Subscribe to:
Post Comments (Atom)
About Me
- oratrondelta
- ENAS EINAI O STOXOS GNOSTOS APO PALIA.PALIA KAIGAN BIBLIA TORA KAINE MALLIA,PALIA 8A ME KREMAGANE TORA OLA KALA,TORA ME KALOPIANOUN MOU KANOUNE PROTASEIS MOU IPOSXODE KARIERA LEEI ARKEI NA KATALAGIASEIS.TORA ME AFOMOMOIONOUN KAI ME OIKOIOPOIOUN ALLA KALOU KAKOU ME PARAKOLOU8OUN KAI POU K POU XTYPANE MA XTIPIOUDE KAI AUTOI!
Αφού υποχρεωτικό είναι το στρατιωτικό
ReplyDeleteΜέρες κατάταξης αυτές που διανύουμε - πέρα από την επερχόμενη καλοκαιρία. Νέοι και λιγότερο νέοι ετοιμάζουν τα πράγματά τους, η μάνα-αδερφή-γυναίκα πλέκει την κάλτσα του στρατιώτη, τα μαγαζιά που πουλάνε στρατιωτικά είδη θησαυρίζουν και τα στρατόπεδα ανοίγουν τις πύλες τους να δεχτούν μερικές χιλιάδες νεοσύλλεκτων. Για τους περισσότερους ξεκινάει μία χρονιά για τη ζωή τους σε γενικές γραμμές χαμένη, για άλλους πιο τυχερούς ή άτυχους ένα εννιάμηνο ή ένα εξάμηνο και ούτω καθεξής.
Ειδικά από τότε που άρχισε το δωδεκάμηνο (ήμουν από τους τυχερούς της πρώτης δωδεκάμηνης σειράς στην ιστορία του ελληνικού στρατού) μέρα στον στρατό που περνά, δεν ξαναγυρνά. Αυτό για όσους μπορεί να στενοχωριούνται ή να το σκέφτονται λίγο παραπάνω. Σίγουρα αποτελεί διακοπή της πολιτικής ζωής με ό,τι αυτό συνεπάγεται: απόσταση από φίλους, δουλειά, γνωριμίες, οικογένεια, σχέση κτλ κτλ. Από την άλλη αποτελεί μια πρόγευση της ζωής που ακολουθεί μετά, καθώς εκεί μέσα βρίσκει κανείς κάθε καρυδιάς καρύδι, ενώ είναι υποχρεωμένος κατά κανόνα να υπακούει τους "ανωτέρους" του που μόνη βάση "ανωτερότητάς" τους δεν είναι ο σεβασμός ή κάτι ανάλογο, αλλά η εξουσία που πηγάζει από τη θέση και μόνο. Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Αναχρονιστικός θεσμός, γενικότερα άχρηστος, υπάρχει μάλλον για να δικαιολογεί τους μισθούς των στρατιωτικών. Γιατί κακά τα ψέματα οι κληρωτοί δύσκολα σε ενδεχόμενες εχθροπραξίες μπορούν να σταθούν - μακριά από εμάς βέβαια όλα αυτά. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Από τη στιγμή που έτσι είναι το σύστημα, βέβαια, με αυτά τα δεδομένα πορεύεται κανείς προσπαθώντας να βγει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Παλιότερα μπορεί να είχε νόημα και πίκρα ο στρατός. Τα παιδιά έφευγαν πρώτη φορά από το σπίτι, κινητά δεν υπήρχαν οπότε η επικοινωνία δύσκολη, η θητεία κρατούσε δύο και τρία χρόνια. Τώρα έχουν απλουστευτεί οι διαδικασίες. Βέβαια το γεγονός ότι έχουμε συχνά κρούσματα αυτοκτονιών μέσα στο στράτευμα μας δείχνει ότι κάτι σάπιο εξακολουθεί να υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας... Για να την παλέψει κανείς καλό θα είναι να το πάρει απλώς ως καλαμπούρι, ένα κακόγουστο αστείο, μια σουρεάλ παράσταση με κομπάρσο τον ίδιο.
Για όλους όσοι τους ήρθε το χαρτί και απλώς γελάσανε, για τους άλλους που μπαίνουν αυτές τις μέρες αφήνοντας πίσω τους επιστημονικό έργο, δουλειά, γυναίκα, σκυλιά, γατιά (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά), για αυτούς που υπηρετούν τώρα και τέλος για όλους τους υπόλοιπους από εμάς που ξεμπερδέψαμε με αυτή την ιστορία αφιερωμένο λοιπόν το άσμα... Καλοί πολίτες!