, φυλάκια και άλλα μέτρα ασφαλείας. Το 2004 πραγματοποιήθηκε δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και η κατασκευή κρίθηκε παράνομη, ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο.
Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 (28 χρόνια αφού κτίστηκε) ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα καινούργιο τείχος θα κατασκευαζόταν για να χωρίσει οικογένειες, κοινότητες και ανθρώπους όλα στο όνομα της «ασφάλειας» και της «προστασίας».
Το πιο ανησυχητικό είναι μια φασίζουσα λογική η οποία νομιμοποιεί στα μυαλά πολλών Ισραηλινών την ύπαρξη του τείχους. Σε αυτό το πλαίσιο η διαφήμιση σκηνοθετεί μια χαρούμενη ατμόσφαιρα όπου ακόμη και το τείχος, που είναι σύμβολο καταπίεσης και ρατσιστικού διαχωρισμού, μετατρέπεται σε μια πραγματικότητα που οι φαντάροι αντικρίζουν καθημερινά στις περιπολίες τους στην περιοχή και ενσωματώνεται ακόμη και στο παιχνίδι τους με την μπάλα.
Η «πραγματική» πραγματικότητα όμως είναι ακόμη πιο σκληρή από την σκηνοθετημένη. Πολλά διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν εικόνες από το πρόσφατο πόλεμο στη Γάζα όπου Ισραηλινοί με ξαπλώστρες και φαγητό παρακολουθούσαν από ένα ύψωμα στα σύνορα τους βομβαρδισμούς φωνάζοντας από χαρά όταν μια βόμβα έπληττε ένα στόχο. Κάποιοι από αυτούς ίσως χρησιμοποίησαν το κινητό τους για να ενημερώσουν τους φίλους τους ότι στο συγκεκριμένο ύψωμα έχει κάλη θέα, είναι μαζεμένος αρκετός κόσμος και υπάρχει μιά χαρούμενη «διάθεση».
ipo8esi xrisi augi
ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
o bastardos Mixalogiakos.O opoios anoike se akrodexies paranomes organoseis sta niata tou.Tin dekatia tou 70 eixe silif8ei me ekriktikous mixanismous ktl.Ipostirizei oti iparxei ena aoato xeri pou kinei ta nimata kai pou 8elei na exodosei tin organosi xrisi augi me skopo na apotrepsei tin koini sineidhsh.Gia ekeinon den eu8inete i orati leitourgia tis bias.I bia kai o fasismos oikodomisan pada pano ston aorato fovo.ston fovo ton kommouniston,twn ebraiwn.pisteuei oti 8a epanalif8oun xana auta ta episodeia.kai pera apo to aisthima koinwnikis eu8inis pou anaferete,oti gia auto apoxwrisan stis 2 t mesimeri.kai ean mazeuodousan alla 1000 atoma tis xrisis augis kai alla 2000 anarxikoi(anagnorizei oti eimaste perissoteroi)8a eixame aimatoxusia kai aimatobamenous dromous.pragma pou deixnei oti ta xrysa wa sthrizode stin bia apla den itan i katalili stigmi na energisoun.ws gnwstwn oi kotes epiti8ode 30 atoma enadion enos k tn maxaironoun pisoplata.
batsoi tv neonazi ola ta gourounia douleuete mazi.
gia emena kai sta matia mas apla isastan kotes pou to balate alli mia fora sta podia oust kotes.8a er8ei i seira sas kwlotourkoi.xazobiolides bastardoi.kaime tis simaies opws ta mounia tis manas sas.aima tima poutanas gioi.
h imera tis 4is octombriou 2009
Apo tin paidiki mou ilikia 8umamai tin ipostirixi tou patera mou pros to panelinio sosialistiko koma.To komma auto pou diepete me mia megali istoria kai mia megali klironomia agwnwn.Sta matia mou to pasok xehase tin plieopsifia tou laou,isws akoma kai epeidi o simitis prospa9ise na balei tin ellada se mia prwtoporia ston die8ni xwro,pragma pou to katafere kai i die8ni eikona tis elladas anadiamorfo8ike kai anebike.Sta paralila omws edose ton xrono kai tin anesi stin adipoliteusi na anadiorgano8ei kai na ekmetaleutei sosta tis sin8ikes kai tis katastaseis.To xtipima pou dex8ike i oikonomia ofeilete stin eisodo tou eurw pou katakermatise tin elliniki oikonomia.Paralila to pasok odeue perissotero se ena koma exousias kai me ton kairo xanotan i ais8isi tou agwnistikou metwpou pou ekrosopeue.Egine enas mixanismos sti leitourgia tis pagosmias agoras.Sigoura i 8iteia tous stin exousia tis xwras exei simadeuteie apo maura skandala.Skandala pou eite den ma8ame pote eite pou ma8ame k den egine tipota giati mas xaraktirizei i adiaforia.Sigoura episis to koma itan anwrimo na diakibernisei sosta.I baremara pou mas xaraktirizei eftase to 2004 sto pasok.Ekeino eu8inotan gia tin baremara mas.Na allaxoume more kai mia fora.OI ellines k i ellada eixe kaloma8ei.To pasok einai koma kefalaiou alla agwnizete kai gia ta dikaiwmata tou laou.Einia kata kapio tropo i mesotita tou politikou xwrou pou kapote itan tou aristerou.EInai to koma pou metriazei ta pragmata,mia koini lisi,siniparxis.I nea dimokratia safos den epnee enan aera allagis apla stirix8ike se sikofadologies kai iposxologies.Paralila me tin baremara mas kai tin dia8esi na dokimasoume kai kati allo-kai ton agwna pou i nea dimokratia eixe organosei exase.I katastofri tis politikis tis dexias kai tis neas dimokratias einai xaraktiristiko.Xehase teleios to lao,eunoise kapoia strwmata kai kapoious opadikous ipostirixtes tis.me armonia me olous tous allous organimous prospa8ise na kibernisei.i apotixia fenete mono k mono sto oti den katafere na oliklirosei kai tis dio fores tin 8iteia tis.Ola ta skandala mas amaurosan kai mas ptoisan to i8iko.i politiki tous xaraktirizete apo tin eunoiokratia kai tin diaf8ora.I oikonomia tous stin ekmetaleusi tou laou k tin ipostirixi tou kefailaiou,kai stin dolofonia tis e8nikis oikonomias.
erxete tin 4i okotombriou 2009 o kirios g.papandreou o opoios odigei to pasok stin niki.i niki einai kia proswpiki alla kai olon oswn sidelesan se autin alla telos ston elliniko lao.Se mia politiki nea,opou i an8ropoi bgikan stous dromous na tin panigiriosoun,pragama pou den boroun na kanoun ta megalo astika komata tou kefalaiou.Sin ta pososta tou siriza pou einai outopiko komma me tin kali ennoia,komma idanismou kai agwna.kai ola ta 8etika pou presdeuei,o proodeutismos kai o agwnas gia tin isotimia,ta dikaiwmata kai tin euhmeriea tou topou,iparxei mia aisiodoxia.i eu8inei einai baria.i istoria einai kata kapoio tropo enadion sas.auti tin stigmi simaxos sas einai i aisiodoxia mas.min xaramiste auta ta pleonektimata gia na poume se merika xronia,gia alli mia fora o laos ediexe pisti pou tin plirwse akriba.To mellon sas anikei.Gia na alaxei mia koinwnia prepei na to epizitioun kai oi polites.gia na euimerisei to kratos,h dimokratia kai i dikaiosini prepei na euhmerisoun kai oi polites.TO mellon kai oi praxeis sas sas anoikoun.Apo autin tin gwnia tou kosmou meta xaras,pistis alla kai fobou
xairetoume autin tin niki tou pasok:)
erxete tin 4i okotombriou 2009 o kirios g.papandreou o opoios odigei to pasok stin niki.i niki einai kia proswpiki alla kai olon oswn sidelesan se autin alla telos ston elliniko lao.Se mia politiki nea,opou i an8ropoi bgikan stous dromous na tin panigiriosoun,pragama pou den boroun na kanoun ta megalo astika komata tou kefalaiou.Sin ta pososta tou siriza pou einai outopiko komma me tin kali ennoia,komma idanismou kai agwna.kai ola ta 8etika pou presdeuei,o proodeutismos kai o agwnas gia tin isotimia,ta dikaiwmata kai tin euhmeriea tou topou,iparxei mia aisiodoxia.i eu8inei einai baria.i istoria einai kata kapoio tropo enadion sas.auti tin stigmi simaxos sas einai i aisiodoxia mas.min xaramiste auta ta pleonektimata gia na poume se merika xronia,gia alli mia fora o laos ediexe pisti pou tin plirwse akriba.To mellon sas anikei.Gia na alaxei mia koinwnia prepei na to epizitioun kai oi polites.gia na euimerisei to kratos,h dimokratia kai i dikaiosini prepei na euhmerisoun kai oi polites.TO mellon kai oi praxeis sas sas anoikoun.Apo autin tin gwnia tou kosmou meta xaras,pistis alla kai fobou
xairetoume autin tin niki tou pasok:)
Saturday, October 3, 2009
"το ΚΚΕ είναι το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας" Γεωργιος Παπανδρεου, πρωθυπουργος της Ελλαδα
"το ΚΚΕ είναι το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας"
Γεωργιος Παπανδρεου, πρωθυπουργος της Ελλαδα
Γεωργιος Παπανδρεου, πρωθυπουργος της Ελλαδα
Wednesday, September 30, 2009
Μουμία Αμπού Τζαμάλ
Ο 54χρονος δημοσιογράφος και μέλος των «Μαύρων Πανθήρων», Μουμία Αμπού Τζαμάλ που έχει καταδικαστεί σε θάνατο από το 1982, σε μια δίκη που χαρακτηρίστηκε ρατσιστική και χωρίς αποδείξεις, στέλνει το μήνυμά του μέσα από τη φυλακή στους διαδηλωτές της G20.
«Αγαπητοί αδερφοί και αδερφές στον αγώνα, ευημερία στην Αφρική. Και δύναμη στους ανθρώπους που διαδηλώνουν κατά της G20.
Καθώς συγκεντρώνονται οι ιερείς των χρημάτων, πρέπει να βρουν ένα τρόπο για να σώσουν το αποτυχημένο οικονομικό τους σύστημα. Όπως πάντα, συνιστούν περισσότερα για τους πλούσιους και λιγότερα για τους φτωχούς. Αυτό το είδαμε και με το πακέτο στήριξης των τραπεζιτών. Αλλά για το λαό... κατασχέσεις, χαμένες θέσεις εργασίας και χαμένα προνόμια.
Αν ήταν ο λαός που λάμβανε το πακέτο στήριξης, τι άλλο θα έκανε πέραν από το να ξοδέψει τα χρήματα; Οι άνθρωποι θα πλήρωναν ενοίκια, θα αγόραζαν ρούχα, θα αγόραζαν τρόφιμα και θα έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην αναζωογόνηση της οικονομίας που είναι βασισμένη στον καταναλωτισμό.
Αντ’ αυτού όμως, δεκάδες χιλιάδες δισεκατομμύρια δολάρια από τους δημόσιους πόρους, πήγαν στους τραπεζίτες, που κατά πάσα πιθανότητα έδωσαν στους εαυτούς τους μπόνους και αγόρασαν χαβιάρι από Μπελούγκα.
Και όλο αυτό, το αποκαλούν σοσιαλισμό; Είναι τρελό!
Όταν οι ανθρώποι οργανώνονται μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Γι’ αυτό συνεχίστε και συνεχίστε, μείνετε σε κίνηση.
Σας ευχαριστώ.
Δύναμη στις διαδηλώσεις!
Από τη λίστα των θανατοποινιτών,
Μουμία Αμπού Τζαμάλ»
«Αγαπητοί αδερφοί και αδερφές στον αγώνα, ευημερία στην Αφρική. Και δύναμη στους ανθρώπους που διαδηλώνουν κατά της G20.
Καθώς συγκεντρώνονται οι ιερείς των χρημάτων, πρέπει να βρουν ένα τρόπο για να σώσουν το αποτυχημένο οικονομικό τους σύστημα. Όπως πάντα, συνιστούν περισσότερα για τους πλούσιους και λιγότερα για τους φτωχούς. Αυτό το είδαμε και με το πακέτο στήριξης των τραπεζιτών. Αλλά για το λαό... κατασχέσεις, χαμένες θέσεις εργασίας και χαμένα προνόμια.
Αν ήταν ο λαός που λάμβανε το πακέτο στήριξης, τι άλλο θα έκανε πέραν από το να ξοδέψει τα χρήματα; Οι άνθρωποι θα πλήρωναν ενοίκια, θα αγόραζαν ρούχα, θα αγόραζαν τρόφιμα και θα έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην αναζωογόνηση της οικονομίας που είναι βασισμένη στον καταναλωτισμό.
Αντ’ αυτού όμως, δεκάδες χιλιάδες δισεκατομμύρια δολάρια από τους δημόσιους πόρους, πήγαν στους τραπεζίτες, που κατά πάσα πιθανότητα έδωσαν στους εαυτούς τους μπόνους και αγόρασαν χαβιάρι από Μπελούγκα.
Και όλο αυτό, το αποκαλούν σοσιαλισμό; Είναι τρελό!
Όταν οι ανθρώποι οργανώνονται μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Γι’ αυτό συνεχίστε και συνεχίστε, μείνετε σε κίνηση.
Σας ευχαριστώ.
Δύναμη στις διαδηλώσεις!
Από τη λίστα των θανατοποινιτών,
Μουμία Αμπού Τζαμάλ»
Tuesday, September 29, 2009
Στιβ Μπίκο Η φιλοσοφία του η πολιτική ελευθερία
Η φιλοσοφία του ότι η πολιτική ελευθερία μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν οι μαύροι σταματούσαν να αισθάνονται κατώτεροι από τους λευκούς προσέλκυσε τεράστιο διεθνές ενδιαφέρον, και θεωρείται το σημείο καμπής στην κατάλυση του απαρτχάιντ.
Ο Στιβ Μπίκο θεωρείται ευρέως ως ο μεγαλύτερος μάρτυρας του κινήματος κατά του απαρτχάιντ.
Η φιλοσοφία του ότι η πολιτική ελευθερία μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν οι μαύροι σταματούσαν να αισθάνονται κατώτεροι από τους λευκούς προσέλκυσε τεράστιο διεθνές ενδιαφέρον, και θεωρείται το σημείο καμπής στην κατάλυση του απαρτχάιντ.
Ο Στιβ Μπίκο πέθανε από τραύματα στο κεφάλι στις 12 Σεπτεμβρίου 1977 όσο βρισκόταν στη φυλακή. Στην αρχή η αστυνομία δήλωσε ότι πέθανε από απεργία πείνας αλλά αργότερα άλλαξε τον ισχυρισμό της λέγοντας ότι χτύπησε το κεφάλι του σε έναν τοίχο κατά τη διάρκεια συμπλοκής, μη αναιρώντας το τυχαίο του συμβάντος. Αλλά οι υποστηρικτές του Μπίκο πίστευαν από την αρχή ότι δολοφονήθηκε σκόπιμα και ότι η αστυνομία προσπαθεί να καλύψει την αλήθεια.
Οι πέντε αστυνομικοί που αποδείχτηκε ότι ήταν ένοχοι για το θάνατό του, ζήτησαν και πήραν αμνηστία από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης, που είχε αναλάβει τη διερεύνηση κατηγοριών καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.
Γεννημένος το 1946 στο Ίστερν Κέηπ, ο Μπίκο σύντομα αναμείχθηκε με την πολιτική των μαύρων. Εγκατέλειψε την ιατρική για να αφοσιωθεί στον αγώνα και ίδρυσε το Κίνημα Μαύρης Συνείδησης το 1969. Το κίνημα αυτό καταξιώθηκε στα μέσα του 1970, όταν το απελευθερωτικό κίνημα έμοιαζε να παραπαίει και πολλοί ηγέτες του ANC βρίσκονταν στην φυλακή ή εξόριστοι.
Η κυβέρνηση πρώτη φορά ενήργησε κατά του Μπίκο το 1973, περιορίζοντας το κίνημά του και απαγορεύοντας να μνημονεύεται δημοσίως. Τέθηκε σε κράτηση χωρίς κατηγορίες πολλές φορές, μέχρι που συνελήφθη για τελευταία φορά τον Αύγουστο του 1977.
Η φιλοσοφία του Μπίκο ήταν πιο δραστική από το σκεπτικό του ANC. Πίστευε ότι οι μαύροι δεν μπορούσαν να βασίζονται στη βοήθεια των λευκών, και γι' αυτό θα έπρεπε να αποσυρθούν από κάθε συνεργασία με τις ομάδες των λευκών.
Ο Στιβ Μπίκο θεωρείται ευρέως ως ο μεγαλύτερος μάρτυρας του κινήματος κατά του απαρτχάιντ.
Η φιλοσοφία του ότι η πολιτική ελευθερία μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν οι μαύροι σταματούσαν να αισθάνονται κατώτεροι από τους λευκούς προσέλκυσε τεράστιο διεθνές ενδιαφέρον, και θεωρείται το σημείο καμπής στην κατάλυση του απαρτχάιντ.
Ο Στιβ Μπίκο πέθανε από τραύματα στο κεφάλι στις 12 Σεπτεμβρίου 1977 όσο βρισκόταν στη φυλακή. Στην αρχή η αστυνομία δήλωσε ότι πέθανε από απεργία πείνας αλλά αργότερα άλλαξε τον ισχυρισμό της λέγοντας ότι χτύπησε το κεφάλι του σε έναν τοίχο κατά τη διάρκεια συμπλοκής, μη αναιρώντας το τυχαίο του συμβάντος. Αλλά οι υποστηρικτές του Μπίκο πίστευαν από την αρχή ότι δολοφονήθηκε σκόπιμα και ότι η αστυνομία προσπαθεί να καλύψει την αλήθεια.
Οι πέντε αστυνομικοί που αποδείχτηκε ότι ήταν ένοχοι για το θάνατό του, ζήτησαν και πήραν αμνηστία από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης, που είχε αναλάβει τη διερεύνηση κατηγοριών καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.
Γεννημένος το 1946 στο Ίστερν Κέηπ, ο Μπίκο σύντομα αναμείχθηκε με την πολιτική των μαύρων. Εγκατέλειψε την ιατρική για να αφοσιωθεί στον αγώνα και ίδρυσε το Κίνημα Μαύρης Συνείδησης το 1969. Το κίνημα αυτό καταξιώθηκε στα μέσα του 1970, όταν το απελευθερωτικό κίνημα έμοιαζε να παραπαίει και πολλοί ηγέτες του ANC βρίσκονταν στην φυλακή ή εξόριστοι.
Η κυβέρνηση πρώτη φορά ενήργησε κατά του Μπίκο το 1973, περιορίζοντας το κίνημά του και απαγορεύοντας να μνημονεύεται δημοσίως. Τέθηκε σε κράτηση χωρίς κατηγορίες πολλές φορές, μέχρι που συνελήφθη για τελευταία φορά τον Αύγουστο του 1977.
Η φιλοσοφία του Μπίκο ήταν πιο δραστική από το σκεπτικό του ANC. Πίστευε ότι οι μαύροι δεν μπορούσαν να βασίζονται στη βοήθεια των λευκών, και γι' αυτό θα έπρεπε να αποσυρθούν από κάθε συνεργασία με τις ομάδες των λευκών.
a love
aspaceinside@gmail.com
It's too easy to forget the thousands of political prisoners across the planet. Ordinary people who stood up against injustice prepared to break the law and activists framed by the state. They deserve our support.
This months Anarchist Assembly will focus on the plight of political prisoners such as Rod Coronado, Jeff Luers, Mumia Abu Jamal.
Short films and presentations will be given followed by a letter writing session.
Don't forget- They're in there for us - We're out here for them
It's too easy to forget the thousands of political prisoners across the planet. Ordinary people who stood up against injustice prepared to break the law and activists framed by the state. They deserve our support.
This months Anarchist Assembly will focus on the plight of political prisoners such as Rod Coronado, Jeff Luers, Mumia Abu Jamal.
Short films and presentations will be given followed by a letter writing session.
Don't forget- They're in there for us - We're out here for them
Monday, September 28, 2009
kapoios pou exei ma8ei ta logia tou polu kala oson afora ton kosmo,kai na krebei poli kalitera tin drasi pros ofelos tou biomixanikou lobi tou
Σχετικά με την κατάσταση της διεθνούς οικονομίας, ο Αμερικανός πρόεδρος δεσμεύτηκε «να εργαστεί προσωπικά» υπέρ της ανάπτυξης της διεθνούς οικονομίας, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι «αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο ισορροπημένο και υποστηρικτικό».
ipostirixte me na sas peido,exo bare8ei tous biasmous.
«Θα συνεργαστώ με τους ηγέτες των ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, για να ξαναπάρει μπροστά η διεθνής οικονομία, όσο πιο ισορροπημένα και όσο πιο υποστηρικτικά» μπορεί αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί, δεσμεύθηκε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Min me anagazete na trexw pali se polemous.
«Θα πασχίσουμε και θέσεις εργασίας να δημιουργηθούν και να (ξανά)δημιουργηθεί ζήτηση», πρόσθεσε ο πρόεδρος Ομπάμα. «Αλλά αυτό», υπογράμμισε ταυτοχρόνως, «σημαίνει νέους κανόνες, ενίσχυση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου όλων των σημερινών χρηματο-πιστωτικών κέντρων (υπό το πρίσμα τού εποπτικού ρόλου, που θα πρέπει να τα διακρίνει στο μέλλον), ούτως ώστε να τερματιστούν και η απληστία, και οι υπερβολές και οι καταχρήσεις, που όλες μάς οδήγησαν στην (οικονομική) καταστροφή, προκειμένου επίσης να παρεμποδίσουμε- για πάντα- την επανάληψη» παρόμοιων καταστάσεων, όπως τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος.
to sistima einai domimeno la8os,gia auto k prepei na dimiourgisoume eikonikes"8eseis ergasias".Kanonika 8a itan anagaio ek fisikotitas.Na ipositirixoume kai allo to xrimatopistwtiko sistima giati kanoume xrises douleies.
ipostirixte me na sas peido,exo bare8ei tous biasmous.
«Θα συνεργαστώ με τους ηγέτες των ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, για να ξαναπάρει μπροστά η διεθνής οικονομία, όσο πιο ισορροπημένα και όσο πιο υποστηρικτικά» μπορεί αυτή η προσπάθεια να εξελιχθεί, δεσμεύθηκε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Min me anagazete na trexw pali se polemous.
«Θα πασχίσουμε και θέσεις εργασίας να δημιουργηθούν και να (ξανά)δημιουργηθεί ζήτηση», πρόσθεσε ο πρόεδρος Ομπάμα. «Αλλά αυτό», υπογράμμισε ταυτοχρόνως, «σημαίνει νέους κανόνες, ενίσχυση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου όλων των σημερινών χρηματο-πιστωτικών κέντρων (υπό το πρίσμα τού εποπτικού ρόλου, που θα πρέπει να τα διακρίνει στο μέλλον), ούτως ώστε να τερματιστούν και η απληστία, και οι υπερβολές και οι καταχρήσεις, που όλες μάς οδήγησαν στην (οικονομική) καταστροφή, προκειμένου επίσης να παρεμποδίσουμε- για πάντα- την επανάληψη» παρόμοιων καταστάσεων, όπως τόνισε ο Αμερικανός πρόεδρος.
to sistima einai domimeno la8os,gia auto k prepei na dimiourgisoume eikonikes"8eseis ergasias".Kanonika 8a itan anagaio ek fisikotitas.Na ipositirixoume kai allo to xrimatopistwtiko sistima giati kanoume xrises douleies.
xxxxxmasgamas
Στο "Είναι Γεγονός..." αυτής της εβδομάδας ο κύριος Μπιντού καταπιάνεται με τις δεισιδαιμονίες και τις προλήψεις, και προσπαθεί να εξηγήσει κάποιες από αυτές με βάση ιστορικά γεγονότα και εικασίες επιστημόνων και ιστορικών.
1. Ποτέ μην περπατάς κάτω από σκάλα: Πολλοί προληπτικοί αποφεύγουν να περνάνε κάτω από σκάλες. Γιατί αυτό; Πρόκειται για μία αντίληψη από την εποχή των πρώτων Χριστιανών, οι οποίοι πίστευαν ότι όταν περνάς κάτω από μία σκάλα ήταν σαν να προσβάλλεις την Αγία Τριάδα και να συντάσσεσαι με τον Διάβολο! Και αυτό γιατί όταν μια σκάλα είναι τοποθετημένη δίπλα σε έναν τοίχο σχηματίζει τρίγωνο με τον τοίχο και το έδαφος. Το τρίγωνο αυτό θεωρούσαν ότι συμβόλιζε την Αγία Τριάδα...
2. Μην χύσεις αλάτι στο τραπέζι. Είναι γρουσουζιά: Παρ' ότι πολλοί λένε ότι και αυτό έχει παλαιοχριστιανικά κατάλοιπα, επειδή λέγεται ότι ο Ιούδας είχε χύσει αλάτι στον Μυστικό Δείπνο, είναι κάτι που δεν μπορεί να αποδειχτεί ιστορικά άρα θεωρείται ως ανακρίβεια. Πιθανότατα η φράση αυτή έχει τις ρίζες της στην εποχή του Μεσαίωνα όπου το αλάτι ήταν ένα αρκετά ακριβό αγαθό. Για να αποφύγουν την άσκοπη χρήση του και για να "πείσουν" τον απλό κόσμο να μην το σπαταλάει άσκοπα έλεγαν ότι αν χυθεί αλάτι στο τραπέζι τα κακά πνεύματα εμφανίζονται και παραμονεύουν πίσω του. Γι' αυτό το λόγο όταν χυνόταν αλάτι το άρπαζαν και το πετούσαν πίσω από τον αριστερό τους ώμο για να πετύχουν τα κακά πνεύματα στο... μάτι!
3. Μαύρες γάτες = γρουσουζιά: Στην αρχαία Αίγυπτο μία από τις θεότητες είχε την μορφή μαύρης γάτας και γι' αυτό τον λόγο οι γάτες ήταν ιερά πλάσματα για τους Αιγύπτιους. Οι χριστιανοί ιερείς για να καταφέρουν να απομακρύνουν τον λαό από αυτού του είδους την πίστη έπεισαν τους πιστούς να εξολοθρεύσουν τους "δαίμονες" που εμφανίζονταν με την μορφή αυτών των μαύρων αιλουροειδών. Κάτι που δεν σταμάτησε μόνο εκεί αλλά επεκτάθηκε και στις γριούλες που φρόντιζαν αυτές τις γάτες ακόμα και στον δυτικό κόσμο με την δικαιολογία ότι ήταν... μάγισσες!
4. Λαγοπόδαρα: Πολύς κόσμος πίστευε (και ίσως πιστεύει ακόμα) ότι τα λαγοπόδαρα φέρνουν τύχη! Πόσα και πόσα λαγοπόδαρα δεν έγιναν μπρελόκ για να προστατεύουν τους προληπτικούς; Πόσα και πόσα λαγουδάκια δεν περπατούσαν αφήνοντας κόκκινες πατημασιές στο πράσινο χορταράκι... Από που όμως προέρχεται αυτό; Από τα βάθη της ιστορίας, όταν η γονιμότητα θεωρείτο το άλφα και το ωμέγα, ο κόσμος έβλεπε τα πλάσματα αυτά να γεννοβολάνε διαρκώς και αφελέστατα πίστευαν ότι επρόκειτο σε μεγάλη τύχη των λαγών! Πίστευαν λοιπόν ότι αν κουβαλούσαν μαζί τους... κομμάτι αυτών των λαγών θα δανειζόντουσαν λίγη από την τύχη τους και ο Θεός θα τους χάριζε ένα παιδί...
5. Μην σπάσεις καθρέφτη: Μια δεισιδαιμονία που λέγεται ότι γεννήθηκε τα πρώτα χρόνια που πάτησε το πόδι του ο άνθρωπος στον πλανήτη, παρ' ότι δεν υπήρχαν καθρέφτες τότε! Φανταστείτε την έκπληξη του πρώτου ανθρώπου όταν αντίκρυσε το είδωλό του στο νερό μιας λίμνης! Πίστεψε ότι επρόκειτο για ένα υπαρκτό αντίγραφο του εαυτού του, μια πίστη που κράτησε για αρκετά χρόνια ακόμα, και όταν κατασκευάστηκαν οι πρώτοι καθρέφτες λέγεται ότι πίστευαν (στα χρόνια του Μεσαίωνα τουλάχιστον) ότι αν σπάσει καθρέφτης ενώ είσαι μπροστά του, χάνεται ένα μέρος της ψυχής σου, πεθαίνει ένα κομμάτι του εαυτού σου! Πως λοιπόν να μην το θεωρούσαν γρουσουζιά!
6. Τρίτη και 13: Η ημερομηνία αυτή είναι συνδυασμός προλήψεων και δεν διαφέρει και πολύ από την Παρασκευή και 13 που πιστεύει ο δυτικός κόσμος. Λέγεται ότι στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα που έπεσε η Κωνσταντινούπολη, ήταν Τρίτη. Ήταν μια μέρα που στιγμάτησε βαθιά τους Έλληνες και τη θεώρησαν από τότε γρουσούζικη μέρα. Το 13 λέγεται ότι προέρχεται από τον Ιούδα που ήταν το 13ο μέλος στο Μυστικό Δείπνο. Το Παρασκευή και 13 όμως; Φήμες λένε ότι Παρασκευή έγινε ο κατακλυσμός του Νώε και επίσης γνωρίζουμε και τι έγινε την Μεγάλη Παρασκευή. Κάθε λαός λοιπόν συνδύασε διαφορετικά τις μέρες που θεωρούσε γρουσούζικες και τους αντίστοιχους αριθμούς και γεννήθηκε ένας αχταρμάς κακοδαιμονίας...
7. Η κουκουβάγια, άγγελος θανάτου: Τα παλιά χρόνια όταν ο ηλεκτρισμός ακόμα φάνταζε επιστημονική φαντασία, όταν ένας άνθρωπος αρρώσταινε και οι συγγενείς του ξενυχτούσαν μαζί του για να τον βοηθήσουν, προφανώς άναβαν κεριά στο δωμάτιό του για να βλέπουν. Η κουκουβάγια, ως νυχτοπούλι, την τραβάει το φως και έτσι πήγαινε και καθόταν έξω από το παράθυρο του ασθενούς. Όταν τις περισσότερες φορές ο ασθενής πέθαινε, ελλείψει φαρμάκων και γνώσεων εκείνη την εποχή, απέδιδαν τον θάνατό του σε αυτό το δύστυχο πλάσμα.
Ότι δεν κατανοούσε ο άνθρωπος το τοποθετούσε στην σφαίρα του κακού! Πολλές από αυτές τις δεισιδαιμονίες και άλλες πολλές δυστυχώς ("φτου φτου σκόρδα", "δεν λέμε στην υγειά σου με τον καφέ", κλπ) διαιωνίζονται μέχρι και σήμερα επειδή υπάρχει κόσμος που τις δέχεται χωρίς δεύτερη σκέψη, της ενστερνίζεται και τις περνάει από γενιά σε γενιά.
1. Ποτέ μην περπατάς κάτω από σκάλα: Πολλοί προληπτικοί αποφεύγουν να περνάνε κάτω από σκάλες. Γιατί αυτό; Πρόκειται για μία αντίληψη από την εποχή των πρώτων Χριστιανών, οι οποίοι πίστευαν ότι όταν περνάς κάτω από μία σκάλα ήταν σαν να προσβάλλεις την Αγία Τριάδα και να συντάσσεσαι με τον Διάβολο! Και αυτό γιατί όταν μια σκάλα είναι τοποθετημένη δίπλα σε έναν τοίχο σχηματίζει τρίγωνο με τον τοίχο και το έδαφος. Το τρίγωνο αυτό θεωρούσαν ότι συμβόλιζε την Αγία Τριάδα...
2. Μην χύσεις αλάτι στο τραπέζι. Είναι γρουσουζιά: Παρ' ότι πολλοί λένε ότι και αυτό έχει παλαιοχριστιανικά κατάλοιπα, επειδή λέγεται ότι ο Ιούδας είχε χύσει αλάτι στον Μυστικό Δείπνο, είναι κάτι που δεν μπορεί να αποδειχτεί ιστορικά άρα θεωρείται ως ανακρίβεια. Πιθανότατα η φράση αυτή έχει τις ρίζες της στην εποχή του Μεσαίωνα όπου το αλάτι ήταν ένα αρκετά ακριβό αγαθό. Για να αποφύγουν την άσκοπη χρήση του και για να "πείσουν" τον απλό κόσμο να μην το σπαταλάει άσκοπα έλεγαν ότι αν χυθεί αλάτι στο τραπέζι τα κακά πνεύματα εμφανίζονται και παραμονεύουν πίσω του. Γι' αυτό το λόγο όταν χυνόταν αλάτι το άρπαζαν και το πετούσαν πίσω από τον αριστερό τους ώμο για να πετύχουν τα κακά πνεύματα στο... μάτι!
3. Μαύρες γάτες = γρουσουζιά: Στην αρχαία Αίγυπτο μία από τις θεότητες είχε την μορφή μαύρης γάτας και γι' αυτό τον λόγο οι γάτες ήταν ιερά πλάσματα για τους Αιγύπτιους. Οι χριστιανοί ιερείς για να καταφέρουν να απομακρύνουν τον λαό από αυτού του είδους την πίστη έπεισαν τους πιστούς να εξολοθρεύσουν τους "δαίμονες" που εμφανίζονταν με την μορφή αυτών των μαύρων αιλουροειδών. Κάτι που δεν σταμάτησε μόνο εκεί αλλά επεκτάθηκε και στις γριούλες που φρόντιζαν αυτές τις γάτες ακόμα και στον δυτικό κόσμο με την δικαιολογία ότι ήταν... μάγισσες!
4. Λαγοπόδαρα: Πολύς κόσμος πίστευε (και ίσως πιστεύει ακόμα) ότι τα λαγοπόδαρα φέρνουν τύχη! Πόσα και πόσα λαγοπόδαρα δεν έγιναν μπρελόκ για να προστατεύουν τους προληπτικούς; Πόσα και πόσα λαγουδάκια δεν περπατούσαν αφήνοντας κόκκινες πατημασιές στο πράσινο χορταράκι... Από που όμως προέρχεται αυτό; Από τα βάθη της ιστορίας, όταν η γονιμότητα θεωρείτο το άλφα και το ωμέγα, ο κόσμος έβλεπε τα πλάσματα αυτά να γεννοβολάνε διαρκώς και αφελέστατα πίστευαν ότι επρόκειτο σε μεγάλη τύχη των λαγών! Πίστευαν λοιπόν ότι αν κουβαλούσαν μαζί τους... κομμάτι αυτών των λαγών θα δανειζόντουσαν λίγη από την τύχη τους και ο Θεός θα τους χάριζε ένα παιδί...
5. Μην σπάσεις καθρέφτη: Μια δεισιδαιμονία που λέγεται ότι γεννήθηκε τα πρώτα χρόνια που πάτησε το πόδι του ο άνθρωπος στον πλανήτη, παρ' ότι δεν υπήρχαν καθρέφτες τότε! Φανταστείτε την έκπληξη του πρώτου ανθρώπου όταν αντίκρυσε το είδωλό του στο νερό μιας λίμνης! Πίστεψε ότι επρόκειτο για ένα υπαρκτό αντίγραφο του εαυτού του, μια πίστη που κράτησε για αρκετά χρόνια ακόμα, και όταν κατασκευάστηκαν οι πρώτοι καθρέφτες λέγεται ότι πίστευαν (στα χρόνια του Μεσαίωνα τουλάχιστον) ότι αν σπάσει καθρέφτης ενώ είσαι μπροστά του, χάνεται ένα μέρος της ψυχής σου, πεθαίνει ένα κομμάτι του εαυτού σου! Πως λοιπόν να μην το θεωρούσαν γρουσουζιά!
6. Τρίτη και 13: Η ημερομηνία αυτή είναι συνδυασμός προλήψεων και δεν διαφέρει και πολύ από την Παρασκευή και 13 που πιστεύει ο δυτικός κόσμος. Λέγεται ότι στις 29 Μαΐου 1453, ημέρα που έπεσε η Κωνσταντινούπολη, ήταν Τρίτη. Ήταν μια μέρα που στιγμάτησε βαθιά τους Έλληνες και τη θεώρησαν από τότε γρουσούζικη μέρα. Το 13 λέγεται ότι προέρχεται από τον Ιούδα που ήταν το 13ο μέλος στο Μυστικό Δείπνο. Το Παρασκευή και 13 όμως; Φήμες λένε ότι Παρασκευή έγινε ο κατακλυσμός του Νώε και επίσης γνωρίζουμε και τι έγινε την Μεγάλη Παρασκευή. Κάθε λαός λοιπόν συνδύασε διαφορετικά τις μέρες που θεωρούσε γρουσούζικες και τους αντίστοιχους αριθμούς και γεννήθηκε ένας αχταρμάς κακοδαιμονίας...
7. Η κουκουβάγια, άγγελος θανάτου: Τα παλιά χρόνια όταν ο ηλεκτρισμός ακόμα φάνταζε επιστημονική φαντασία, όταν ένας άνθρωπος αρρώσταινε και οι συγγενείς του ξενυχτούσαν μαζί του για να τον βοηθήσουν, προφανώς άναβαν κεριά στο δωμάτιό του για να βλέπουν. Η κουκουβάγια, ως νυχτοπούλι, την τραβάει το φως και έτσι πήγαινε και καθόταν έξω από το παράθυρο του ασθενούς. Όταν τις περισσότερες φορές ο ασθενής πέθαινε, ελλείψει φαρμάκων και γνώσεων εκείνη την εποχή, απέδιδαν τον θάνατό του σε αυτό το δύστυχο πλάσμα.
Ότι δεν κατανοούσε ο άνθρωπος το τοποθετούσε στην σφαίρα του κακού! Πολλές από αυτές τις δεισιδαιμονίες και άλλες πολλές δυστυχώς ("φτου φτου σκόρδα", "δεν λέμε στην υγειά σου με τον καφέ", κλπ) διαιωνίζονται μέχρι και σήμερα επειδή υπάρχει κόσμος που τις δέχεται χωρίς δεύτερη σκέψη, της ενστερνίζεται και τις περνάει από γενιά σε γενιά.
usa
Η έξαρση του νεοφιλελευθερισμού που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 κατάφερε να διαλύσει το σύστημα πρόνοιας για τους ψυχικά ασθενείς. Μορφές σαν τον τότε κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Ρόναλντ Ρήγκαν, είχαν πιέσει για την σμίκρυνση του δημοσίου και του κοινωνικού κράτους. Άλλωστε, όπως υποστηριζόταν, οι ασθενείς αυτοί ήταν προτιμότερο να αναρρώσουν ως ενεργά μέλη της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που δεκαετίες μετά, έχοντας ουσιαστικά χάσει το στοίχημα, αδυνατεί να το παραδεχτεί και αντ’ αυτού υποκρίνεται πως δεν υπάρχει ένα από τα πλέον ευάλωτα και αβοήθητα «κομμάτια» της.
Thursday, September 24, 2009
sto elliniko sidagma
iparxei enas nomos pou anaferete ws mia "xaristiki praxi" pou xareizode foroi logou xari,stis trapezes,megaloepixierimaties,sta diamenomena kerdi,pelatiakes spatales,dapanes k oxi ependiseis,diaf8ora...
oi ekloges
den 8a itan oi ekloges mia mera xaras?den eprepe na giortazoume tin dimokratikothta tou politeumatos mas,tin giorti twn dikaiwmatwn mas?
kai omws den ad autou autes oi meres einai moudes.Akoma kai oi ipopsifies meterxomenes-eperxomenes-exerxwmenes kiberneiseis xarakthrizode apo mia moudi dia8esi tin imera ton eklogwn.Autoi pou feugoun gia eunoitous logous,alla akoma kai autoi pou erxode kirios epeidi den einai sigouroi akoma gia to apotelesma.Auto deixnei oti i exousia ais8anete amixana otan den exei apoktisei akoma tin dinamei ths.Iparxei logos omws na ais8anete amixana?ka9ws i diname tin prokeimeni stigmi i apoliti exousia briskete ston lao,pou ofeilete tote h amhxania auth?exalou apo ton lao adloun dinami.Epeita tin epomeni mera i amixania auti exafanizete ws dia mageias.Simeio pou diexnei oti apo tin proti kiolas mera exoun xeperastei oi amixanies ka8ws i exousia tous einai aklwniti,o laos dn exei pleon kapoia exousia sta xeria tou.Apodeixei oti i politeia paeu pleon na einai ypologh sto koinwniko sinolo,sti dikaiosuny kai stous fories apo tous opoious askei tin exousia tis kai stous foreis pou tis edosan tin exousia.O mixanismos twn sinais8imatwn autwn deinei ali8eies,ta sinais8imata pou lene tin ali8eia kai den kribode piso apo xilinous logous kai iposxologies.Mas tazoun ton paradeiso apo tin kolasi.An i mera einai moudi gia autous tote einai katamauri gia olous emas.Akoma kai oi dief8armenoi polites katebainoun ekeini tin mera ston adi.Gamoti emena me eixe diorisei xwris asep i nd.Tora to pasok 8a diorisei kapoion allon stin 8esi mou.Anexartitos dief8armenou i adiaf8orou politi oloi boroume na poume me bebaiothta oti kaki dia8esi mas dinei ekeini tin mera.Einai i asyneidhth,merikes fores kai eushneidhth adileipsi oti tipota den 8a allaxei se auton ton gamimeno topo.I katara tou na gennisoume tin dimokratia kai na min tin zisoume pote.San na arpazeis apo mia mana to brefos tis.gamiste ta gamimena mas malia.
ta xeirotera epode:)kali dia8esi:)fate skata kernaei to kratos:)
kai omws den ad autou autes oi meres einai moudes.Akoma kai oi ipopsifies meterxomenes-eperxomenes-exerxwmenes kiberneiseis xarakthrizode apo mia moudi dia8esi tin imera ton eklogwn.Autoi pou feugoun gia eunoitous logous,alla akoma kai autoi pou erxode kirios epeidi den einai sigouroi akoma gia to apotelesma.Auto deixnei oti i exousia ais8anete amixana otan den exei apoktisei akoma tin dinamei ths.Iparxei logos omws na ais8anete amixana?ka9ws i diname tin prokeimeni stigmi i apoliti exousia briskete ston lao,pou ofeilete tote h amhxania auth?exalou apo ton lao adloun dinami.Epeita tin epomeni mera i amixania auti exafanizete ws dia mageias.Simeio pou diexnei oti apo tin proti kiolas mera exoun xeperastei oi amixanies ka8ws i exousia tous einai aklwniti,o laos dn exei pleon kapoia exousia sta xeria tou.Apodeixei oti i politeia paeu pleon na einai ypologh sto koinwniko sinolo,sti dikaiosuny kai stous fories apo tous opoious askei tin exousia tis kai stous foreis pou tis edosan tin exousia.O mixanismos twn sinais8imatwn autwn deinei ali8eies,ta sinais8imata pou lene tin ali8eia kai den kribode piso apo xilinous logous kai iposxologies.Mas tazoun ton paradeiso apo tin kolasi.An i mera einai moudi gia autous tote einai katamauri gia olous emas.Akoma kai oi dief8armenoi polites katebainoun ekeini tin mera ston adi.Gamoti emena me eixe diorisei xwris asep i nd.Tora to pasok 8a diorisei kapoion allon stin 8esi mou.Anexartitos dief8armenou i adiaf8orou politi oloi boroume na poume me bebaiothta oti kaki dia8esi mas dinei ekeini tin mera.Einai i asyneidhth,merikes fores kai eushneidhth adileipsi oti tipota den 8a allaxei se auton ton gamimeno topo.I katara tou na gennisoume tin dimokratia kai na min tin zisoume pote.San na arpazeis apo mia mana to brefos tis.gamiste ta gamimena mas malia.
ta xeirotera epode:)kali dia8esi:)fate skata kernaei to kratos:)
ali8inwn nous
http://www.youtube.com/watch?v=zjbuHCs-04o
otan kapoia pramata ftanoun koda mas tote oi eleue8eroi ipostiriktes t parisiou ginomatse fobikoi
otan kapoia pramata ftanoun koda mas tote oi eleue8eroi ipostiriktes t parisiou ginomatse fobikoi
kanabeeee
Γιατί η κάνναβη είναι τόσο διαδεδομένη; Ο κύριος λόγος είναι ότι τα λεγόμενα "μαλακά" ναρκωτικά (μαριχουάνα, χασίς) έχουν χαμηλή τιμή, αφού πέντε στριφτά κοστίζουν λιγότερο από 7 ευρώ. Αυτό τα κάνει προσιτά ακόμα και στους πιο νέους. Σύμφωνα με μελέτες, οι περισσότεροι έφηβοι και νέοι των αναπτυγμένων χωρών ξοδεύουν σχεδόν όλο το χαρτζιλίκι τους για την αγορά αντικειμένων που τους δίνουν την αίσθηση ότι χάρη σ' αυτά εντάσσονται σε κάποια ομάδα και ακολουθούν τις ιεροτελεστίες της. Υιοθετούν δηλαδή κάποια ιδιαίτερα πρότυπα συμπεριφοράς, όπως κινητά, επώνυμα ρούχα, τσιγάρα, όπως επίσης ποτά και ναρκωτικά. Υπάρχει όμως κι ένας επιπλέον βασικός λόγος που κάνει τις ουσίες αυτές τόσο ελκυστικές για τους νέους: τις καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου, η γοητεία του παράνομου και της παραβατικής συμπεριφοράς. Σπάνε τους καθιερωμένους κοινωνικούς και οικογενειακούς κώδικες που τους επιβάλλουν να είναι ευπρεπείς, σοβαροί και μετρημένοι. "Η περιέργεια, η επιθυμία να βιώσουν νέες απαγορευμένες εμπειρίες και η ανάγκη να προκαλέσουν και να ενσωματωθούν σε μια ομάδα ομηλίκων τους που κάνει χρήση είναι μερικοί από τους λόγους που η κάνναβη είναι τόσο γοητευτική για ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας", εξηγεί ο δρ Χαράλαμπος Πουλόπουλος, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ). Το κάπνισμα συνδέεται επίσης με τη διαδικασία ενηλικίωσης. Ανέκαθεν η παραβίαση των κανόνων που θέτει ο κόσμος των ενηλίκων και η ταύτιση με μοντέλα διαφορετικά από εκείνα που τους προτείνει η οικογένεια κάνει τους νέους να νιώσουν αυτόνομοι. "Σε γενικές γραμμές", συνεχίζει ο κ. Πουλόπουλος, "θα λέγαμε ότι το πρόβλημα αρχίζει όταν κάποιος καταφεύγει στη χρήση βλαπτικών ουσιών για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και τις δυσκολίες που συναντά στη ζωή του. Είναι όμως αυθαίρετο να καθορίσουμε εξαρχής μια συγκεκριμένη ποσότητα ή συχνότητα χρήσης ουσιών ως αντικειμενικό όριο για την προβληματική χρήση. Η περιστασιακή χρήση δε σημαίνει αυτόματα και σωματική εξάρτηση, μια διαδικασία που είναι μακροχρόνια και περνά από διαφορετικά στάδια. Εμπεριέχει ωστόσο ποικίλους κινδύνους, όπως αποκαλύπτουν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία. Τα περισσότερα εξαρτημένα άτομα από βαριά ναρκωτικά είχαν την πρώτη επαφή τους με ουσίες δοκιμάζοντας κάνναβη σε εφηβική ηλικία".
Είναι η κάνναβη προθάλαμος των σκληρών ναρκωτικών;
Μια πρόσφατη έρευνα στη Νέα Ζηλανδία έδειξε ότι το 99% των ατόμων που κάνουν χρήση σκληρών ναρκωτικών (ηρωίνη κοκαΐνη) είχαν αρχίσει με τα "μαλακά". Φαινομενικά λοιπόν η κάνναβη έχει άμεση σχέση. Παραμένει όμως αναμφισβήτητο γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που κάνουν χρήση κάνναβης δεν περνούν ποτέ στα σκληρά ναρκωτικά. Το πέρασμα από το ένα είδος στο άλλο δεν είναι ούτε υποχρεωτικό ούτε αναγκαίο. Τότε ποιοι παράγοντες το ευνοούν και ποιοι το εμποδίζουν; "Το πέρασμα από τα μαλακά στα σκληρά ναρκωτικά εξαρτάται κυρίως από την προσωπικότητα του χρήστη κι από την ομάδα των ατόμων που συναναστρέφεται", υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Φέργκιουσον, καθηγητής της ιατρικής σχολής του Κράιστστερτς (Ν. Ζηλανδία), ο οποίος ηγήθηκε αυτής της σημαντικής έρευνας σε 1.265 νέους, τους οποίους παρακολούθησε από τη γέννηση έως τα 21 τους χρόνια. Το πέρασμα στα σκληρά ναρκωτικά αποτρέπεται και με άλλο τρόπο: αν ο χρήστης γνωρίσει και εμπεδώσει τη διαφορά ανάμεσα στα διάφορα είδη ουσιών. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εκπαίδευσης και της νομικής διαφοροποίησης, όπως με την αποποινικοποίηση ή τη νομιμοποίηση ορισμένων ουσιών σε αντίθεση με άλλες. Ας μην ξεχνάμε ότι όπου τα μαλακά ναρκωτικά είναι παράνομα συνήθως διακινούνται από τους ίδιους τους εμπόρους, οι οποίοι προφανώς έχουν συμφέρον να ενθαρρύνουν το πέρασμα στα σκληρά. Στην Ολλανδία, όπου το εμπόριο της μαριχουάνας γίνεται σε καταστήματα με ειδική άδεια, η χρήση σκληρών ναρκωτικών έχει μειωθεί.
Υπάρχει ηλικία υψηλού κινδύνου;
Σύμφωνα με έρευνα του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Όρεγκον (ΗΠΑ), πιο επικίνδυνη είναι η περίοδος μετάβασης από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Σ' αυτή την περίοδο της εφηβείας το παιδί δέχεται περισσότερο τις επιδράσεις του περιβάλλοντος κι αρχίζει να απομακρύνεται από την οικογενειακή ομάδα. Ο καπνός, η κάνναβη και το αλκοόλ είναι πλέον οι μόνιμοι συνοδοί της διασκέδασης των νέων - ο αριθμός χρηστών κάνναβης στην Ελλάδα έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Όπως δηλώνει ο δρ Πουλόπουλος, "ένα άτομο που θα εμπλακεί στη χρήση θα το κάνει στην πιο κρίσιμη ηλικία, και συγκεκριμένα από τα 15 έως τα 30 του χρόνια".
Πότε υπάρχει κίνδυνος;
Όσο περισσότερο η ουσία και οι βιοχημικές της ιδιότητες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του χρήστη. Εφόσον ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι το ίδιο το άτομο, δε θα έπρεπε να μιλάμε για μαλακά ή σκληρά ναρκωτικά αλλά μάλλον για "μαλακούς" ή "σκληρούς" χρήστες. Ο Ντέιβιντ Σμιθ, ιδρυτής του Haight Ashbury Clinics στο Σαν Φρανσίσκο, θέτει ως κριτήριο για να θεωρηθεί μια ουσία ναρκωτικό το εξής τρίπτυχο: Επικίνδυνη είναι η εξάρτηση όταν συνδυάζει ψυχαναγκαστική συμπεριφορά (εθισμός και σύνδρομο στέρησης που χαρακτηρίζεται από ακατανίκητη παρόρμηση), απώλεια ελέγχου και ακατάπαυστη χρήση. Υπό αυτή την έννοια το τσιγάρο είναι σκληρότερο ναρκωτικό από την κάνναβη. Ακόμα και η μέτρια ή περιστασιακή χρήση κάνναβης προκαλεί ελάχιστες σωματικές και ήπιες ψυχολογικές μεταβολές. Όμως όπως τονίζει ο κ. Γιάννης Λιάππας, αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Αθηνών, στο βιβλίο Χασίς (εκδόσεις Πατάκη), "παρά τη μέτρια χρήση, το γεγονός ότι η THC (η δραστική ουσία της κάνναβης) και οι μεταβολίτες της επιδρούν και επηρεάζουν το νευρικό ιστό και το σεξουαλικό σύστημα, αυτό σε συνδυασμό με τη διαπίστωση ότι η μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα που κάνει χρήση κάνναβης είναι οι έφηβοι και οι μεταέφηβοι, θα πρέπει να μας κάνει να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της χρήσης κάνναβης με σκεπτικισμό και μεγάλη επιφύλαξη".
Πώς να προφυλαχθούμε από τον κίνδυνο;
Απ' όλες τις σοβαρές μελέτες προκύπτει ότι το να έχει κάποιος δημιουργικά ενδιαφέροντα και στέρεους οικογενειακούς δεσμούς δεν τον εμποδίζει να κάνει περιστασιακή χρήση ουσιών, αλλά σίγουρα τον βοηθά να μη τις αναγάγει σε υπέρτατη αξία. Τα παιδιά που σταματούν να καπνίζουν "χόρτο" ή κάνουν περιορισμένη χρήση προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τις λιγότερο αυστηρές οικογένειες, με υψηλό βαθμό αλληλεγγύης, αλληλοκατανόησης και αγάπης.
Είναι η κάνναβη προθάλαμος των σκληρών ναρκωτικών;
Μια πρόσφατη έρευνα στη Νέα Ζηλανδία έδειξε ότι το 99% των ατόμων που κάνουν χρήση σκληρών ναρκωτικών (ηρωίνη κοκαΐνη) είχαν αρχίσει με τα "μαλακά". Φαινομενικά λοιπόν η κάνναβη έχει άμεση σχέση. Παραμένει όμως αναμφισβήτητο γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που κάνουν χρήση κάνναβης δεν περνούν ποτέ στα σκληρά ναρκωτικά. Το πέρασμα από το ένα είδος στο άλλο δεν είναι ούτε υποχρεωτικό ούτε αναγκαίο. Τότε ποιοι παράγοντες το ευνοούν και ποιοι το εμποδίζουν; "Το πέρασμα από τα μαλακά στα σκληρά ναρκωτικά εξαρτάται κυρίως από την προσωπικότητα του χρήστη κι από την ομάδα των ατόμων που συναναστρέφεται", υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Φέργκιουσον, καθηγητής της ιατρικής σχολής του Κράιστστερτς (Ν. Ζηλανδία), ο οποίος ηγήθηκε αυτής της σημαντικής έρευνας σε 1.265 νέους, τους οποίους παρακολούθησε από τη γέννηση έως τα 21 τους χρόνια. Το πέρασμα στα σκληρά ναρκωτικά αποτρέπεται και με άλλο τρόπο: αν ο χρήστης γνωρίσει και εμπεδώσει τη διαφορά ανάμεσα στα διάφορα είδη ουσιών. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εκπαίδευσης και της νομικής διαφοροποίησης, όπως με την αποποινικοποίηση ή τη νομιμοποίηση ορισμένων ουσιών σε αντίθεση με άλλες. Ας μην ξεχνάμε ότι όπου τα μαλακά ναρκωτικά είναι παράνομα συνήθως διακινούνται από τους ίδιους τους εμπόρους, οι οποίοι προφανώς έχουν συμφέρον να ενθαρρύνουν το πέρασμα στα σκληρά. Στην Ολλανδία, όπου το εμπόριο της μαριχουάνας γίνεται σε καταστήματα με ειδική άδεια, η χρήση σκληρών ναρκωτικών έχει μειωθεί.
Υπάρχει ηλικία υψηλού κινδύνου;
Σύμφωνα με έρευνα του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Όρεγκον (ΗΠΑ), πιο επικίνδυνη είναι η περίοδος μετάβασης από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Σ' αυτή την περίοδο της εφηβείας το παιδί δέχεται περισσότερο τις επιδράσεις του περιβάλλοντος κι αρχίζει να απομακρύνεται από την οικογενειακή ομάδα. Ο καπνός, η κάνναβη και το αλκοόλ είναι πλέον οι μόνιμοι συνοδοί της διασκέδασης των νέων - ο αριθμός χρηστών κάνναβης στην Ελλάδα έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Όπως δηλώνει ο δρ Πουλόπουλος, "ένα άτομο που θα εμπλακεί στη χρήση θα το κάνει στην πιο κρίσιμη ηλικία, και συγκεκριμένα από τα 15 έως τα 30 του χρόνια".
Πότε υπάρχει κίνδυνος;
Όσο περισσότερο η ουσία και οι βιοχημικές της ιδιότητες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του χρήστη. Εφόσον ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι το ίδιο το άτομο, δε θα έπρεπε να μιλάμε για μαλακά ή σκληρά ναρκωτικά αλλά μάλλον για "μαλακούς" ή "σκληρούς" χρήστες. Ο Ντέιβιντ Σμιθ, ιδρυτής του Haight Ashbury Clinics στο Σαν Φρανσίσκο, θέτει ως κριτήριο για να θεωρηθεί μια ουσία ναρκωτικό το εξής τρίπτυχο: Επικίνδυνη είναι η εξάρτηση όταν συνδυάζει ψυχαναγκαστική συμπεριφορά (εθισμός και σύνδρομο στέρησης που χαρακτηρίζεται από ακατανίκητη παρόρμηση), απώλεια ελέγχου και ακατάπαυστη χρήση. Υπό αυτή την έννοια το τσιγάρο είναι σκληρότερο ναρκωτικό από την κάνναβη. Ακόμα και η μέτρια ή περιστασιακή χρήση κάνναβης προκαλεί ελάχιστες σωματικές και ήπιες ψυχολογικές μεταβολές. Όμως όπως τονίζει ο κ. Γιάννης Λιάππας, αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Αθηνών, στο βιβλίο Χασίς (εκδόσεις Πατάκη), "παρά τη μέτρια χρήση, το γεγονός ότι η THC (η δραστική ουσία της κάνναβης) και οι μεταβολίτες της επιδρούν και επηρεάζουν το νευρικό ιστό και το σεξουαλικό σύστημα, αυτό σε συνδυασμό με τη διαπίστωση ότι η μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα που κάνει χρήση κάνναβης είναι οι έφηβοι και οι μεταέφηβοι, θα πρέπει να μας κάνει να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της χρήσης κάνναβης με σκεπτικισμό και μεγάλη επιφύλαξη".
Πώς να προφυλαχθούμε από τον κίνδυνο;
Απ' όλες τις σοβαρές μελέτες προκύπτει ότι το να έχει κάποιος δημιουργικά ενδιαφέροντα και στέρεους οικογενειακούς δεσμούς δεν τον εμποδίζει να κάνει περιστασιακή χρήση ουσιών, αλλά σίγουρα τον βοηθά να μη τις αναγάγει σε υπέρτατη αξία. Τα παιδιά που σταματούν να καπνίζουν "χόρτο" ή κάνουν περιορισμένη χρήση προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τις λιγότερο αυστηρές οικογένειες, με υψηλό βαθμό αλληλεγγύης, αλληλοκατανόησης και αγάπης.
Wednesday, September 23, 2009
alax sta arabika simainei 8eos
Oi pio "fanatikoi"islamistes einai oi pio pistoi opadoi tou e8nikismou.
Oi islamistes pisteuoun ston alax,pou simainei sta arabika 8eos.Isws auth einai i pio an8rwpini 8riskeia ka8ws pragmateuete tin anagh tou an8rwpou sthn pisth kai oxi thn pisth ws anagh tou an8rwpou.O 8eos tous dld dn exei onoma.Apla pisteuoun se enan 8eo,tin an8rwpini anagi dld gia pisth.O xristianismos logou xarh ekfrazei oxi kapoia genikoteri anagi pisths alla ola auta osa sernei i brwmiki auth istoria.Epitasei diladi auti tin morfi 8riskeias.
Oi islamistes pisteuoun ston alax,pou simainei sta arabika 8eos.Isws auth einai i pio an8rwpini 8riskeia ka8ws pragmateuete tin anagh tou an8rwpou sthn pisth kai oxi thn pisth ws anagh tou an8rwpou.O 8eos tous dld dn exei onoma.Apla pisteuoun se enan 8eo,tin an8rwpini anagi dld gia pisth.O xristianismos logou xarh ekfrazei oxi kapoia genikoteri anagi pisths alla ola auta osa sernei i brwmiki auth istoria.Epitasei diladi auti tin morfi 8riskeias.
Tuesday, September 22, 2009
saixalestas
B.D. Foxmoor & Prohja - Στα μεγάλα σκοτάδια (Live @ Ονειρολόγιο)
http://www.youtube.com/watch?v=y4vE4HVSlM4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=YX9PkpBhuts&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=YX9PkpBhuts&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=tvuiNF3_b0w&feature=related
to be xodroulis simainei
Μετανάστευση με ποσόστωση ζήτησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ και τόνισε πως πρέπει να επανεξεταστεί το ζήτημα των ταυτοτήτων. Παράλληλα, πρότεινε η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ισραήλ στα εθνικά θέματα και κάλεσε την Εκκλησία να συνδράμει οικονομικά για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση
poulo oi metanastes,tautotties kai xristianoi oloi oi ellines tora.Na ginoume siwnistes kai israilites,as skotonoume k emeis paaliastinious kai ama dn exoume 8a skotonoume metanastes kai 15xrona,na ginoume organiki domi tis politikis tou xristianodimokrati fasista aggeladari apo to texas,e8nika 8emata tora polemous se olous,ekklisia kai oikonomia einai ena kai to auto,o 8eos na boi8isei na perasei i oikonomiki krisi,ama dioxoume tous metanastes kai me to oikonomiko sxedio anaptixis p exei oxi o pro8ipourgos pleon alla o arxiepiskopos k katapatame tis deka edoles ola 8a ginoun paradeisos.kai pia anadianomi tou ploutou kai pia khnoktimosini i kefalaio k prasina aloga 9a anaptyx8oume me perisotera batopaidia,8a nomimopoihsoume opoiodipote au8aireto tou ellina politi aplws me to na to sto agio kerdos,signomi,agio oros.
pera apo ola auta,kai tis extremistikes diloseis tou karatzafyrer yparxei duo pragmata.To proto einai i prospa8eia tou na kalipsei tis xoudikes kai hitlerikes tou apopseis apo tin alli to deutero einai pos briskete brosta apo mia megali xlapatsa pou 8a faei stis bouleutikes ekloges tou 09.Me tin pepoi8hsh oti i eklogiki tou dinami 8a auxi8ei apo tous "aganaktismenous"polites pou parousiazode pleon me eniai morfi kai afeterou apo tous disarestimenous polites apo tin nd na kateu8inode se ekeinon.O karamalakas exei san dedomeno oti i maza ts nd 8 paei m t meros t kai prospa8ei tora me mia extremistiki politiki topo8etisi na proselkisei akraious kiklous tis dexias.henxaei omws oti oi aneka8en neodimokrates 8a sinexisoun mexri ton gremo me ton karamanli kai apo tin alli oi perisoteroi tis nd anhkoun stous polites pou dokimasan tin allagi apo prasino se ble k p 8a xanagirisoun se apo oti fenete prasino.ARA nd dn prokeite na pane pros fyrer meria,ena t kratoumeno,2o akoma k to laos g tn akra dexia einai ena mal8ako komma se sxesi me tis politikes k ts draseis tous.i ekklisia isws na areskete sto na apoktisei kapoia dinami to laos alla dn pernei episimi 8esi min riskarodas ta kektenomena.tora kati gries pou mas prizoun ta @@ sta leoforeia oi metanastes k oi metanastes e autes siga siga to swmati paradisei ka8os to pneumati exei 'PARADISOUSI"EDO K KAIRO.AUTA ME TON MALAKA.Pou metaxi olwn ton ili8iwn tous kanei na fainode normalides.pou na mou xa8eite bastardoi,apogonoi tis mizerias kai tou skotadismou.o 8eos sas ekane gia na mas didaxei oti dn prepei n eimaste ratsistes me tous maurous p einai pi8ikia kai afou dn katalabainame mas ekane k emas.
mauros ston tropo skepsis m apenadi se mia aria aspri fili
k episis oi xodroi iatrika dld exoun swria psixologikon kai swmatikon problimaton pou epekteinode kai pneumatika.Ti na tous kanoume dautous.Kai den milame gia tous xodrous pou trwne alla tous xodrous pou tous trwei i malakia.ade geia twra
poulo oi metanastes,tautotties kai xristianoi oloi oi ellines tora.Na ginoume siwnistes kai israilites,as skotonoume k emeis paaliastinious kai ama dn exoume 8a skotonoume metanastes kai 15xrona,na ginoume organiki domi tis politikis tou xristianodimokrati fasista aggeladari apo to texas,e8nika 8emata tora polemous se olous,ekklisia kai oikonomia einai ena kai to auto,o 8eos na boi8isei na perasei i oikonomiki krisi,ama dioxoume tous metanastes kai me to oikonomiko sxedio anaptixis p exei oxi o pro8ipourgos pleon alla o arxiepiskopos k katapatame tis deka edoles ola 8a ginoun paradeisos.kai pia anadianomi tou ploutou kai pia khnoktimosini i kefalaio k prasina aloga 9a anaptyx8oume me perisotera batopaidia,8a nomimopoihsoume opoiodipote au8aireto tou ellina politi aplws me to na to sto agio kerdos,signomi,agio oros.
pera apo ola auta,kai tis extremistikes diloseis tou karatzafyrer yparxei duo pragmata.To proto einai i prospa8eia tou na kalipsei tis xoudikes kai hitlerikes tou apopseis apo tin alli to deutero einai pos briskete brosta apo mia megali xlapatsa pou 8a faei stis bouleutikes ekloges tou 09.Me tin pepoi8hsh oti i eklogiki tou dinami 8a auxi8ei apo tous "aganaktismenous"polites pou parousiazode pleon me eniai morfi kai afeterou apo tous disarestimenous polites apo tin nd na kateu8inode se ekeinon.O karamalakas exei san dedomeno oti i maza ts nd 8 paei m t meros t kai prospa8ei tora me mia extremistiki politiki topo8etisi na proselkisei akraious kiklous tis dexias.henxaei omws oti oi aneka8en neodimokrates 8a sinexisoun mexri ton gremo me ton karamanli kai apo tin alli oi perisoteroi tis nd anhkoun stous polites pou dokimasan tin allagi apo prasino se ble k p 8a xanagirisoun se apo oti fenete prasino.ARA nd dn prokeite na pane pros fyrer meria,ena t kratoumeno,2o akoma k to laos g tn akra dexia einai ena mal8ako komma se sxesi me tis politikes k ts draseis tous.i ekklisia isws na areskete sto na apoktisei kapoia dinami to laos alla dn pernei episimi 8esi min riskarodas ta kektenomena.tora kati gries pou mas prizoun ta @@ sta leoforeia oi metanastes k oi metanastes e autes siga siga to swmati paradisei ka8os to pneumati exei 'PARADISOUSI"EDO K KAIRO.AUTA ME TON MALAKA.Pou metaxi olwn ton ili8iwn tous kanei na fainode normalides.pou na mou xa8eite bastardoi,apogonoi tis mizerias kai tou skotadismou.o 8eos sas ekane gia na mas didaxei oti dn prepei n eimaste ratsistes me tous maurous p einai pi8ikia kai afou dn katalabainame mas ekane k emas.
mauros ston tropo skepsis m apenadi se mia aria aspri fili
k episis oi xodroi iatrika dld exoun swria psixologikon kai swmatikon problimaton pou epekteinode kai pneumatika.Ti na tous kanoume dautous.Kai den milame gia tous xodrous pou trwne alla tous xodrous pou tous trwei i malakia.ade geia twra
Monday, September 21, 2009
hpa k exo satana
Όλοι θυμόμαστε την προετοιμασία της αμερικανο-βρετανική στρατιωτικής επίθεσης για την κατάκτηση του Ιράκ. Η κύρια προ παγάνδα ήταν τα όπλα μαζικής καταστροφής που είχε ο Σαντάμ, βιο λογικά ή χημικά. Φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα, αλλά ο πόλεμος έγι νε. Το πετρέλαιο ήταν πάντα εκεί. Κανείς δεν θυμήθηκε πως ήται οι ίδιες οι ΗΠΑ που οδήγησαν σε αποτυχία την Διεθνή Συνδιάσκε ψη της Γενεύης το Δεκέμβριο του 2001, για την απαγόρευση κα τον έλεγχο των βιολογικών και χημικών όπλων. Οι ΝΕ\¥ ΥΟΚΚ ΤΙΜΕδ αποκάλυψαν λίγους μήνες μετά, πως το Πεντάγωνο και τ ΟΙΑ είχαν αρχίσει έρευνες για την κατασκευή βιολογικών και χημικών όπλων νέας γενιάς.
eipa kai elalisa
Υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, μείωση του προϋπολογισμού για κοινωνικές δαπάνες, μαζικές απολύσεις των
37
εργαζομένων, αύξηση των επιτοκίων, μείωση των μισθών, περιορισμός των πιστώσεων, κατάργηση των επιδοτήσεων ακόμα και σε βασικά προϊόντα διατροφής, αύξηση των τιμολογίων για το ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνο, ενίσχυση των εξαγωγών και όλες οι επιχειρήσεις του κράτους, δηλαδή η δημόσια-κοινή περιουσία ενός λαού, να δοθεί στους ιδιώτες
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είναι ένα μόνιμο δικαστήριο, αρμόδιο για τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και κάθε δικτάτορας, σ’ όποια γωνία της γης και να βρισκόταν, δεν θα είχε ατιμωρησία και κάποια στιγμή θα καθόταν στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Οι ΗΠΑ ήταν εναντίον.
Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και δεκάδες άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις, εδώ και δεκαετίες παλεύουν για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. Αυτές οι νάρκες είναι μικρές, συχνά δεν μπορούν να ανιχνευτούν και μπορεί να μοιάζουν σαν ένα οποιοδήποτε αθώο αντικείμενο. Αυτές ρίχνονται κατά δεκάδες χιλιάδες και κατά κανόνα τα θύματα είναι άμαχοι ή παιδιά που τις θεωρούν παιχνίδι. Λόγω του μεγάλου αριθμού τους και της μεγάλης διασποράς τους είναι αδύνατη η περισυλλογή τους. Και εξακολουθούν να εξολοθρεύουν για πολλά χρόνια μετά τη λήξη των εχθροπραξιών. Και
42
σωστά είχαν χαρακτηρισθεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Και τελικά απαγορεύτηκαν. Οι ΗΠΑ ήταν κατά της απαγόρευσης. Τόπος προελεύσεως και παραγωγής αυτών των ναρκών ήταν οι ΗΠΑ. Και μια απαγόρευση εμπόδιζε την ελευθερία του εμπορίου.
Subscribe to:
Posts (Atom)
About Me
- oratrondelta
- ENAS EINAI O STOXOS GNOSTOS APO PALIA.PALIA KAIGAN BIBLIA TORA KAINE MALLIA,PALIA 8A ME KREMAGANE TORA OLA KALA,TORA ME KALOPIANOUN MOU KANOUNE PROTASEIS MOU IPOSXODE KARIERA LEEI ARKEI NA KATALAGIASEIS.TORA ME AFOMOMOIONOUN KAI ME OIKOIOPOIOUN ALLA KALOU KAKOU ME PARAKOLOU8OUN KAI POU K POU XTYPANE MA XTIPIOUDE KAI AUTOI!