Η εξέγερση του Δεκέμβρη μας θύμισε ότι όταν στην καταναλωτική κοινωνία οι καταναλωτές δεν καταναλώνουν εμπορεύματα τότε έχουμε κρίση και όπως έλεγε ο Μαρξ**, να μη ξεχνάμε ότι η παραγωγή ρυθμίζεται από την ιδιοτροπία και το γούστο, να μη ξεχνάμε τις ‘εκλεπτυσμένες ανάγκες’ και ότι η χρήση είναι που καθορίζει την αξία ενός πράγματος και η μόδα καθορίζει την χρήση.
Δεν είναι σωστό να διαμαρτυρόμαστε για την καταστροφή των εμπορικών καταστημάτων από ανθρώπους που είναι εκτός αυτής της εμπορικής κατάστασης και αποκλεισμένοι από την οικονομική και πολιτική τάξη πραγμάτων. Η συμβολική γλώσσα μιας εξέγερσης όπως η επίθεση στα αστυνομικά τμήματα και η καταστροφή των εμπορικών καταστημάτων είναι για ανάλυση και όχι για καταγγελία.
Αν θέλει η αριστερά να συμβάλει θα πρέπει να βάλει τις δυνάμεις της να λειτουργήσουν προωθητικά για να συνευρεθούν όπου μπορούν (σχολεία, δήμοι, κινηματογράφοι…) αποκλεισμένοι και εγκλωβισμένοι- εργαζόμενοι, σε κοινές συζητήσεις για κοινές λύσεις, γιατί ‘σε τελική ανάλυση, η αντικειμενική ανάλυση είναι εκείνη που υπόκειται στην εμπειρική διότι οι συνθήκες από μόνες τους δεν είναι επαναστατικές, οι άνθρωποι είναι επαναστάτες και το καθοριστικό ζήτημα είναι να μάθουμε πώς αυτοί προσαρμόζονται και μετασχηματίζουν τη συνθήκη τους’.***
No comments:
Post a Comment